آنتوان سوریوگین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
نجات ۱ منبع و علامتزدن ۰ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0 |
|||
خط ۳۰:
== تولد ==
آنتوان سوروگین اواخر دهه
پس از فوت پدر آنتوان که بر اثر حادثهای در اسبسواری در تهران کشته شد، مادرش به دلیل عدم تمایل به دریافت مستمری از ایران با فرزندان خود به گرجستان بازگشت. آنتوان پس از مرگ پدر برای کمک به خانواده نقاشی را کنار گذاشت و همراه با برادرانش امانوئل و کولیا نزد عکاس معروف روسی دیمتری ایوانویچ ژرماکوف در [[تفلیس]] عکاسی آموخت. ژرماکف از سال ۱۸۷۰ میلادی مشغول سفر و عکاسی از ایران بوده و تا زمان آخرین سفرش حدود ۲۴٬۵۵۶ عکس از ایران تهیه کرده بود. سوروگین نیز پس از آشنایی با ژرماکف مصمم میشود به ایران سفر کند و به عکاسی از مردم و فرهنگ و طبیعت آن بپردازد.<ref name=":0">{{یادکرد وب|نویسنده=امیر آروند|نشانی=https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1047469/آنتوان-سوروگین-عکاس-روایتگر-عصر-ناصری|عنوان=آنتوان سوروگین عکاس روایتگر عصر ناصری|ناشر=مجله بخارا سال پانزدهم شماره ۹۹|تاریخ=فروردین -اردیبهشت ۱۳۹۳|تاریخ بازدید=۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۸|کد زبان=|وبگاه=پایگاه مجلات تخصصی نور}}</ref>
== مهاجرت به ایران ==
او در سال
آنتوان خان در تهران با یک ارمنی به نام لوئیز گورگنیان ازدواج کرد و حاصل این ازدواج هفت فرزند بود؛ که یکی از آنان [[آندره سوروگین]] بودهاست.
خط ۵۴:
[[پرونده:Anton sevruguine studio.jpg|بندانگشتی|250px|چپ|عکاسخانه آنتوان سوریوگین در [[خیابان فردوسی|خیابان علاءالدوله]]، در جنب شرقی [[میدان مشق]] قرار داشت.<ref name="bbc.com">[http://www.bbc.com/persian/arts/2015/08/150825_l51_antoin_sevruguin_tamasha آنتوان خان سوریوگین، عکاسی که «پرورده ایران» شد]، بیبیسی فارسی</ref>]]
سوریوگین با [[جنبش مشروطه ایران|مشروطهخواهان]] در ارتباط بود و به ناچار به سفارت انگلیس پناهنده شد. در سال
با انقراض سلسله قاجار و برآمدن پهلوی، پادشاه جدید شروع به نفی گذشته کرد و ۲۰۰۰ شیشه پرارزش سوروگین به این بهانه که بیانگر دوران رژیمی ساقط شده و کهنه است و با ایران مدرنی که حکومت سعی در نشان دادنش داشت در تضاد است، مصادره و توقیف شد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=محمدحسن سمسار|نشانی=https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/434321/میراث-فرهنگی-آنتوان-سوریوگین|عنوان=میراث فرهنگی: آنتوان سوریوگین|ناشر=مجله بخارا، شماره ۲۳|تاریخ=فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۱|تاریخ بازدید=۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۸|کد زبان=|وبگاه=مجلات تخصصی نور}}</ref>
[[پرونده:Anton sevruguine oldage.jpg|بندانگشتی|200px|چپ|آنتوان سوریوگین در سالهای بعد از
== درگذشت ==
سرانجام او به سال
== آثار بهجای مانده ==
تنها دخترش ماری که در واپسین سالهای عمر آنتوان خان عکاسخانه را اداره میکرد توانست ۶۹۶ قطعه از شیشهها را بابت دوستیای که با [[محمدرضا شاه پهلوی]] داشت، از توقیف درآورد.<ref name=":0"/> این شیشهها و شماری از عکسهای کار سوروگین بعد از مرگ او و تعطیل شدن عکاسخانهاش به کلیسای پروتستان آمریکایی تهران منتقل شد؛ و در سال
یکصد و شصت و هشت قطعه از عکسهای او نیز در میان مجموعهٔ عکسهای یک دیپلمات هلندی به موزهٔ ملی نژادشناسی شهر لیدن هدیه شده که مورد مطالعه و معرفی قرار گرفتهاست. عکسهای او در نمایشگاهی در شهر [[بروکسل]] به سال
== نگارخانه ==
|