آب دریا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏لید: ابرابزار
خط ۸:
}}</ref>
چگالی متوسط در سطح ۱٫۰۲۵ کیلوگرم در لیتر است. آب دریا از آب شیرین و آب خالص متراکم تر است (چگالی ۱٫۰ کیلوگرم در لیتر در ۴ درجه سانتیگراد (۳۹ درجه فارنهایت)) زیرا نمک‌های حل شده جرم را به نسبت بزرگتر از حجم باعث افزایش جرم می‌شوند. با افزایش غلظت نمک، نقطه انجماد آب دریا کاهش می‌یابد. در شوری معمولی، در حدود منفی ۲ درجه سانتیگراد (۲۸ درجه فارنهایت) منجمد می‌شود.<ref>{{cite web |url=http://www.onr.navy.mil/Focus/ocean/water/temp3.htm |title=U.S. Office of Naval Research Ocean, Water: Temperature |url-status=dead |archiveurl=https://web.archive.org/web/20071212151229/http://www.onr.navy.mil/Focus/ocean/water/temp3.htm |archivedate=12 December 2007 |df=dmy-all}}</ref> سردترین آب دریا که تاکنون ثبت شده‌است (در حالت مایع) در سال ۲۰۱۰ بود، در جوی در زیر یخچال‌های قطب جنوب و منفی ۲٫۶ درجه سانتیگراد (۲۷٫۳ درجه فارنهایت) اندازه‌گیری شد.<ref>{{Cite web |author= Sylte, Gudrun Urd |title= Den aller kaldaste havstraumen |url= http://www.forskning.no/artikler/2010/mai/250690 |language= Norwegian |date= 24 May 2010 |work= forskning.no |accessdate= 24 May 2010 |archive-url= https://web.archive.org/web/20120306040502/http://www.forskning.no/artikler/2010/mai/250690 |archive-date= 6 March 2012 |url-status= dead |df= dmy-all}}</ref> pH آب دریا به‌طور معمول به دامنه ای بین ۷٫۵ و ۸٫۴ محدود می‌شود.<ref name="Chester Marine Geochem">{{cite book|last=Chester, Jickells|first=Roy, Tim|title=Marine Geochemistry|date=2012|publisher=Blackwell Publishing|isbn=978-1-118-34907-6}}</ref> با این حال، هیچ مقیاس pH مرجع پذیرفته شده جهانی برای آب دریا وجود ندارد و تفاوت بین اندازه‌گیری‌ها بر اساس مقیاس‌های مختلف مرجع ممکن است تا ۰٫۱۴ واحد باشد.<ref>Stumm, W, Morgan, J. J. (1981) ''Aquatic Chemistry, An Introduction Emphasizing Chemical Equilibria in Natural Waters''. John Wiley & Sons. pp. 414–416. {{ISBN|0471048313}}.</ref>
 
== ژئوشیمی ==
=== شوری ===
اگرچه اکثریت قریب به اتفاق آب دریا دارای شوری بین ۳۱ گرم در کیلوگرم و ۳۸ گرم بر کیلوگرم است، که بین ۳٫۳–۳٫۸ درصد است، آب دریا در سراسر جهان به‌طور یکنواخت شور نیست. در جائیکه مخلوط شدن با رواناب آب شیرین از دهان رودخانه، در نزدیکی یخچال‌های طبیعی ذوب یا مقادیر زیادی بارش (به عنوان مثال باران‌های موسمی) اتفاق می‌افتد، آب دریا می‌تواند به میزان قابل توجهی کمتر شور باشد. نمکی‌ترین دریای آزاد دریای سرخ است که در آن نرخ بالای تبخیر، بارش کم و رواناب کم رودخانه و گردش آب محدود منجر به آب شور غیرمعمول می‌شود. شوری موجود در آب‌های جدا شده در آب هنوز هم می‌تواند به میزان قابل توجهی بیشتر باشد - تقریباً ده برابر در مورد دریای مرده. از نظر تاریخی، از مقیاس‌های مختلف شوری برای تقریب شوری مطلق آب دریا استفاده شده‌است. مقیاس محبوب "مقیاس شوری عملی" بود که میزان شوری در "واحدهای شوری عملی (psu)" اندازه‌گیری شد. استاندارد فعلی برای شوری مقیاس "شوری مرجع"<ref>{{cite journal|last1=Millero|first1=Frank J.|last2=Feistel|first2=Rainer|last3=Wright|first3=Daniel G.|last4=McDougall|first4=Trevor J.|title=The composition of Standard Seawater and the definition of the Reference-Composition Salinity Scale|journal=Deep Sea Research Part I: Oceanographic Research Papers|date=January 2008|volume=55|issue=1|pages=50–72|doi=10.1016/j.dsr.2007.10.001}}</ref> با شوری بیان شده در واحد "g / kg" است.
 
== منابع ==