سوانته آرنیوس: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خنثی‌سازی ویرایش 27813477 از 91.99.71.64 (بحث)
برچسب: خنثی‌سازی
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: جزیی⟸جزئی
خط ۳۰:
'''سوانت آرنیوس''' ({{lang-sv|Svante Arrhenius}} {{رچ}}زاده ۱۹ فوریه ۱۸۵۹ – درگذشته ۲ اکتبر ۱۹۲۷) [[شیمی‌دان]] اهل [[سوئد]] که برندهٔ [[جایزهٔ نوبل شیمی]] در سال ۱۹۰۳ شد. اولین بار تلورانس سدیم را اندازه گرفت قدرت بازی آن را اندازه بگیرد .
 
آرنیوس معتقد بود که [[اسید]]ها و [[باز (شیمی)|باز]]ها هنگام حل شدن در آب، به‌طور جزییجزئی یا کامل تفکیک می‌شوند و ذره‌های بارداری به نام [[یون]]، پدیدمی‌آورند. این ایدهٔ آرنیوس، در زمان خود، یک ایدهٔ انقلابی بود. به طوری که اغلب شیمیدان‌ها بر این باور بودند که [[مولکول]]ها نمی‌توانند به یون‌های مثبت و منفی، شکسته شوند. به همین دلیل، با دادن کرسی استادی به وی، مخالفت کردند؛ اما شیمیدان‌های جوان در پژوهش‌های خود، به نتایجی دست یافتند که با نظریه آرنیوس، همخوانی داشت. این روند، ادامه یافت تا اینکه در سال ۱۹۰۳ میلادی، جایزهٔ نوبل شیمی به وی، اهدا شد.
 
سوانت آرنیوس شیمیدان سوئدی طی پژوهش‌هایی که در دههٔ ۱۸۹۰ روی رسانایی الکتریکی و [[برقکافت]] ترکیب‌های محلول در آب انجام می‌داد، به نظریه‌ای برای اسیدها و بازها دست یافت. او اسید را ماده‌ای تعریف کرد که در آب حل می‌شود و یون هیدروژن ((H+)aq) یا [[پروتون]] پدیدمی‌آورد. از نگاه او گاز [[هیدروژن کلرید]] ((HCl)g) چنین ماده‌ای است؛ زیرا به هنگام حل شدن در آب، یون‌های [[هیدروژن]] ((H+)aq) و کلرید ((Cl-)aq) پدیدمی‌آورد. محلول آبی حاصل که این یون‌ها را دارد، [[هیدروکلریک اسید]] نامیده می‌شود (شکل ۲، الف). مطابق نظریهٔ آرنیوس، باز، ماده‌ای است که به هنگام حل شدن در آب یون هیدروکسید ((OH -)aq) پدیدمی‌آورد. برای مثال، از دید آرنیوس NaOH یک باز است؛ زیرا بر اثر حل شدن این ترکیب یونی در آب، یونهای سازندهٔ آن از هم جدا می‌شود و یونهای هیدروکسید را در آب آزاد می‌کند.