لیلا کسری: تفاوت میان نسخه‌ها

وی که از سنین جوانی به شعر روی آورده بود و یکی از مجموعه‌های شعر او یعنی کتاب ''فصل مطرح نیست'' به‌عنوان بهترین کتاب [[شعر نو]] در سال ۱۳۴۸ انتخاب شده بود، از سال ۱۳۵۴ به‌پیشنهاد [[فریدون خشنود]] به‌عرصه [[ترانه سرایی|ترانه‌سرایی]] وارد شد و فعالیت در این عرصه را تا پایان عمر خویش ادامه داد.

تحصیلات مقدماتی و دبیرستان خود را در زادگاهش به‌انجام رسانید و سپس برای ادامه‌تحصیل راهی [[انگلستان]] شد. وی در [[لندن]] در رشته کتاب‌داری در [[کالج کینگ، کمبریج|دانشگاه کینز کالج]] تحصیل نمود و پس از پایان تحصیلات خویش به ایران بازگشت.

لیلا کسری قبل از [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران|انقلاب اسلامی ایران]] برای خوانندگانی چون [[نوش آفرین]]، [[حبیب]]، [[نسرین]]، [[ستار]]، [[مهستی]]، [[ابی]]، [[ایرج]]، [[گلپا]]، [[الهه (خواننده)|الهه]] و بعد از انقلاب برای خوانندگان دیگری همچون [[هایده]]، [[مهستی]]، [[حمیرا]]، [[معین]]، [[ویگن]]، [[داریوش]]، [[اندی]]، [[سیاوش شمس]]، [[فرزین]] و … ترانه سرود. با این وجود شاخص‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین آثار او، کارهایی است که وی با [[هایده]] انجام داده‌است. چراکه او ترانه‌سرای اختصاصی هایده به‌شمار می‌آمد و سرودن اغلب ترانه‌های این خواننده را بر عهده داشت و در طی این مدت با آهنگسازان ایرانی همکاری نمود.

لیلا کسری از سنین نوجوانی و جوانی به فعالیت شاعری روی آورد. وی که در سنین جوانی ازدواج کرده بود، پس از به‌دنیا آمدن دو فرزندش، پاشا و جهان‌شاه، مجموعه‌شعر «''یک (پاییز)''» و «''دو (بهار)''» را منتشر کرد. وی سپس دو کتاب شعر دیگر با نام‌های «''فصل مطرح نیست''» و «''جشنواره این سوی پل''» را در سالهای ۴۸ و ۴۹ از خود به یادگار گذاشت.

کتاب «''فصل مطرح نیست''» به‌عنوان بهترین کتاب شعر نو سال ۱۳۴۸ انتخاب شد. او به‌عنوان شاعر و روزنامه‌نگار در مجله [[اطلاعات بانوان]] نیز فعالیت نمود و هر هفته یکی از کارهایش در مجله منتشر می‌شد.

لیلا کسری در سال ۱۳۵۶ و پس از آن که فرزند سومش علیداد را به‌دنیا آورد، دچار [[سرطان سینهپستان|سرطان سین]]<nowiki/>ه شد. لیلا کسری بنابه گفتهٔ خودش در سال ۱۳۵۶ متوجه غده‌ای در سینه خویش شده بود، مدتی بعد برای معالجه به لندن رفت. پس از خروج از کشور و حضور در آمریکا غدد به پهلویش زدند و سرطان روزبه‌روز پیشروی کرد. وی در طی ۱۱ سال با این بیماری که تمام وجودش را چون موریانه بلعید،بلعید بود، مبارزه کرد.

لیلا کسری سرانجام در ۲۶ اردیبهشت ۱۳۶۸ و پس از عمری پُربار از ترانه و هنر، در بیمارستان سنچری سیتی Century City کالیفرنیا،[[کالیفرنیا]]، به‌دلیل بیماری سرطان سینه از دنیا رفت.

در مصاحبه‌ای که دقیقاً چند هفته پیش‌ازپیش‌ از مرگ او توسط هما احسان همکار قدیمی او در مجله اطلاعات بانوان با وی صورت گرفت، وی درحالی‌که به‌سختی سخن می‌گفت از ۱۷ عمل جراحی خویش سخن به‌میان آورد و از این که چون معده‌ای دیگر نداشت، غذایش جز آب چیز دیگری نیست، خبر داد و از ۱۱سال جنگ با سرطان سینه سخن گفت.