مرتضی انصاری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳:
'''مرتضی انصاری''', '''شیخ اعظم مرتضی انصاری شوشتری''' (زادهٔ سال ۱۲۱۴ [[هجری قمری]] در [[دزفول]] و درگذشتهٔ سال ۱۲۸۱ [[هجری قمری]] در [[نجف]]) از بزرگترین فقها و مراجع تقلید [[شیعه]] بود. وی بعد از درگذشت [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] مرجعیت عامه شیعیان را بر عهده گرفت.
در نسخ خطی به جا مانده از وی منجمله نسخ خطی موجود در مجلس شورای اسلامی نام وی '''شیخ مرتضی انصاری شوشتری''' ذکر شدهاست.
== زندگینامه ==
خط ۳۳:
=== تحصیلات ===
مرتضی [[ادبیات عرب]] و مقدمات را نزد پدرش و دانشوران شوشتر گذراند و فقه و اصول و دوره سطح را نزد ''شیخ حسین انصاری'' (عموزادهاش) آموخت. او در سال [[۱۲۳۲ (قمری)|۱۲۳۲]] به همراه پدرش به [[عتبات]] ([[کربلا (شهر)|کربلا]] و [[نجف]]) برای تکمیل دروس سفر کرد. شیخ مرتضی چهار سال از درس [[سید مجاهد]] و [[شریف العلماء]] استفاده کرد. در سال چهارم، شیخ به شوشتر بازگشت، اما پس از یک سال در سال [[۱۲۳۷ (قمری)|۱۲۳۷]] بار دیگر به عتبات بازگشت.
== بازگشت به ایران ==
در سال [[۱۲۴۰ (قمری)|۱۲۴۰]] عازم [[مشهد]] شد. او در این مسافرت، از حوزههای علمیه [[حوزه علمیه بروجرد|بروجرد]]، [[حوزه علمیه اصفهان|اصفهان]] و [[حوزه علمیه کاشان|کاشان]] نیز دیدن کرد و در برخی از آن حوزهها مدتی اقامت گزید و در [[کاشان]] حدود ۴ سال نزد [[ملا احمد نراقی]] درس آموخت.
شیخ مرتضی پس از ۴ سال اقامت در کاشان به اتفاق برادرش ''شیخ منصور'' به مشهد رفت. پس از زیارت و ۴ ماه اقامت در آنجا، به تهران رفت و مدتی نیز در آنجا مقیم بود. پس از شش سال مسافرت به شوشتر بازگشت و چند سالی در آنجا اقامت گزید.
پس از مدتی در سال [[۱۲۴۹ (قمری)|۱۲۴۹]] عازم نجف شد و به تدریس در حوزه آن دیار مشغول شد.<ref>اعیان الشیعه ص۴۵۵–۴۵۶</ref>
|