بحث:خط فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط نامبرده را در[https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4e/NPrg.pdf این پروندهٔ بارگذاشته در ویکیپدیا] صفحهٔ شانزده می‌توانید ببینید؛ در خط نوشتاری هیچ نقطه‌ای دیده نمی‌شود و برنامه بر گزیده‌نویسی (بفراخور کار تندنویسی نسخه‌برداران کهنه‌کار آن روزگار در کتابخانه‌های بزرگ ایران و دیوان‌سالاران و دبیران زبردست) است تا آنجا که چندین هزوارش نیز پدید آمده و واژه‌هایی همانند «ارج» و «ارز» و چند تای دیگر را همانند هم می‌نوشتند. (نگاه کنید به ''فرهنگ هزوارش های دبیرهٔ پهلوی'' نوشتهٔ فریدون جنیدی) اینک اگر آن را با دبیرهٔ کوفی نخستین بسنجید همسانی بسیار آن دو و برتری دبیرهٔ پهلوی در شیوهٔ نگارش و همانندی خط امروز فارسی را با همان خط پهلوی ساسانی خواهید یافت و باز اگر با دبیرهٔ پهلوی اشکانی و نیای آن، دبیرهٔ اوستایی، هم برابر بگذارید، خواهید دانست که به گفتهٔ گذشتگان، دود از کُنده بلند می‌شود. همچنین می‌بینید که کم‌کم نقطه‌ها به خط کوفی (به‌وارون پهلوی) افزوده شده تا خواناتر شده و ناسازگاریهایی که بر سر گزارش‌های گوناگون از قرآن پدید آمده و دشواری یادگیری آن برای دیگر مردمان کاسته شود. نکته دیگر آنکه سامان و آرایش الفبا در فارسی به‌وارون دیگر الفباها که برآمده از فنیقی هستند بر پایه ابجد نیست و برپایه همانندی‌ای است که در پهلوی با هم دارند. برای نمونه نویسهٔ «ز» و «ژ» در زبان پهلوی بسیار همانند هم نوشته می‌شوند (با یک جدایی اندک) همچنین هستند نویسه‌های «د» و «ذ» (با اینکه در الفبای عربی دال در پایان «ابجد» و ذ در پایان «ثخذ» است) همین گونه است. نمونهٔ دیگر «ه» است که ما در فارسی همان گونهٔ کهن (دنباله‌دار) را می‌نویسیم و آن را زنگوله‌دار می‌خوانیم. نویسهٔ «م» نیز درست در سیمای چسبانِ م امروزی است. [[کاربر:سیمون دانکرک|سیمون دانکرک]] ([[بحث کاربر:سیمون دانکرک|بحث]]) ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۴۰ (UTC)