داستان کوتاه: تفاوت میان نسخه‌ها

تاریخ داستان‌نویسی فقط به کمتر از چهار قرن پیش می‌رسد. رمان‌نویسی به شیوه کلاسیک و امروزی آن اوایل قرن هفدهم و با رمان معروف [[دن کیشوت]] اثر [[میگل د سروانتس]] زاییده شد. داستان کوتاه گذشتهٔ کوتاه‌تری نسبت به رمان‌نویسی دارد. نخستین داستان‌های کوتاه اوایل قرن نوزدهم خلق شدند. با این حال رد پای داستان کوتاه را دیرتر هم می‌توان یافت: قرن چهاردهم میلادی و در [[دکامرون]] اثر [[جووانی بوکاچیو]] و نیز [[حکایت‌های کنتربری]] نوشته [[جفری چاوسر]]. در ایران و در قرن هفتم هجری گرچه حکایات [[گلستان سعدی]] از جهت کوتاهی و وحدت موضوع به آنچه که امروزه به آن داستان کوتاه می‌گویند کم شباهت نیست، اما این قصه‌ها و حکایات با همه اهمیت واعتبارشان به دلیل عدم شخصیت پردازی نمی‌توانند داستان کوتاه - به مفهوم امروزی آن- تلقی شوند. دراوایل قرن نوزدهم، [[ادگار آلن پو]] (۱۸۴۹–۱۸۰۹) در آمریکا و [[نیکلای گوگول]] (۱۸۵۲–۱۸۰۹) در روسیه گونه‌ای از روایت و داستان را بنیاد نهادند که اکنون داستان کوتاه نامیده می‌شود.

 

 

این نوع [[داستان‌نویسی]] در [[قرن نوزدهم]] شکل گرفت. در اوایل همین قرن سالنامه‌ها و جنگ‌های ادبی وسیله‌ای در اختیار خوانندگان گذاشت تا خود را از راه داستان کوتاه به خوانندگان معرفی کند. از این رو در قرن نوزدهم داستان‌های کوتاه بیش از زمان‌های دیگر نوشته شد؛ زیرا منظوری بهتر از این داشت که طی یک رمان طولانی فقط به علاقهٔ خواننده تلنگر بزند و آن را تحریک کند.

پس از گوگول و آلن پو، تأثیر دو نویسنده بعدی؛ یعنی [[گی دو موپاسان]] و [[آنتوان چخوف]] بر نویسندگان بعد از خود بسیار چشمگیر است. نویسندگان بزرگ دیگری چون او. [[هنری جیمز]] [[جویس]]، [[ارنست همینگوی]]، [[سالینجر]]، [[فاکنر]] نیز از پیشکسوتان این نوع داستان‌نویسی به‌شمار می‌آیند.

 

 

== حجم یک داستان کوتاه ==

 

ویژگی‌های یک طرح:

* طرح همیشه به صورت سوم شخص نقل می‌شود.

* وقایع با رعایت توالیِ زمان مرتب می‌شود.