قندهار: تفاوت میان نسخه‌ها

این تپه را می‌توان با حوزهحوزۀ تمدنی ارغنداب ارتباط داد که در شمال این منطقه و در ۵۰ کیلومتری شهر فعلیکنونی قندهار واقع است و به صورت دقیق تردقیق‌تر در درهدرۀ موازی مجرای ارغنداب با فاصلهفاصلۀ ۲۰ میلی جاده قندهار –گرشکقندهار–گرشک و اگر از طرف ولسوالی (شهرستان) خاکریز برگردیم حدود هشت کیلومتر به طرف ارغنداب در سمت راست جاده قرار گرفته‌است.

امروزه اراضی زراعتیکشاورزی در این محدوده کمتر است اما احتمال ااحتمالاً در ازمنه گذشته این ناحیه توسط شعبه‌هایی از رود ارغنداب سیراب می‌شده و آبادی‌هایی در آن وجود داشته‌است.

در سال ۱۹۵۹ (۱۳۳۸) موسیو کزال، باستان‌شناس و متخصص قبل تاریخ فرانسوی، با انجام یازده مرحله حفریاتی پانزده طبقه آبادی دوره‌های مختلف را یکی پس از دیگری کشف کرد. ۳۱ متر ارتفاع تپهتپۀ مذکور از تراکم آبادی‌هایی پانزده‌گانه‌ای صورت گرفته‌است که در طی سه هزار سال قبلپیش از میلاد بر روی هم آباد شده‌است. تحقیقات انجام شده باستان شناسان روی آثار بدست آمده حکایت از آثار [[عصر مفرغ]] (برنز) می‌کند.

شاه نعمت‌الله کاظمی که از تحصیلکردگان قندهار بوده و روزگاری به حیث معاون [[پروژه هیلمند]] ایفای وظیفه می‌کرد{{مدرک}}، می‌گوید که شاهد کاوش‌های گروه فرانسوی در [[مندی گک]] بوده و ظروف و سفال‌ها و ابزارهای مکشوفه در این تپه، مشابه به آثار کشف شده در حیدر آباد و سند پاکستان می‌باشد. وی همچنین موفق شده‌است در طی مأموریت‌های خویش در منطقه، آثار شبیه به به مندی گکمندیگک را بالاتر از مسیر [[زیارت شاه‌مقصود]] قندهار در نواحی نزدیک [[رودخانه هلمند]] کشف کند و بدین ترتیب می‌توان حدس زد در طول این مسیر، رفت‌وآمدهایی جریان داشته و کاروان‌هایی گذر کرده‌اند و نیز به احتمال زیاد مسیر مهاجرت دسته‌های آریایی به طرف غرب و ایران امروزی از همین ناحیه صورت گرفت. در دولت فعلیکنونی افغانستان ایران و پاکستان هر کدام یک کنسولگری در قندهار دارند.