برش‌نگاری با گسیل پوزیترون: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Massol1360 (بحث | مشارکتها) ←پیوند به بیرون: پیوند به بیرون برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) جز تمیزکاری با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۷۲:
18F-FDG، که در حال حاضر رادیوتراپی استاندارد مورد استفاده برای تصویر‌برداری PET و مدیریت سرطان بیماران مبتلا به سرطان است،<ref>{{Cite journal|last=Kelloff|first=G. J.|date=2005-04-15|title=Progress and Promise of FDG-PET Imaging for Cancer Patient Management and Oncologic Drug Development|url=http://dx.doi.org/10.1158/1078-0432.ccr-04-2626|journal=Clinical Cancer Research|volume=11|issue=8|pages=2785–2808|doi=10.1158/1078-0432.ccr-04-2626|issn=1078-0432}}</ref> دوز موثر موثر 14 [[MSV|mSv]] دارد
مقدار تابش در 18F-FDG مشابه دوز موثر یک ساله در شهر آمریکایی [[دنور]]، [[کلرادو]] (12.4 mSv / year) است.<ref>{{یادکرد کتاب|نشانی=http://worldcat.org/oclc/786203491|عنوان=PEGASO: LONG DURATION BALLOONS FROM NORTH POLE|نام خانوادگی=Italia|نام=Peterzen, S.; Italian Space Agency, Luigi Broglio Launch Facility, Trapani Romeo, G.; Istituto Nazionale di Geofisica e Vulcanologia, Sezione Roma1, Roma, Italia Di Stefano, G.; Istituto Nazionale di Geofisica e Vulcanologia, Sezione Roma1, Roma, Italia Masi, S.; University of Rome La Sapienza, Physics Department, Rome Muso, I.; Institute of Information Science and Technology, National Research Council, Pisa Drakøy, P.; Andøya Rocket Range, Andenes, Norway Di Felice, F.; Istituto Nazionale di Geofisica e Vulcanologia, Sezione Roma1, Roma, Italia Ibba, R.; Italian Space Agency, Luigi Broglio Launch Facility, Trapani Palangio, P.; Istituto Nazionale di Geofisica e Vulcanologia, Sezione Roma1, Roma, Italia Caprara, F.; Istituto Nazionale di Geofisica e Vulcanologia, Sezione Roma1, Roma, Italia Cardillo, A.; Institute of Information Science and Technology, National Research Council, Pisa Spoto, D.; Italian Space Agency, Luigi Broglio Launch Facility, Trapani Memmo, A.; CETEMPS Center of Excellence, University of L’Aquila, L’Aquila Mari, M.; Istituto Nazionale di Geofisica e Vulcanologia, Sezione Roma1, Roma, Italia Iarocci, A.; Istituto Nazionale di Geofisica e Vulcanologia, Sezione Roma1, Roma, Italia Urbini, G.; Istituto Nazionale di Geofisica e Vulcanologia, Sezione Roma1, Roma, Italia Benedetti, P.; Istituto Nazionale di Geofisica e Vulcanologia, Sezione Roma1, Roma, Italia Spinelli, G.; Istituto Nazionale di Geofisica e Vulcanologia, Sezione Roma1, Roma,|oclc=786203491}}</ref> برای مقایسه، دوز تابش برای سایر روش‌های پزشکی از 0.02 mSv برای یک اشعه ایکس قفسه سینه و 6.5-8 mSv برای CT اسکن قفسه سینه است.<ref>{{Cite journal|date=2000-12|title=Managing patient dose in computed tomography|url=http://dx.doi.org/10.1016/s0146-6453(01)00049-5|journal=Annals of the ICRP|volume=30|issue=4|pages=7–7|doi=10.1016/s0146-6453(01)00049-5|issn=0146-6453}}</ref><ref>{{Cite journal|last=de Jong|first=Pim A.|last2=Tiddens|first2=Harm A.|last3=Lequin|first3=Maarten H.|last4=Robinson|first4=Terry E.|last5=Brody|first5=Alan S.|date=2008-05|title=Estimation of the Radiation Dose From CT in Cystic Fibrosis|url=http://dx.doi.org/10.1378/chest.07-2840|journal=Chest|volume=133|issue=5|pages=1289–1290|doi=10.1378/chest.07-2840|issn=0012-3692}}</ref> متوسط هواپیما‌های مدنی در معرض 3 mSv / year قرار دارد<ref>{{یادکرد وب|
برای [[:en:PET-CT|PET-CT]] اسکن، قرار گرفتن در معرض تابش ممکن است قابل توجه باشد- حدود 23-26 mSv (برای 70 کیلوگرم دوز فردی احتمالا بالاتر خواهد بود برای وزن بدن بالاتر)<ref>{{Cite journal|last=Noßke|first=D.|last2=Leche|first2=U.|last3=Brix|first3=G.|date=2014|title=Radiation exposure of patients undergoing whole-body FDG-PET/CT examinations|url=http://dx.doi.org/10.3413/nukmed-0663-14-04|journal=Nuklearmedizin|volume=53|issue=05|pages=217–220|doi=10.3413/nukmed-0663-14-04|issn=0029-5566}}</ref>
خط ۱۲۹:
حداقل رساندن دوز تابش به موضوع، جذابیت استفاده از رادیونوکلئید های کوتاه مدت است. در کنار نقش تعیین شده خود به عنوان یک تکنیک تشخیصی، PET به عنوان یک روش برای ارزیابی پاسخ به درمان، به ویژه درمان [[سرطان]] <ref>{{Cite journal|last=Young|first=H.|last2=Baum|first2=R.|last3=Cremerius|first3=U.|last4=Herholz|first4=K.|last5=Hoekstra|first5=O.|last6=Lammertsma|first6=A.A.|last7=Pruim|first7=J.|last8=Price|first8=P.|date=1999-12|title=Measurement of clinical and subclinical tumour response using [18F]-fluorodeoxyglucose and positron emission tomography: review and 1999 EORTC recommendations|url=http://dx.doi.org/10.1016/s0959-8049(99)00229-4|journal=European Journal of Cancer|volume=35|issue=13|pages=1773–1782|doi=10.1016/s0959-8049(99)00229-4|issn=0959-8049}}</ref> نقش گسترده ای دارد.
محدودیت استفاده گسترده از PET ناشی از هزینه‌های بالا cyclotrons مورد نیاز برای تولید رادیونوکلئید‌های کوتاه مدت برای اسکن پت و نیاز به دستگاه سنتز شیمیایی در محل مناسب برای تولید رادیو داروها پس از آماده‌سازی رادیوایزوتوپ. مولکول‌های رادیوتراپی Organic که یک رادیو ایزوتوپ رادیویی پوزیترون را شامل می‌شوند ابتدا سنتز نمی‌شوند و سپس رادیوایزوتوپ درون آن‌ها تهیه می‌شود، زیرا بمباران با یک سیکلوترون برای تهیه رادیوایزوتوپ، هر وسیله ای برای نگهداری آن را از بین می‌برد. در عوض، ایزوتوپ باید ابتدا آماده شود، سپس پس از آن، شیمی برای آماده سازی هر رادیوتراپی آلی (مانند FDG) بسیار سریع انجام می‌شود، در زمان کوتاهی قبل از انحلال ایزوتوپ. تعداد کمی از بیمارستان‌ها و دانشگاه‌ها قادر به حفظ چنین سیستم‌هایی هستند و اکثر PET های بالینی توسط تامین‌کنندگان شخص ثالث رادیوتراپی پشتیبانی می‌شوند که می توانند همزمان چندین سایت را تأمین کنند. این محدودیت PET را در درجه اول به استفاده از ردیاب‌های برچسب دار شده با فلوئور 18 محدود می‌کند، که نیمه عمر 110 دقیقه را دارد و می‌توان از راه دور معقول استفاده کرد یا به روبیدیوم 82 (که به عنوان [[روبیدیم]] -82 کلرید استفاده می شود) با نیمه عمر 1.27 دقیقه است که در یک ژنراتور قابل حمل تولید می‌شود و برای مطالعات پرفوریونی قلب استفاده می‌شود. با این وجود، در سال های اخیر چندین سیکلوترون در محل با محافظ یکپارچه و "آزمایشگاه های داغ" (آزمایشگاه های شیمی اتوماتیک که قادر به کار با [[ایزوتوپ پرتوزا|رادیوایزوتوپ]] ها هستند) شروع به همراه کردن واحدهای PET به بیمارستان های راه دور کرده‌اند. حضور کوچک سیکلوترون در محل، وعده داده که در آینده به عنوان سیکلووترن‌ها در پاسخ به هزینه بالای حمل و نقل ایزوتوپ به دستگاه‌های PET کاهش یابد.<ref>{{یادکرد کتاب|نشانی=http://dx.doi.org/10.1515/9781400840038.400|عنوان=From James Madison, 15 September – From James Monroe, 12 November|ناشر=Princeton University Press|شابک=9781400840038|مکان=Princeton}}</ref> در سال‌های اخیر کمبود اسکن‌های PET در ایالات متحده کاهش یافته است، چرا که انتشار داروهای رادیو ایزوتوپ برای تأمین رادیو ایزوتوپ ها 30٪ در سال افزایش یافته است.<ref>{{یادکرد وب|
از آنجا که نیمه عمر فلوئور 18 حدود دو ساعت است، دوز آماده یک رادیو دارو دارنده این رادیونوکلئید، طی چند روز کاری، نیمه عمر انباشته خواهد شد. این باعث می‌شود که کالیبراسیون مکرر دوز باقیمانده (تعیین فعالیت در واحد حجم) و برنامه‌ریزی دقیق با توجه به برنامه‌ریزی بیمار انجام شود.
| |||