رباط شرف: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رباط شرف''' [[کاروانسرا]]یی در ۴۵ کیلومتری شهر [[سرخس]] است که به [[شیوه رازی|شیوۀ رازی]] ساخته شده و نام معمار آن استاد محمد طرائقی سرخسی ذکر شده‌است.<ref>سبک‌شناسی معماری ایرانی. محمد کریم پیرنیا. نشر معمار. ۱۳۸۳. ص۱۵۷</ref> این اثر در تاریخ {{جلالی حروف|۲۰|۰۳|۱۳۲۱|پیوند=نه}} با شمارهٔ ثبت ۳۵۹ به‌عنوان یکی از [[فهرست آثار ملی ایران|آثار ملی ایران]] به ثبت رسیده است.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://iranshahrpedia.com/static/view/page/cultural-heritage-reports |عنوان=دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر |نشانی بایگانی=https://web.archive.org/web/20191006234339/http://iranshahrpedia.com/docs/Asar-e%20Sabti%20(Up%20to%2026666)%20(Version%2090%2008%2029).zip |تاریخ بایگانی=۶ اکتبر ۲۰۱۹|ناشر=وزارت راه و شهرسازی |تاریخ بازدید=۱۰ اکتبر ۲۰۱۹ |پیوند مرده=خیر}}</ref>

طبق مدارک و متون تاریخی بانی بنای فعلیکنونی «شرف الدین ابوطاهربن سعدالدین عل القمی» است که مدتی حکومت [[مرو]] و سرانجام صدرات [[سلطان سنجر]] را برعهده داشت. باتوجهبا توجه به کتیبهکتیبۀ موجود بنای رباط به سال ۵۴۹ هجری قمری در زمان سلطان سنجرسلجوقیسنجر سلجوقی با مصالح آجر و گچ ساخته شده‌است و بی‌شک یکی از شاهکارهای هنر [[ایران]]ی به‌شمار می‌رود.

این بنا در حاشیهحاشیۀ جادهجادۀ قدیم [[نیشابور]]-[[سرخس]] ([[جاده ابریشم|جادۀ ابریشم]]) و شش کیلومتری جادهجادۀ سرخس -[[مشهد]] بعد از تپه‌های کم ارتفاع روستای [[شورلق]] قرار دارد. شکل این رباط از دور به دژی بزرگ شبیه‌استشبیه است؛ از داخل به مانند یک کاخ جلوه می‌کند.

این بنا دو صحن دارد و هر صحن دارای چهار ایوان به شکل چلیپا ([[صلیب]]) و [[شبستان]] می‌باشد و همچنین آجر چینیآجرچینی و کتیبه‌های آن جلوه خاصیویژه‌ای دارد. در این رباط چند مسجد و محراب دیده می‌شود که همه با کتیبه‌های گلی و گچی تزئین شده‌اند. کتیبه‌ها عمدتاً باقی‌مانده از دوران سلجوقی استهستند. در وسط رباط حوض بزرگ، در اضلاع جنوبی دو اصطبل برای استراحت اسب‌ها و در اطراف دهلیزهائیدهلیزهایی برای اسکان مسافران وجود دارد.