ویلیام والاس: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
به نسخهٔ 28169804 ویرایش Freshman404 برگردانده شد: فرض حسن نیت. (توینکل) برچسب: خنثیسازی |
Gorge.1999 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۲۵:
|محل_مرگ= [[اسمیت فیلد]]، [[لندن]]، {{flagicon|ENG}} [[انگلستان]]
}}
'''ویلیام والاس''' {{انگلیسی|William Wallace}} (زاده [[۱۲۷۲ (میلادی)|۱۲۷۲]] - درگذشته ۲۳ اوت ۱۳۰۵) از شوالیهها و ملاکان اسکاتلندی بود که به خاطر رهبری مقاومت اسکاتلندیها در جریان جنگ استقلال اسکاتلند معروفیت یافته و امروزه در [[اسکاتلند]] از او به عنوان یک میهنپرست و قهرمان ملی یاد میشود.<ref>[http://www.bbc.co.uk/history/historic_figures/wallace_william.shtml BBC]، بازدید: دسامبر ۲۰۱۰.</ref>وقتی والاس بزرگ شد ، شاه الكساندر سوم حكم اسكاتلند را صادر كرد. سلطنت او دوره صلح و ثبات اقتصادی را دیده بود. در 19 مارس 1286 ، با این حال ، اسکندر پس از سقوط از اسب خود درگذشت. وارث تاج و تخت نوه اسکندر ، مارگارت ، خدمتکار نروژ بود. همانطور که او هنوز کودک و در نروژ بود ، اربابان اسکاتلند دولت نگهبان را تأسیس کردند. مارگارت در سفر به اسکاتلند بیمار شد و در 26 سپتامبر 1290 در اوركنی درگذشت. فقدان وارث روشن باعث شد كه دوره ای به نام "علت بزرگ" شناخته شود ، كه چند خانواده مدعی تاج و تخت بودند. با تلاش اسکاتلند برای جنگ داخلی ، شاه ادوارد اول انگلیس توسط اشراف اسکاتلند برای داوری دعوت شد. او قبل از شروع این روند ، اصرار داشت كه همه مدعیان او را لرد پارامونت اسكاتلند بشناسند. در اوایل نوامبر 1292 ، در یک دادگاه بزرگ فئودالی که در قلعه در Berwick-upon-Tweed برگزار شد ، حكم به نفع جان بالولی كه ادعای محكمی در دادگاه داشت ، صادر شد. [21] ادوارد اقدام به برگرداندن احکام لردهای اسکاتلندی کرد و حتی شاه جان بالولی را احضار کرد که به عنوان شاکی رایج در مقابل دادگاه انگلیس بایستد. جان پادشاه ضعیفی بود که به "توم تابارد" یا "کت خالی" معروف بود. جان در مارس 1296 از ادای احترام خود چشم پوشی کرد و تا پایان ماه ادوارد با حمله به برویک-توتد ، شهر مرزی اسکاتلند را مورد حمله قرار داد. در ماه آوریل ، اسکاتلندی ها در نبرد دانبار در شرق لوتیان شکست خوردند و تا ماه ژوئیه ، ادوارد جان را مجبور به کناره گیری کرد. سپس ادوارد به مأموران خود دستور داد كه از حدود 1800 نجيب اسکاتلندي ادب و احترام كنند (بسياري از آنها در آن زمان اسير جنگ بودند). [22]
== پیشینه ==
|