کردکوی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏اقوام: کل مطالب ویرایش قبلی بر اساس کتاب پیشینه فرهنگی شهرستان کردکوی و چند کتاب دیگر که نام آنها در مقاله یاد شده میباشد.
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
←‏اقوام: اصلاح اشتباه تایپی
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴۶:
 
==اقوام==
اصلی ترین قوم ساکن در کردکوی را [[قوم تپور|تپوری‌ها]](طبری‌ها) تشکیل میدندمیدهند. علاوه بر طبری‌ها اقوام کرد و سیستانی نیز در طول تاریخ به این سرزمین مهاجرت کردند.
;[[مردم تبری|طبری‌ها]]:
گالش‌های طبری یکی از بومیان اصلی کردکوی هستند و اولین ساکنان این مناطق می‌باشند. گالش‌های طبری نیز مانند کِردها شاخه ای از اقوام [[مردم تبری|طبری‌تبار]] هستند. گالش‌ها در مناطق کوهستانی استان‌های [[استان مازندران|مازندران]] و [[استان گلستان|گلستان]] زندگی می‌کنند و به [[زبان مازندرانی]] سخن می‌گویند.<ref name="عامریان، فاطمه">عامریان، فاطمه: نقد و بررسی کتاب گالش‌ها در گذر زمان، پنج گفتگو از روستای گالش‌نشین زیارت. در [http://lsi-linguistics.ihcs.ac.ir/volume_429.html مجله زبان و زبان‌شناسی]. دوره و شماره: دوره ۱۱، شماره ۲۲، بهار و تابستان ۱۳۹۵، صص ۱۱۹–۱۳۰.</ref><ref>http://anthropology.ir/article/18313</ref><ref>http://www.khazarnama.ir/زندگی-متفاوت-یک-گالشدر-مناطق-کوهستا/</ref>[[گالش]] یا گاولش «Galeš»، در [[مازندرانی]] معنای [[گاوبان]] را می‌دهد. بعبارت ساده‌تر گالش یعنی کسی که [[دامداری]] می‌کند و گاو و [[گوسفند]] پرورش می‌دهد. کلمه گالش از ریشه سانسکریت گئورکش «Gao-rakš» گرفته شده‌است «Gao» به معنی گاو و «Rakš» به معنی پاییدن و نگهبانی کردن است. همچنین در [[زبان مازندرانی]] به چوپان گاو گالش «Galeš» و به چوپان گوسفند کرد «kerd» گفته می‌شود. در متون کهن طبری از کلمه گالش به معنای چوپان استفاده شده‌است.<ref>http://mazandnume.com/fullcontent/15868/گالش-مازندرانی-و-گالش-روسی/</ref>
خط ۶۲:
منظور از«کیانی ها»که در این مبحث از آنان یادشده طایفه ایست که در پائین محله در حوالی وحواشی مصلای نماز جمعه امروزی ومحله ای به نام چنارلته و بعضاً در کیامحله شهر کردکوی سکونت داشته اند و عمده ترین آنان از نسل دو برادر به اسامی محمدصادق سلطان کردمحله‌ای و حاج میرزا احمد کردمحله‌ای از فرزندان حاج میرزا محمد بوده اند که طی دو سه قرن گذشته بسیاری از آنان به علت تعلقات ملکی و وابستگیهای حکومتی و نظامی و سیاسی به گرگان یا تعدادی از روستاهای اطراف مهاجرت کرده‌اند.
<ref>کتاب پیشینه فرهنگی شهرستان کردکوی، مؤلف: جعفر قلی‌کیانی، ناشر: مختومقلی فراغی، سال چاپ: 1389 شابک: 9789645083562</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کردان مهاجر به مازندران و استر آباد و خراسان|نام خانوادگی=مینوروسکی|نام=ولادمیر|ناشر=خوارزمی|سال=1340|شابک=|مکان=تهران|صفحات=}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=عشایر رکاب نادر شاه|نام خانوادگی=راولینسون|نام=سر هنری|ناشر=سامان جهان سوز|سال=1338|شابک=|مکان=تهران|صفحات=}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کردنامه|نام خانوادگی=ایلزئوس|نام=|ناشر=احمد آرام|سال=1336|شابک=|مکان=تهران|صفحات=}}</ref>
;[[مردم سیستانی|سیستانی‌ها]]:
سیستانی ها از دیگر اقوام مهاجر در کردکوی هستند که به علت خشک شدن منابع آب منطقه سیستان که ناشی از بی توجهی به بند تاریخی هیرمند بود با دستور رضا‌شاه به طبرستان کوچانده شدند.