الفبای فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''الفبای فارسی''' یک گروه از ۳۲ [[حرف (زبان‌شناسی)|حرف]] (نویسه، وات) است که از [[الفبای عربی]]پهلوی اقتباس‌شدهگرفته‌شده است. این الفبا نمایندهٔ نگاشتن [[همخوان|همخوان‌ها]] (صامت‌ها) و [[واکه|واکه‌ها]] (مصوت‌ها) در [[زبان فارسی]] است. برای نوشتن زبان فارسی، [[خط فارسی]] به‌کار گرفته می‌شود که خود برگرفته ازنیای [[خط عربی]] است.<ref>کتاب در پیرامون تغییر خط فارسی نوشته یحیی ذکاء صفحه هشتم نسخه الکترونیکی به آدرس: ketabnak.com/book/67462/در-پیرامون-تغییر-خط-فارسی؟ &page=all</ref>

افغانستان و پاکستان نیز بنا بر ناچاری،نیز، الفبای عربیفارسی را برگزیدند. بدین گونه بود که این الفبا در کشورهای [[ایران]]، [[افغانستان]] و [[پاکستان]] و [[تاجیکستان]] به‌عنوان الفبای رسمی انتخاب شد. در پی [[تغییر خط در تاجیکستان]] از سال [[۱۳۰۷]] ([[۱۹۲۸ (میلادی)|۱۹۲۸ میلادی]]) به [[الفبای لاتین|لاتین]] و بعد خط [[سیریلیک]]، خط فارسی در این کشور کنار گذاشته شد. همچنین پس از شکست‌های [[امپراتوری بیزانس]] از عرب‌های مسلمان در زمان صدر اسلام، خط‌های باستانی در زیرمجموعه‌های آن امپراتوری نابود و [[خط عربی]] جایگزین شده بود. یکی از آن زیرمجموعه‌ها، کشور کنونی [[ترکیه]] بود که سرانجام در سدهٔ بیستم میلادی [[مصطفی کمال پاشا]] دستور داد [[خط عربی]] را به خط [[الفبای ترکی استانبولی|الفبای ترکی لاتین]] تغییر دهند.