رهبر (موسیقی): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
1 ویرایش 2.176.233.34 (بحث) خنثی‌سازی شد. (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
Hamid Hassani (بحث | مشارکت‌ها)
←‏تکنیک‌های رهبری: ویرایش موردی
خط ۱۳:
تا اوایل [[سده نوزدهم]]، رهبری مستقل و جدا از گروه نوازندگان یک ارکستر وجود نداشت. در عوض، یک نوازنده ویولن، ارگ‌نواز، یا نوازنده [[هارپسیکورد]] یا پیانو، درحالی‌که سهم خود را در ارکستر به اجرا درمی‌آورد، گروه نوازندگان را نیز رهبری می‌کرد.
نخستین رهبرانی که سازی را به هنگام رهبری نمی‌نواختند، خود آهنگسازانی بودند که در اواخر سده هفدهم، نوازندگان را در اجرای نقش‌هایشان هدایت می‌کردند.
== تکنیک هایتکنیک‌های رهبری ==
[[پرونده:Verdi conducting Aida in Paris 1880 - Gallica - Restoration.jpg|280px|بندانگشتی|[[جوزپه وردی]] در حال رهبری [[اپرای آیدا]]، ۱۸۸۰]]
 
=== نت خوانی ===
همیشه یک رهبر ارکستر در جلوی ارکستر قرار می‌گیرد و با در اختیار داشتن دفتر نتی که به نام [[پارتیتور]] معروف است، در جریان چگونگی و اجرای نت‌های سازهای مختلفی که در اجرای آن اثر شرکت دارند قرار می‌گیرد. هر [[آهنگساز]] که اثری برای ارکستر می‌نویسد، تمامی نت‌ها و توضیحات مربوط به آن اثر برای هر ساز را به ترتیب و استانداردی که وجود دارد در پارتیتور می‌گنجاند. پارتیتور برای اجرا و تمرینات در اختیار رهبر ارکستر قرار می‌گیرد. در پارتیتور ریزترین توضیحات مربوط به چگونگی اجرای آن اثر و دیگر اطلاعات قرار دارد که رهبر ارکستر با توجه به دانش رهبری ارکستر قادر به خواندن و تشخیص دادن تمامی این اصطلاحات می‌باشد و در زمان تمرین آن‌ها را برای نوازندگان نیز تفسیر می‌نماید.
 
=== حرکت دست هادست‌ها ===
برخی از رهبران در رهبری فقط دست‌های خود را در کار می‌گیرند، و دیگر رهبران باتون یا چوب میزانه را و برخی دیگر هر دو را. مضافاً آنکه رهبر ممکن است در رهبری از حرکات چهره، سر، و حتی تمامی بدن خود بهره گیرد تا خواسته‌هایش را به موسیقیدانان القا کند.
 
=== ریتم و تمپو ===
جنبه اساسی رهبری ضرب و سرعت زمانی [[ریتم]] و ضربان متریک آن است که با دست راست یا به‌وسیله باتون مشخص می‌گردد. در واقع ریتم و ضربان ارکستر با حرکات باتون شکل می‌گیرد. به‌علاوه رهبر مدخل یا راه ورود سازها یا صداها را به تساوی، اختلاف‌های اندک و تفاوت‌های جزئی پویایی، تغییرات حالت، و دیگر جزئیات گونه‌گون اجرا را معلوم می‌دارد و نشان می‌دهد. رهبران امروزی بدین منظور حرکات دست (به‌ویژه دست چپ) و تمام بدن خود و همین‌طور حالت چهره خود را در کار می‌گیرند.
 
برای ایجاد هماهنگی در [[ریتم]]، [[تمپو|سرعت]] و کنترل [[میزان (موسیقی)|میزان]]‌ها، توجه همه اعضای ارکستر باید به دست رهبر باشد.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی۱=برلیوز - اشتراوس|نام۱=ترجمه پرویز منصوری|عنوان= «ارکستراسیون»|تاریخ=۱۳۶۹|ناشر=انتشارات هنر و فرهنگ|مکان=تهران|صفحه=ص ۴۴۰}}</ref>
{| class=wikitable
! میزان سه ضربی {{music|time|3|4}}، {{music|time|3|8}}
سطر ۴۰ ⟵ ۴۳:
 
=== نوانس ===
[[نوانس]] یا شدت صدا یکی دیگر از وظائف رهبری است که با حرکت دست در فضا شدت صدا را کنترل می‌کند. در این شیوه برای بالا رفتن صدا ([[کرشندو]]) از
حرکت دست (معمولاً با کف دست) به بالا و برای پایین آوردن صدا ([[دکرشندو]]) حرکت دست رو به پایین است. در این شیوه بستگی به سرعت و حجم موسیقی، حرکت دست ممکن است محدود یا گسترده باشد.
 
=== اشاره ===
نحوه انتقال احساس موسیقی به نوازندگان، شروع کار نوازنده یا گروه نوازندگان پس از سکوت طولانی و تکنیک‌های مختلف اجرایی، از مواردی است که رهبر با نگاه و اشاره به آن‌ها منتقل می‌کند.
 
«اجرای آزاد» (Ad libitum) در واقع اشارتی از سوی رهبر به اجراکننده است تا به میل خود به یک [[ضرباهنگ]] یا [[ضرب (موسیقی)|ضرب]] مؤکد، بخشی را بر آهنگ بیفزاید یا از آن حذف کند. یا در یک [[کنسرتو]] بعد از یک «[[کادانس]]» (بخش [[تک نوازی]] بدون ارکستر) دستور شروع ارکستر را بدهد.