'''نی''' یا '''نی هفت بند''' از [[ساز بادی|سازهای بادی]] ایرانی است و از دسته سازهای بدون [[قمیش (موسیقی)|زبانه]] است.بهترینسازندهساز آننی استادقابل بزرگوارکوک استادنبوده علیو سلطانیاننوازنده هستنددر کههمنوازی‌ها باو ممارست[[تکنوازی]]ها واز سختیانواع هایمختلف فراواننی تااستفاده حدمی‌کند. بسیاروسعت زیادیصدای نواقصنی دو [[اکتاو]] و نیم است و در انواع آن رابا کوک‌های متفاوت، برطرففاقد نمودهیک تا جاییدو نت است. مانند نی «لا کوک» که تمامفاقد دانشجویاننت [[دو (موسیقی)|دو]]، نی «سل کوک» فاقد نت [[سی بمل]] و اساتیدنی «فا کوک» فاقد نت [[لا (موسیقی)|لا]] [[بمل]] است. دانشگاهینی از ساختهسازهای هایمحلی ایشاناست استفادهو مینماینددر اکثر نقاط ایران وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی۱=پرویز منصوری|عنوان=ساز شناسی|تاریخ=۱۳۵۵|ناشر=انتشارات فرهنگ و هنر|مکان=تهران|صفحات=ص ۴۷}}</ref>
ساز نی قابل کوک نبوده و نوازنده در همنوازی‌ها و [[تکنوازی]]ها از انواع مختلف نی استفاده می‌کند. وسعت صدای نی دو [[اکتاو]] و نیم است و در انواع آن با کوک‌های متفاوت، فاقد یک تا دو نت است. مانند نی «لا کوک» که فاقد نت [[دو (موسیقی)|دو]]، نی «سل کوک» فاقد نت [[سی بمل]] و نی «فا کوک» فاقد نت [[لا (موسیقی)|لا]] [[بمل]] است. نی از سازهای محلی است و در اکثر نقاط ایران وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی۱=پرویز منصوری|عنوان=ساز شناسی|تاریخ=۱۳۵۵|ناشر=انتشارات فرهنگ و هنر|مکان=تهران|صفحات=ص ۴۷}}</ref>
