اریش لودندورف: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
به نسخهٔ 27533182 ویرایش Mehdi khazaee برگردانده شد: فرض حسن نیت. (توینکل) برچسب: خنثیسازی |
اصلاح اشتباه تایپی |
||
خط ۸۶:
== حواشی سیاسی در جمهوری وایمار ==
لودندورف در فوریه 1919 از سوئد به کشور بازگشت.<ref>{{cite journal|author=John W. Wheeler-Bennett|date=Spring 1938|title=Ludendorff: The Soldier and the Politician|url=http://www.vqronline.org/articles/1938/spring/wheelerbennett-ludendorff-soldier/|journal=Virginia Quarterly|volume=14|issue=2|pages=187–202}}</ref> در هتل آدلون اقامت گزید و با دیگر مهمان این هتل یعنی "سِر نیل مالکولم" فرمانده قوای بریتانیایی ای که در آلمان حضور داشت، صحبتی کرد. پس از این که لودندورف از مسئولیت شکست آلمان در جنگ شانه خالی کرد، مالکولم به وی گفت:"منظور شما اینست که از پشت خنجر خورده اید؟" برعکس،
در دوازدهم مارس 1920 حدود 5,000 نفر از نیروهای [[فرای کورپس]] به فرماندهی والتر فن لُتویتس در مقابل دفتر صدراعظم وایمار رژه رفتند و سران حکومت از جمله [[فریدریش ابرت]] و [[گوستاف باوئر]] را وادار به فرار از شهر کردند. کودتاچیان برقراری یک حکومت جدید متشکل از سیاست مداران راست گرا_که [[ولفگانگ کپ]] صدراعظم آن بود_ را اعلام کردند. لودندورف و ماکس باوئر نیز جزئی از این کودتا بودند. [[کودتای کپ]] با یک ضربه سراسری از سوی حکومت قانونی_ که برلن را به تعطیلی کشاند_ به زودی در هم شکسته شد. رهبران آن پا به فرار گذاشتند و لودندورف به باواریا رفت، جایی که یک کودتای دست راستی دیگر به پیروزی رسیده بود. در این زمان وی دو جلد سند که مستندی از دوران خدمت نظامی اش بود را انتشار داد. او با هیندنبورگ آشتی نمود، کسی که از این به بعد هر ساله او را ملاقات کرد.
|