نیکلای دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

| pre-type = پس از

| suc-type = پیش از

'''نیکُلای الکساندروویچ رومانوف''' یا '''نیکلای دوم''' (به [[زبان روسی|روسی]]:Никола́й II یا Никола́й Алекса́ндрович Рома́нов) (زاده ۱۸ مه ۱۸۶۸ – مرگ ۱۷ ژوئیه ۱۹۱۸) واپسین [[تزار]] [[روسیه]]، پادشاه [[لهستان]] و [[دوک بزرگ]] [[فنلاند]] بود. لقب کامل او ''«نیکولای دوم، امپراتور و فرمانروای مطلق سراسر روسیه»'' بود. او از سال ۱۸۹۴ تا ۱۹۱۷ – که ناچار به کناره‌گیری شد – حکومت کرد. او نشان داد که از اداره کشور آشوب‌زده‌اش و نیز ارتش که درگیر [[جنگ جهانی اول]] بود ناتوان است. فرمانروایی او با [[انقلاب ۱۹۱۷ روسیه]] به پایان رسید. چند ماه پس از این انقلاب، نیکلای و خانواده‌اش به ظاهر به دست [[بلشویک]]ها کشته شدند در حالی که یهودیان در پشت این ماجرا قرار داشتند.یعقوب میخائیلوویچ[[کلیسای برگرارتدکس یهودیروسیه]] در زندگی نامه خود من افسانه نیستم، Je ne suis pas une légende، مینویسد: و پسر عموی جورج گامو فیزیکدان هسته ای بود وپس از "آناتولیتقدیس خاص"،نیکلای، عضویوی ازرا گروهنیکلای شلیک''«قدیس کنندهرنج‌کشیده»'' که تزار نیکلاس دوم را تیرباران کردخواند.»

نیکلای در جوانی سفری به [[ژاپن]] کرد. در طی این سفر در در حال بازدید از یک نیایشگاه بود که یکی از باورمندان آنجا (که تاب بودن یک ناباور در نیایشگاه را نداشت) با شمشیر به او تاخت و اگر واکنش بهنگام پسرخاله‌اش نبود، جان به‌در نمی بردنمی‌برد. در آن حمله تنها پیشانی نیکلای زخمی شد. این رویداد به کینه او از ژاپن انجامید که یکی از نتایجش، وقوع [[جنگ روسیه و ژاپن]] در سال‌های ۱۹۰۴ تا ۱۹۰۵ میلادی بود.

تزار از همسرش [[آلکساندرا فیودوروفنا (آلیکس هسن)|شاهدخت آلکساندرا]] چهار دختر و یک پسر داشت؛ پسرش الکسی به بیماری [[هموفیلی]] دچار بود و تزار با توجه به موقعیت شکننده‌اش این بیماری را از مردم پنهان کرده بود. همسرش [[آلکساندرا فیودوروفنا (آلیکس هسن)|شاهدخت آلکساندرا]] چون از درمان پسرش ناامید شده بود، به عرفان و صوفی‌گری روی آورده‌آورده به مقدسین گرایش پیدا کرده‌بود. یکی از این مردان مقدس، فرد مرموزی به نام [[گریگوری راسپوتین]] بود که گویا در بهبود پسرش به کامیابی‌هایی هم رسیده بود.