هوس (فلسفه): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
صفحه‌ای تازه حاوی «هوس (فلسفه) هوس (هَ وَ) [ع .] (اِ) ۱ - میل، آرزو. ۲ - شهوت <ref>محمد معین، ''فرهنگ...» ایجاد کرد
برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
ابرابزار
خط ۱:
'''هوس''' (هوی) {{انگلیسی| Passion}} در لغت به معنی میل، [[عشق]] و شهوت است. مثلاً می‌گویند فلانی تابع هوای خویش است، و این هنگامی است که قصد ذم او داشته باشند، یا می‌گویند: فلانی اهل هواست، یعنی از راه راست منحرف شده‌است.
هوس (فلسفه)
 
هوس (هَ وَ) [ع .] (اِ) ۱ - میل، آرزو. ۲ - [[شهوت]] <ref>[[محمد معین]]، ''فرهنگ فارسی معین''، مدخل‌</ref>
 
'''هوس''' (هوی) {{انگلیسی| Passion}} در لغت به معنی میل، [[عشق]] و شهوت است. مثلاً می‌گویند فلانی تابع هوای خویش است، و این هنگامی است که قصد ذم او داشته باشند، یا می‌گویند: فلانی اهل هواست، یعنی از راه راست منحرف شده‌است.
 
هوی اصطلاحاً عبارت است از میل شدید به چیزی که مورد علاقه و مطلوب است، چه پسندیده باشد چه ناپسند. این عاطفه با انفعالات و تصورات مختلفی همراه است، و فرق آن با مطلق میل یا میل ساده، در مدّت و شدّت و غیرت و قدرت و حمله است.
 
قدما لفظ هوی را به «میل نفس به شهوات لذت بخش غیر[[شرعی]]» اطلاق می‌کردند.<ref>[[ایوب کفوی|ای‍وب ب‍ن م‍وس‍ی اب‍وال‍ب‍ق‍ا ال‍ح‍س‍ی‍ن‍ی ال‍ک‍ف‍وی ال‍ح‍ن‍ف‍ی‌ال‍ح‍ن‍ف‍ی]] ،[[کلیات ابوالبقا]]</ref> به این جهت هوا را مذموم می‌دانستند و می‌گفتند هوا انحراف از حق است.
 
اما متأخران بین هوای عالی مثل علم دوستی و هوی پست مثل بخل و هوای متوسط مثل عشق، فرق گذاشته‌اند.گذاشته‌اند؛ و در نظر آنان تمام این انواع هوی دارای صفات مشترکی است. این صفات عبارت است از:
 
اجتماع، ترکیب و توحید اجزاء نفس و توجیه آن به سوی هدف واحد، زیرا هوی نظام امیال طبیعی را تغییر می‌دهد و به اشیاء ترتیب تازه‌ای می‌بخشد.