کیفیت هوای داخل ساختمان: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
Sillverbot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح املایی با استفاده از فهرست اشتباه‌یاب و ویکی‌پدیا:AutoWikiBrowser/Typos عبارات باقاعده، typos fixed: بدقت ← به‌دقت، با استفاده از AWB |
||
خط ۲۷:
رادون که جزو [[گازهای بی‌اثر]] است از گازهای اثیل بوده و یکی از سنگین‌ترین گازها در [[دمای اتاق]] است. (سنگین‌ترین گاز [[تنگستن هگزافلورید]] WF6 Tungsten Hexafluride است) رادون در دما و فشار استاندارد گاز بی‌رنگی است ولی با سرما دادن به آن تا زیر درجه انجماد به رنگ سبز فسفری و درخشانی در می‌آید که با کاهش بیشتر دما به رنگ زرد و در نهایت در دمای ذوب به رنگ نارنجی مایل به قرمز تغییر می‌یابد. برخی از تجربیات نشان می‌دهند که فلوئور می‌تواند با رادون واکنش دهد و فلوئورید رادون کلاثریت‌های (clathrates) رادون را گزارش کرده‌اند.
تمرکز رادون طبیعی در جو بسیار ناچیز بوده و آب‌های طبیعی در تماس با جو همچنان رادون را در عمل تبخیر از دست می‌دهند. بنابراین آب‌های زیر زمینی در مقایسه با آب‌های سطحی تمرکز بیشتری از رادون ۲۲۲ را در خود دارند به علاوه مناطق اشباع شده یک خاک معمولاً مقدار بیشتری رادون در برابر مناطق اشباع نشده دارند که این به دلیل کمبود انتشار رادون در جو است.
رادون یک گاز سرطان‌زاست. رادون یک ماده [[رادیو اکتیو]] است و همیشه باید با احتیاط کامل با آن کار کرد. از آنجا که این عنصر [[ذرات آلفا]] از خود ساطع می‌کند، استنشاق آن بسیار خطرناک است. همچنین محصولات تجزیه‌ای آن یک غبار تشکیل می‌دهد که به‌راحتی وارد جریان هوا شده، برای همیشه در بافت‌های ریه می‌چسبد و در یک قسمت از آن به‌سختی متمرکز می‌شود. محلهایی که در آن‌ها رادیوم، آکتینیوم و توریوم نگهداری شده‌اند، باید
=== مونوکسید کربن ===
| |||