هارپسیکورد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Seyyed Pajvak (بحث | مشارکت‌ها)
جز حذف مطلب غیر ضروری
برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
۳ ویرایش Seyyed Pajvak (بحث) برگردانی شد (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
خط ۱۵:
|articles=
}}
'''هارپسیکورد''' {{انگلیسی|harpsichord}} یا '''چمبالو''' {{ایتالیایی|cembalo}}<ref>{{یادکرد کتاب|نشانی=http://30rang-art.com/Download/Book/H/C451-8%20-%20Shenakht%20Saz%20Orchester%20Samphonic%202%20_%20F.pdf|عنوان=شناخت سازهای ارکسترسمفونیک (۲): سازهای بادی و ضربی|نام خانوادگی=ضرابی|نام=تقی|ناشر=شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی ایران|سال=١٣٩٢|شابک=978-964-05-1942-4|مکان= تهران|جلد=۲|صفحه=ص۱۴۱}}</ref> یکی از [[سازهای کلاویه‌دار]] است. این ساز از قرن شانزدهم میلادی تا هجدهم بسیار مورد توجه آهنگسازان مختلف بوده است. از آهنگسازانی که از این ساز استفاده می کردند می توان به [[یوهان سباستیان باخ]]، [[جرج فردریک هندل]] و... اشاره کرد.
== ساختار ==
شکل ظاهریِ هارپسیکورد تقریباً شبیه [[پیانو]] است، اما شیوهٔ ایجاد صدا در این دو ساز با هم تفاوت‌هایی دارد؛ در هارپسیکورد، با فشردن کلاویه‌ها و حرکت اجزای یک سیستم مکانیکی متصل به آن‌ها، زائده‌های کوچک ([[زخمه|مضراب]] مانند) سیم‌ها را به ارتعاش درمی‌آورَد و صدا ایجاد می‌شود.
خط ۲۲:
|filename=Bach C Major Prelude Equal.ogg|title="پرِلود در [[دو ماژور]]، اثر یوهان سباستیان باخ"|description=اجراشده با یک هارپسیکورد فرانسوی|format=[[Ogg]]
}}
این ساز نزد موسیقی‌دانان دورهٔ [[موسیقی رنسانس|رنسانس]] و [[موسیقی باروک|باروک]] محبوبیت زیادی داشته و یکی از مهم‌ترین سازهای کلاویه‌ایِ موسیقی اروپایی از [[سده ۱۶ (میلادی)|قرن شانزدهم]] تا نیمهٔ آغازینِ [[سده ۱۸ (میلادی)|قرن هجدهم]] میلادی بوده‌است.<ref name="Britannica">{{یادکرد وب| نشانی = http://www.britannica.com/EBchecked/topic/255802/harpsichord| عنوان = harpsichord| نویسنده = | تاریخ بازدید = ۳ اوت ۲۰۱۱| تاریخ = | ناشر = وب‌گاه [[دانشنامه بریتانیکا|''دانشنامهٔ بریتانیکا'']]| صفحه = | زبان = انگلیسی}}</ref> تنها نقصی کهدر این ساز با آن روبرو بوده، نداشتن توانایی ایجاد شدت صوت و خوب نشان ندادن آرتیکولاسون ها بود که همین ضعف هم باعث کاهش محبوبیت این ساز در آغاز نیمه ی دوم قرن هجدهم شد. پس در دورۀ کلاسیک،دوره، با فراگیر شدن [[پیانو]]، به ‌مروربه‌مرور محبوبیت هارپسیکورد رو به کاهش گذاشت. در [[سده ۲۰ (میلادی)|قرن بیستم]] میلادی به‌خاطر استفاده در اجرای آثار قدیمی و برخی آثار مدرن استفاده از هارپسیکورد دوباره رواج یافت. این ساز در [[دوره باروک|دورهٔ باروک]] به‌عنوان ساز [[همراهی (موسیقی)|همراهی‌کننده]] به‌کار می‌رفت. غالباً برای این ساز [[آهنگساز]] به‌صورت «باس شیفره» یا شماره‌گذاری شده به گونه‌ای استفاده می‌کرد که [[نوازنده]] اجازهٔ [[بداهه‌نوازی]] در [[آکورد]]های تعریف شده را داشت. به این همراهی باس کنتینوئو (Bass continuo) می گویند.
 
هارپسیکورد شکل‌ها و اندازه‌های مختلفی دارد، گرچه عملکرد همهٔ انواع آن یکسان است.
 
دیگر سازهای خانوادهٔ هارپسیکورد که ازنظر اندازه کوچک‌تر از آن هستند عبارتند از :
* [[ویرجینالز]] (virginals): در دورۀ [[الیزابت یکم|الیزابت]] در رنسانس این ساز بسیار رواج داشت.
* [[میوسلر]] (muselar)
* [[اسپینت|اسپینِت]] (spinet)