شهرستان میاندوآب: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←تاریخ شهرستان میاندوآب: بازگردانی تغییرات یکی از کاربران بدون منبع برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
←آثار باستانی: تکمبل مقاله |
||
خط ۶۳:
== تاریخ شهرستان میاندوآب ==
کشف چندین اثر باستانی در اطراف میاندوآب، نشانگر اسکان بسیار قدیمی منطقه در دورانهای ثبت نشده تاریخ هست. طبق بررسي هاي باستان شناسي و بر اساس آثار موجود مانند تپه ' قره قوزولو '، قدمت اين شهرستان از هشتصد تا چهار هزار و يكصد سال قبل از ميلاد است.<ref>{{یادکرد وب|تاریخ=۶ فروردین ۱۳۹۷|وبگاه=www.irna.ir|نشانی=https://www.irna.ir/news/82871384/%D8%AA%D8%A7%D8%AA%D8%A7%D9%88%D9%8A-%D9%BE%D9%84%D9%8A-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%8A%D8%AE-%D9%83%D9%87%D9%86-%D9%85%D9%8A%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%88%D8%A2%D8%A8|عنوان=تاتاوي، پلي به تاريخ كهن مياندوآب}}</ref> کوچ قره پاپاقها و در اوایل سلطنت [[آقامحمد خان قاجار]] به دنبال کوچ اجباری جمعیتی از منطقه [[کرمان]] به اهالی شهر اضافه شدند و کرمانیها در مدت دو نسل با مردم بومی میاندوآب آمیخته شدند.<ref name="miandoab-ag.ir">{{یادکرد وب |url=http://www.miandoab-ag.ir/tabid/1522/Default.aspx |title=نسخه آرشیو شده |accessdate=۱۰ ژوئن ۲۰۱۳ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20180122125646/http://www.miandoab-ag.ir/tabid/1522/Default.aspx |archivedate=۲۲ ژانویه ۲۰۱۸ |dead-url=yes}}</ref> نام برخی محلهها و شهرتها مانند رابریها، سیرجانیها و کرمانیها نشانگر این حرکت جمعیتی بوده.<ref name="miandoab-ag.ir"/>
در سالهای متلاطم جنگ جهانی اول میاندوآب نیز مانند بسیاری مردم منطقه طعم تلخ قحطیها و بیثباتی ایران را کشید. دولت ایران در هرج و مرج خان خانیهای محلی و آشفتگی سیاسی بود. در اواخر جنگ دوم جهانی ارتش [[شوروی]] کنترل این منطقه را به دنبال تبعید رضاشاه به دست گرفت.
خط ۸۱:
اکنون بخشهایی از دیوار دژ و فضای سرپوشیده، پایههای یکی از برجهای نگهبانی و… آن قابل دیدن است.
'''پل میرزا رسول یا تاتائو'''
بر روی رودخانهٔ سیمینهرود، پلی قاجاری به نام میرزا رسول به چشم میخورد. این پل که ۸۰ متر درازا و ۴/۶ متر پهنا دارد، دارای پنج دهانه با قوسهای جناقی است که دیدن آن در مسیر میاندوآب به مهاباد خالی از لطف نیست. اين پل تاريخي در ۲۹ تير ۱۳۷۷ شمسي با شمارهٔ ثبت ۲۰۶۸ به عنوان يكي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده و در مناسبت هاي مختلف سال به ويژه ايام نوروز ميزبان جمع قابل توجهي از گردشگران است. پايه هاي اين پل از سنگ تراشيده شده تيشه اي از جنس تراورتن است و در زير آن براي جلوگيري از ضربه ها و شدت آب از موج شكن استفاده شده و طاق هاي پل نيز به صورت دو پوشه و قوسي است. برخي در خصوص زمان ساخت و قدمت اين پل اعتقاد دارند كه با هفت دهانه و 200 سال قدمت در دوران قاجاريه ساخته شده اما بعد از تحقيقات مشخص شد كه قدمت اين پل به دوران صفويه مي رسد و 'ميرزا رسول' تنها اين پل را در دوره قاجاريه مرمت كرده است.<ref>{{یادکرد وب|تاریخ=۶ فروردین ۱۳۹۷|وبگاه=www.irna.ir|نشانی=https://www.irna.ir/news/82871384/%D8%AA%D8%A7%D8%AA%D8%A7%D9%88%D9%8A-%D9%BE%D9%84%D9%8A-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%8A%D8%AE-%D9%83%D9%87%D9%86-%D9%85%D9%8A%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%88%D8%A2%D8%A8|عنوان=تاتاوي، پلي به تاريخ كهن مياندوآب}}</ref>
'''موزهٔ باستان شناسي میاندوآب'''
موزهٔ میاندوآب با آثار سفالی، برنزی و مفرغی پیشاتاریخی، لرستان و دوران پس از اسلام، هنرهای تزئینی و ملی، انواع سکهها، مردمشناسی و … در سال ۱۳۴۷ خورشیدی گشایش یافت. این موزه در پارک معلم و کنار سالن کتابخانه عمومی شهر قرار دارد.
از دیگر آثار تاریخی این شهر میتوان به کلیساهای حضرت مریم، گئورک و هوهانس مقدس، مسجد قاجاری طاق و تپهٔ باستانی گوگ تپه اشاره کرد.[https://web.archive.org/web/20151117080414/http://iranshahr.org/?p=14014]
|