فرانکلین دلانو روزولت: تفاوت میان نسخه‌ها

روزولت در سال ۱۸۸۲ در یک خانواده برجسته، قدیمی هلندی اهل شهرستان داچس، نیویورک متولد شد. او در نهادهای آموزشی نخبه‌پروری چون مدرسه گروتون، [[کالج هاروارد]]، و [[مدرسه حقوق کلمبیا]] تحصیل کرد. در ۲۳ سالگی در سال ۱۹۰۵ با [[النور روزولت]] ازدواج کرد، و با او شش فرزند داشت. او در سال ۱۹۱۰ وارد سیاست شد، و در سنای ایالتی نیویورک، و سپس به عنوان دستیار وزیر نیروی دریایی در دوره رئیس جمهور [[توماس وودرو ویلسون]] کار کرد. در سال ۱۹۲۰، روزولت جفت انتخابی و معاون [[جیمز میدلتون کاکس]] نامزد حزب دمکرات در [[انتخابات ریاست جمهوری]] بود، ولی این دو انتخابات را به نامزدهای جمهوریخواه، [[وارن جی. هاردینگ]] و [[کالوین کولیج]] باختند. روزولت در سال ۱۹۲۱ به بیماری [[فلج اطفال]] دچار شد. بطوری‌که از کمر به پایین فلج شده و قادر به راه رفتن نبود، اما با تلاش بسیار و اراده قوی، اجازه نداد که این ناتوانی، مانع از اعتماد رای‌دهندگان به او شود<ref>{{یادکرد-ویکی

روزولت در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۹۳۲، رئیس جمهور جمهوریخواه وقت [[هربرت هوور]] را به‌طور قاطع شکست داد. روزولت وقتی به ریاست جمهوری رسید که آمریکا در میانهٔ وخیم‌ترین [[بحران اقتصادی]] در تاریخ خود بود. اف‌دی‌آر که به خاطر پیروزی شخصیش بر [[فلج اطفال]] پرانگیزه شده بود، بر خوش‌بینی و کنشگری مداوم خود برای نوزایی روحیهٔ ملی تکیه کرد.<ref>[[#Siracusa|Siracusa]], p. 22.</ref><ref>{{cite book|author=James Tobin|title=The Man He Became: How FDR Defied Polio to Win the Presidency |year=2013| publisher=Simon and Schuster| pages=4–7}}</ref> روزولت در ۱۰۰ روز نخست ریاست جمهوری خود، قوانین فدرال بی‌سابقه‌ای مطرح و فرمان‌های اجرایی صادر کرد که منجر به [[نیو دیل]] شد— برنامه‌های گوناگونی که برای فراهم آوری مشاغل حکومتی برای بیکاران، بازیابی اقتصادی و اصلاحات وال استریت، بانک‌ها و حمل و نقل طراحی شده بودند. او برنامه‌های متعددی را برای حمایت از بیکاران و کشاورزان، و برای تشویق رشد سندیکاها و مقررات‌گذاری بیشتر بر کسب و کار و مالیه ایجاد کرد. حمایت او از لغو ممنوعیت الکل در سال ۱۹۳۳ بر محبوبیت او افزود، ولی سپس با بحران عمیقی در سالهای ۱۹۳۷–۳۸ مواجه شد. ائتلاف محافظه کار دو حزبی شکل گرفته در سال ۱۹۳۷ مانع این شد که او دیوان عالی را با گزینه‌های خود پر کند، و تقریباً تمام پیشنهادهای او برای قوانین عمده لیبرال (به جز حداقل دستمزد که تصویب شد) را سد کرد. با شروع جنگ و پایان بیکاری، محافظه کاران در کنگره دو برنامه عمده جبران اقتصادی را لغو کردند. به هر روی، آنان بیشتر مقررات او بر کسب و کارها را نگه داشتنند. برنامه‌های عمده باقی‌مانده شامل [[کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا]]، و [[تأمین اجتماعی (ایالات متحده آمریکا)|تأمین اجتماعی]] و چند برنامه کوچکتر بودند.

[[کنفرانس تهران]] با شرکت چرچیل، روزولت و استالین از ۲۸ نوامبر تا اول دسامبر ۱۹۴۳ (۶ تا ۹ آذرماه ۱۳۲۲) به صورت سرّی در [[سفارت شوروی در تهران،تهران]]، پایتخت ایران برگزار شد.

وی در [[انتخابات ۱۹۴۴ (میلادی)]] برای چهارمین بار، به ریاست جمهوری آمریکا برگزیده شد. به علت اینکه تا آن زمان قانون محدودیت انتخاب ریاست [[جمهوری ایالات متحده]] به دو بار هنوز تصویب نشده بود، او این فرصت را داشت که چهار بار به ریاست جمهوری انتخاب شود، امری که در تاریخ آمریکا یک استثناست. در ۲۰ ژانویه ۱۹۴۵، مراسم تحلیف چهارمین دوره ریاست جمهوری او برگزار شد. او در ۱۲ آوریل ۱۹۴۵، تنها چند هفته پیش از خودکشی هیتلر (۳۰ آوریل ۱۹۴۵) و تسلیم آلمان در جنگ جهانی دوم (۸ می ۱۹۴۵)، درگذشت.