آفریدگان پرومتئوس: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
MBozorgmehr (بحث | مشارکتها) اصلاح |
MBozorgmehr (بحث | مشارکتها) مرتب‌سازی و اصلاح |
||
خط ۲۰:
سالواتوره ویگانو تعهد داشت اثری به «تاتر وین» برای اجرا در حضور [[ماریا ترزا، اتریش|ماریا ترزا]] شهبانوی [[اتریش]] ارایه دهد و از موضوعی به نام [[پرومتئوس]] به عنوان تمثیل استفاده کند. وی احساس کرد چون این اثر و اجرای آن دارای اهمیت زیادی است، تصمیم گرفت از بتهوون بخواهد به جای او این طرح را آهنگسازی کند.<ref dir=ltr>https://cso.org/uploadedFiles/1_Tickets_and_Events/Program_Notes/ProgramNotes_Beethoven_Prometheus.pdf</ref> بتهوون این کار را پذیرفت و در دو پرده تصنیف کرد که شامل یک [[اورتور]]، پانزده قطعه و یک [[فیناله|فینال]] است.<ref>{{پک|حسنی|۱۳۶۳|ک=تفسیر موسیقی|ص=۱۷۳}}</ref>
== طرح باله ==
این باله تمثیلی از داستانی افسانه‌ای به نام [[پرومتئوس]] است که برای [[آفرینش انسان از گل]]، آتش را از [[زئوس]] دزدیده‌است. پرومتئوس بشر را در جهل می‌دید و می‌خواست ایده‌های علمی و هنری خود را به انسان‌ها معرفی کند و این امر با افکار بتهوون همخوانی داشت که حامی [[عصر روشنگری]] در آن زمان بود. پرومتئوس دو [[تندیس|مجسمه]] ساخت و با آتشی که ربوده بود، به آنها جان داد. او آفریدگان خود را به [[آپولون]] خدای هنر معرفی کرد و آنان را نزد وی فرستاد تا زیبایی‌شناسی و فنون هنری را به آنها بیاموزد. همچنین به [[آریون]] و [[اورفئوس]] برای آموزش موسیقی، به [[ملپومنه]] و [[تالیا (موز)|تالیا]] برای آموزش تراژدی و کمدی فرمان داد که این کار را انجام دهند. سپس آنان با [[ترپسیکور]] ملاقات می‌کنند تا با [[پاستورال|رقص روستایی]] همراه با [[پن (اسطوره‌شناسی)|پن]] آشنا شوند و در ادامه [[دیونیسوس]] به آنها [[رقص]] قهرمانانه می‌آموزد. اما سرانجام با دستور زئوس، پرومتئوس به جرم سرقت آتش محکوم و در [[کوه قاف]] زنجیر شد و سرانجام عقابی قلب او را درید.<ref>{{پک|حسنی|۱۳۶۳|ک=تفسیر موسیقی|ص=۱۷۳}}</ref><ref dir=ltr>{{Cite web|url=https://www.hyperion-records.co.uk/dc.asp?dc=D_CDH55196|title=Beethoven: The Creatures of Prometheus|website=Hyperion Records|language=en|access-date=2020-01-25}}</ref>
== محتوا و قطعات ==
{{شنیدن
خط ۳۰:
| توصیف۲ =اجرا توسط: «لیلا استورچ»{{یاد چپ| Leila Storch}} ([[ابوا]])، «ویلیام مک‌کال»{{یاد چپ|William McColl}} ([[کرباست]]) و «آنیتا کامینگز»{{یاد چپ|Anita Cummings}} ([[پیانو]])
}}
بتهوون برای این افسانه یک [[اوورتور|اورتور]] و ۱۶ قطعه تصنیف کرده که اورتور آن از معروفیت بیشتری برخوردار است. این اورتور را به سبک ایتالیایی بیشتر نزدیک می‌دانند و آن را به آثار [[روسینی]] تشبیه می‌کنند و این در حالی است که هنگام خلق این اثر توسط بتهوون، روسینی فقط ۸ سال داشت.<ref>{{پک|حسنی|۱۳۶۳|ک=تفسیر موسیقی|ص=۱۷۳}}</ref>
نمایشِ باله شامل دو پرده است که پس از اورتور و مقدمه، این شماره‌ها اجرا می‌شوند که پردۀ اول شامل ۳ شماره است:<ref dir=ltr>[http://www.naxos.com/SharedFiles/pdf/rear/8.553404r.pdf# “Ludwig Van Beethoven (1770–1827), The Creatures of Prometheus, Ballet Op. 43, Melbourne Symphony Orchestra, Michael Halasz”], back cover (1995).</ref>
{{چندستونه|ستون‌ها=۳}}
{{ordered list|
|[[تندا|پوکو آداجیو]]
|[[تندا|آداجیو]] - [[آلگرو (موسیقی)|آلگرو کن بریو]]
|[[منوئه]]}}{{پایان چندستونه}}
پردۀ دوم شامل ۱۳ شمارهٔ دیگر است:
سطر ۴۰ ⟵ ۴۲:
{{ordered list|start=4
|[[تندا|ماستوسو]] - [[تندا|آندانته]]
|[[تندا|اون پوکو آداجیو]] - [[آلگرو (موسیقی)|آلگرو]]
|[[تندا|گراوِ]]
سطر ۵۳ ⟵ ۵۵:
|[[فیناله|فینال]]}}
{{پایان چندستونه}}
این باله مستلزمِ استفاده از [[چنگ]] و [[کرباست]] در میان [[ساز|سازهای]] [[ارکسترال]] است، سازهایی که بتهوون به‌ندرت برای آنها [[پارتیتور]] می‌نوشت.<ref dir=ltr>[http://www.lvbeethoven.com/Cedes/TheCds_Stage_CreaturesOfPrometheus.html LVBeethoven.com]</ref>
| |||