اورخان یکم: تفاوت میان نسخه‌ها

پایه‌گذاری‌های نظامی علاءالدین در شکل دهی به یک ارتش دائم با مواجب ثابت شامل نیروی زمینی و سواره منظم را می‌توان یکی از مؤثر عوامل وفوق خاندان عثمانی در قرون بعد از او انگاشت. گفته می‌شود پانزده تیپ ثابتی که [[شارل هفتم]]، پادشاه [[فرانسه]] در کشورش ایجاد کرد که نخستین ارتش مدرن دائمی جهان خوانده می‌شود، یک قرن بعد از ارتش دائم عثمانی پدید آمد.

 

 

مخارج این نیروها زیاد بود و عظمت خلق شده در آن‌ها موجب به وجود آمدن نگرانی در سران حاکمیت شد. اورهان این مسئله را با وزیر و سایر مقامات در میان گذاشت که خلیل چَنداری برای حل این مشکل طرح پی ریزی نیرویی موسوم به ''ینی‌چری'' را مطرح کرد. در این طرح چنداری پیشنهاد کرد به واسطه حقی که حاکمیت برای خود قائل است، کودکان سرزمین‌های تازه به تصرف درآمده را وارد ارتش کنند تا آن‌ها نیز شرایط زندگی بهتری بیابند. این مدعی بود این کار سایر افراد را نیز به پیوستن به ارتش عثمانی به صورت داوطلبانه تشویق خواهد کرد. بر طبق این توصیه اوهان هزاران تن از بهترین پسران خانواده‌های مسیحی را برگزید. این افراد بر اساس استعدادهای خود آموزش داده شدند و در مقام مختلف از جمله مرابط بالای حکومتی به کار گماشته شدند. این رویه برای قرن‌ها پس از اورهان ادامه پیدا کرد.

آندرونیکوس سوم، امپراتور بیزانس با احساس خطر از تحرکات ترکان، ارتشی متشکل از مزدوران گردآوری و روانه آناتولی کرد. این لشکر در محلی با نام پلکانون با سواران اورهان روبرو شد. در این نبرد سپاهیان ترک موفق به هزیمت دشمن شدند. با این شکست امپراتور با صرف نظر از آناتولی هیچگاه دیگر اقدام مشابهی را تکرار نکرد.

 

 

تا این زمان مناطق تحت کنترل بیگ‌نشین عثمانی به چهار منطقه تقسیم می‌شد:

# مناطق اولیه حوالی سوگوت و اسکی‌شهر که از سلطان سلجوقی روم دریافت شده بود

 

=== دوران تحکیم ===

 

او برای حفظ این صلح و آرامش با وجود نبردهای اولیه، روابط حسنه ای با آندرونیکوس سوم، امپراتور بیزانس و جانشینان او بر قرار کرد. با این حال پدیداری جنگ داخلی در بیزانس و استفاده از نیروهای ترک به عنوان مزدور در این درگیری‌ها، پای اورهان را که از جانب [[ژان ششم (امپراتور بیزانس)|ژان ششم]]، امپراتور جدید بیزانس به عنوان قدرتمندترین حکمران ترک در آناتولی به‌شمار می‌رفت، نیز به این میدان کشید. امپراتور به امید بکارگیری از نیروهای عثمانی در جهت منافع خود، ثئودورا، یکی از دخترانش را با وجود اختلافی سنی زیاد و تفاوت مذهب به نکاح اورهان درآورد. شرح مراسم عروسی این دو تن که در سلیمبریا ([[سیلیوری]] کنونی) برگزار شد، به تفصیل توسط نویسندگان بیزانسی به ثبت رسیده‌است. مدتی بعد اورهان و امپراتور حوالی کنستانتینوپولیس با یکدیگر دیدار نمودند و جشن بزرگ دیگری بر پا کردند.

 

 

== اضمحلال امپراتوری بیزانس ==

بروز جنگ داخلی و هدف قرار گرفتن توسط ترکمن‌ها از یک طرف و دست اندازی دولت-شهرهای تاجر ایتالیایی همانند [[جمهوری ونیز|ونیز]] و [[جمهوری جنوا|جنوا]] نسبت به منافع و اراضی امپراتوری بیزانس، این امپراتوری در سراشیبی سقوط قرار گرفت. دولت بیزانس به اندازه ای ضعیف شده بود که دیگر نمی‌توانست در مقابل تجاوز دریایی دولت-شهرهای ایتالیایی مقاومت کند. شرایط به اندازه ای تشدید شد که جمهوری جنوا توانست بخشی از ساحل کنستانتینوپول را که ''گالاتا'' نامیده می‌شد، به کنترل خود درآورد. حضور پر رنگ تجاری و سلطه ناوگان دریایی جنوا بر منطقه، امپراتوری بیزانس را که تقریباً تمامی ذخایر و منابع مالی خود را پس از یک جنگ داخلی شش ساله از دست داده بود، تحت فشار اقتصادی مضاعفی قرار داد. تلاش بیزانسی‌ها برای جذب تاجران خارجی با کاهش تعرفه‌های مالی، به دو جنگ این دولت و جمهوری جنوا در سال‌های ۱۳۴۸ و ۱۳۵۲ انجامید که با وجود بهره‌گیری از اتحاد با ونیزی‌ها، با از بین رفتن نیروی دریایی بیزانس به نتیجه خاصی نرسید. گفته می‌شود در این کشاکش، اورهان که از حضور ونیزی‌ها در منطقه و اقدامات آن‌ها ناراضی بود، به جنوایی‌ها کمک رسانی کرد و حتی نیروهایی نیز در اختیار آن‌ها قرار داد.

 

 

== سال‌های پایانی عمر ==

 

 

سلیمان پاشا، فرزند اورهان که احتمالاً قرار بود بر منصب پدر تکیه بزند، در سال ۱۳۵۷ در اثر جراحات حاصل از سقوط از پشت اسب پیش از پدر درگذشت. مرگ سلیمان ضربه روحی سنگینی به اورهان وارد کرد.