بیخیال: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
|||
خط ۴۲:
نیروانا گروهی بود که توسط [[کورت کوبین]] و [[کریست ناواسلیک]] در [[ابردین، واشینگتون]] پایهگذاری شده بود. آنها با یک ناشر مستقل به نام [[ساب پاپ]] قراردادی امضا کرده بودند. گروه اولین آلبوم خود که [[ضدعفونی (آلبوم)|ضدعفونی]] نام داشت را در ۱۹۸۹ منتشر کرد که [[چاد چنینگ]] به عنوان نوازنده [[درامز]] در تهیه این آلبوم حضور داشت. با این حال، چنینگ در سال ۱۹۹۰ گروه را ترک کرد و گروه بدنبال یک درامر دائمی میگشت. ناواسلیک و کوبین در یک کنسرت گروه [[هاردکور پانک]] [[اسکریم]]، تحت تأثیر درامر آنها، [[دیو گرول]] قرار گرفتند. وقتی که گروه اسکریم بهطور ناگهانی از هم پاشید، گرول با ناواسلیک تماس گرفت و به [[سیاتل، واشینگتن]] رفت و به زودی از او برای پیوستن به گروه دعوت شد. ناواسلیک بعدها در این باره گفت که وقتی گرول وارد گروه شد، «همهچیز سر جای خودش بود»
در همان حوالی کوبین مشغول نوشتن تعدادی آهنگ جدید بود. در آن هنگام کوبین مشغول گوش کردن آثار گروههایی همچون R.E.M.
تکآهنگ Sliver که یک پیشرفت کلیدی محسوب میشد، در سال ۱۹۹۰ توسط ساب پاپ منتشر شد (پیش از آنکه گرول به گروه بپیوندد). کوبین
در ابتدای دهه ۱۹۹۰، ساب پاپ دچار برخی مشکلات مالی شده بود. شایعههایی هم وجود داشت که ساب پاپ قصد دارد با یک ناشر سطح بالا قراردادی را امضا کند و عضو تابع آن شود. گروه تصمیم گرفت که «واسطه را از بین ببرد و به دنبال یک ناشر سطح بالا بگردد» تعدادی از ناشرها برای همکاری با گروه ابراز علاقه کردند، اما نیروانا سرانجام با پیشنهاد شرکت سرمایهگذاری گلد مونتین، با ناشر تابعه گفن رکوردز، دیجیسی رکوردز قرارداد بست. کلد مونتین همچنین سرمایهگذار گروههایی بود که مورد توجه گروه نیروانا قرار داشتند، از جمله سانیک یوث.
خط ۵۰:
== ضبط و تهیهکنندگی ==
[[پرونده:ButchVig2010.jpg|انگشتی|چپ|[[بوچ ویگ]]، تهیهکننده آلبوم ''بیخیال'']]
در اوایل ۱۹۹۰، نیروانا شروع به برنامهریزی برای دومین آلبومش برای ساب پاپ کرد که نام موقت آن را گوسفند انتخاب کرده بودند. بروس پاویت، رئیس ساب پاپ، بوچ ویگ را به عنوان یکی از کاندیدها برای تهیهکنندگی آلبوم پیشنهاد کرد. نیروانا خصوصاً از کار ویچ با کیلدوزر راضی بود و به ویگ گفتند «ما میخواهیم به اندازه آن اثر سنگین بنوازیم.» در آوریل ۱۹۹۰، باند به اسمارت استودیوز در مدیسون، ویسکانسین رفت تا کار بر روی آلبوم را آغاز کند. بیشتر کارهای مقدماتی آهنگها در همان زمان به اتمام رسید، اما کوبین هنوز مشغول کار بروی متن آهنگها بود و گروه هنوز تصمیم نگرفته بود که چه آهنگهایی را برای ضبط شدن انتخاب کند. سرانجام، هشت آهنگ ضبط شدند: Immodium که بعدها به Breed تغییر نام یافت، Dive که بعدها به عنوان آهنگ پشت صفحه Sliver منتشر شد، In Bloom، Pay to Play" که در نهایت با اشعاری جدید به Stay Away تغییر نام یافت، Sappy، Lithium، Here She Comes Now (در ''آلبوم یادبود ولوت آندرگراند: جلد اول بهشت و جهنم'' منتشر شد) و Polly. گروه قصد داشت تا ترانههای بیشتری را هم ضبط کند، اما صدای کوبین بر سر ترانه Lithium گرفته بود و نیروانا مجبور شد ضبط را تعطیل کند. آنها به ویگ گفتند که گروه برای ضبط کردن آهنگهای بیشر خواهد برگشت.
پس از عقد قرارداد با دیجیسی، چندین نفر برای تهیهکنندگی آلبوم پیشنهاد شدند، از جمله Scott Litt، David Briggs و Don Dixon، اما نیروانا همچنین قصد داشت با بوچ ویگ همکاری کند. ناواسلیک در سال ۲۰۰۱ گفت که گروه هنوز از همکاری با یک ناشر سطح بالا دستپاچه بود و تهیهکنندههایی که دیجیسی پیشنهاد کرده بود برای کار بر روی آلبوم دستمزدشان را به صورت درصدی میخواستند. در عوض، گروه بر روی کار با ویگ اصرار داشت، چرا که از همکاری با او احساس راحتی میکردند. نیروانا در می و ژوئن ۱۹۹۱ در استودیوهای Sound City در Van Nuys کالیفرنیا به ضبط آلبوم بیخیال پرداخت که بودجهای برابر با ۶۵ هزار دلار هزینه داشت. نیروانا در ابتدا در مار و آوریل ۲۰۰۱ برای ضبط آلبوم آماده شد، اما با وجود مشتاق بودن گروه برای شروع جلسات ضبط، این جلسات مرتب به عقب میافتادند. برای فراهم شدن هزینه سفر به لس آنجلس، نیروانا یک کنسرت زنده اجرا کرد که ترانه Smells Like Teen Spirit را هم برای اولین بار در این کنسرت اجرا کرد. گروه قبل از شروع شدن جلسات ضبط، تعدادی نوار تمرینی که حاوی ترانههای ضبط شده در Smart Studios و همینطور ترانههای تازه ضبط شده Smells Like Teen Spirit و Come as You Are بود را برای ویگ فرستادند.
وقتی که گروه به کالیفرنیا رسید، قبل از شروع شدن جلسات ضبط، چند روز اول را به ویگ مشغول تنظیم کردن ترانهها کردند. از بین آهنگهایی که در Smart Studios ضبط شده بود، تنها آهنگی که استفاده شد، آهنگ Polly بود که چاد چنینگ در آن cymbal crashe را نواخته بود. وقتی که جلسات ضبط آغاز شد، گروه روزی هشت تا ده ساعت کار میکرد. اعضای گروه تمایل داشتند تنها دو یا سه بار برای برداشت کردن هر آهنگ تلاش کنند، اگر برداشتی راضیکننده نبود، آنها برداشت قسمت دیگری را امتحان میکردند. گروه پیش از شروع جلسات آنقدر آهنگها را تمرین کرده بودند که اغلب تنها به دو یا سه برداشت نیاز بود. ناواسلیک و گروه در عرض چند روز برداشتهای خود را به اتمام رساندند، ما کوبین مجبور بود بیشتر بر روی overdubsهای گیتار، آواز و خصوصاً اشعار کار میکرد (که گاهی اوقات نوشتن اشعار ترانهها تنها چند دقیقه قبل شروع ضبط به اتمام میرسید.) کوبین در برخی از برداشتها کلمات را آنقدر یکسان و مشابه ادا میکرد که ویگ برداشتها را با هم میکس میکرد تا overdubs (فارسی؟) ایجاد کند. ویگ
پس از به پایان رسیدن جلسات ضبط، ویگ و اعضای گروه شروع به میکس کردن آلبوم کردند. با این حال، پس از گذشت چند ورز، هم و ویگ و هم اعضای گروه دریافتند که از نتیجه میکسها راضی نیستند. در نتیجه، آنها تصمیم گرفتند که یک نفر دیگر را برای نظارت بر روی میکس ترانهها بکار بگیرند و دیجیسی لیستی از گزینههای پیشنهادی را در اختیار آنها قرار داد. این لیست حاوی اشخاص نامآشنایی بود، از جمله Scott Litt (که به خاطر همکاری با R.E.M. شناخته میشود) و Ed Stasium (که به خاطر همکاری با The Smithereens شناخته میشود). با این حال، کوبین از این میترسید که استفاده کردن از ایت اشخاص باعث میشود تا آهنگهایشان شبیه به آهنگهای این گروهها شوند. در عوض، کوبین از انتهای لیست Andy Wallace را انتخاب کرد که در تهیهکنندگی آلبوم سال ۱۹۹۰ گروه Slayer's به نام Seasons in the Abyss هم نقش داشتهاست. ناواسلیک به یاد میآورد که «ما گفتیم، خودشه، چون آن آثار Slayer بسیار سنگین بودند.» والاس تعدادی جلوه ویژه گوناگون بر روی آهنگها قرار داد و صدای درامز را هم بالاتر برد، هر روز میکس یک ترانه به اتمام میرسید. هم والاس و هم ویگ سالها بعد اشارهکردهاند که روه به محض شنیدن آثار والاس، از آنها خوششان آمده بود. با این حال پس از منشتر شدن آلبوم، اعضای نیروانا از صدای صیقلداده شده آلبوم ابراز ناخرسندی کردند. کوبین بعدها گفت که «با یادآوری روزهای تهیه کردن آلبوم بیخیال، خجالتزده میشوم، بیشتر شبیه آثار Mötley Crüe میمونه تا یه اثر پانک راک»
خط ۶۱:
== اشعار ==
گرول گفته است که یک بار کوبین به او گفته است «اول موسیقی، بعد شعر» و گرول معتقد بود که کوبین بیشتر از همهچیز، بر روی
چارلز کراس که در سال ۲۰۰۱ یک بیوگرافی از نیروانا تحت عنوان «قویتر از خدا» نوشته بود، اظهار داشت که بسیاری از ترانههایی که برای آلبوم بیخیال نوشته شده،
== بستهبندی ==
جلد آلبوم بیخیال یک نوزاد پسر را تنها در زیر آب نشان میدهد که سعی میکند یک اسکنال دلار آمریکایی بسته شده به قلاب ماهیگیری را بگیرد، اما اسکناس خارج از دسترس او قرار دارد. بر طبق گفته کوبین، وقتی که با گرول مشغول تماشای یک برنامه تلویزیونی در مورد زایمان در آب بودند، ایده این تصویر به ذهن او خطور کرده بود. کوبین این ایده را با کارگردان هنری گفن، رابرت فیشر در میان گذاشت. فیشر تعدادی تصویر کتابخانهای از زایمان در زیر آب پیدا کرد، اما آنها برای کمپانی ناشر بیش از حد واضح و تکاندهنده بودند. همینطور شرکت کارگذاری که صاحب تصویری که
در پشت جلد آلبوم، تصویری از یک میمون پلاستیکی در کولاژی که کوبین طراحی کرده بود، قرار داشت. کولاژ تصاویری از گوشت خام گاو که از تبلیغات یک سوپرمارکت گرفته شده بود، تصاویری از دوزخ دانته، و تصاویری از واژنهای بیمار که از کلکسیون تصاویر پزشکی کوبین گرفته شده بود را به تصویر میکشید. کوبین
== انتشار ==
|