بهاءالله: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۱۸۶۸ حکومت عثمانی بار دیگر دستور تبعید بهاءالله را صادر کرد و او و گروهی از پیروانش در ۳۱ اوت ۱۸۶۸ وارد زندان-شهر عکا شدند.<ref name="iranica_bahaullah"/> عکا در آن زمان به دلیل شرایط نامساعد و نامطلوبی که داشت شهری بود که به عنوان تبعیدگاه و محل حبس زندانیان سیاسی حکومت عثمانی مورد استفاده قرار می گرفت.<ref name=":5">{{یادکرد کتاب|عنوان=Baha'u'llah: A Short Biography|نام خانوادگی=Momen|نام=Moojan|ناشر=OneWorld Publications|سال=2014|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> برای دو سال بهاءالله و همراهانش در شرایط بسیار دشوار و نامناسبی در قلعه‌ای محبوس بودند و چندین نفر از همراهان بهاءالله به دلیل بیماری و سختی شرایط جان دادند.<ref name=":1"/><ref name="iranica_bahaullah"/><ref name=":5"/> در این دوران بهاءالله به صدور نامه به پادشاهان و سران ممالک ادامه داد و از این زندان بود که ملکه ویکتوریای انگلستان، سرازسزار الکساندر دوم روسیه و پاپ پی چهارم را مورد خطاب قرار داد.<ref name="iranica_bahaullah"/> بهاءالله و همراهانش در ۱۸۷۰ اجازه یافتند زندان را ترک کنند ولی همچنان زندانی به شمار می رفتند و اجازه نداشتند شهر عکا را ترک کنند.<ref name=":2"/> بهاءالله به مدت هفت سال از ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۷ در خانه‌های مختلفی در عکا زندگی کرد از جمله بیت عبود و بیت عبدالله پاشا.<ref name=":2"/>