ژولیوس سزار: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۱۰۳:
در نهایت در روز نهم ماه اوت سال ۴۸ پ. م نبرد نهایی میان لژیونهای سزار و پومپیوس در [[فارسالوس]] درگرفت. پومپیوس چهل و هشت هزار پیاده و هفت هزار سوار داشت، و سزار بیست و دو هزار پیاده و هزار سوار. سزار به سربازانش فرمان داد تا از جان رومیانی که تسلیم اختیار کنند درگذرند؛ ولی دربارهٔ [[مارکوس بروتوس]] دستور داد تا او را بیگزند به اسارت درآورند و اگر این میسر نشد بگذارند تا بگریزد.
[[پرونده:Vincenzo Camuccini - La morte di Cesare.jpg|بندانگشتی|300px|''مرگ سزار''، اثر [[وینچنزو کاموچینی]]، ۱۷۹۸]]
رهبری، آزمودگی و روحیه برتر سپاهیان سزار لژیونهای پومپیوس را در [[نبرد فارسال]] شکست داد. سزار شام پومپیوس را در خیمه پومپیوس خورد. پومپیوس که از معرکه گریخته بود همه شب را تا [[لاریسا]] اسب راند؛ از آنجا رهسپار کرانه دریا شد. در [[موتلینه]] همسرش به او پیوست و سپس با کشتی راهی [[اسکندریه]] شد. پومپیوس همینکه پا به کرانه اسکندریه گذاشت توسط
== دوران دیکتاتوری قیصر ==
|