۱ ویرایش Domino110 برگردانی شد: صرف نظر از اعتبار این سایت، در آنجا فقط نوشته شده شخصیت درویش و ارتباط قابل تاییدی با این محتوا ندارد. منابع معتبر و دقیق اضافه کنید (توینکل)
وی [[هارمونی]] را با [[فریدون فرزانه]] و با شیوه " سارلی " فراگرفته و در سازبندی از کورساکف متأثر بود. دشوار میشود ایرانی را یافت که نتواند ترانه "[[غوغای ستارگان|امشب در سر شوری دارم]] " را زمزمه کند.
ساز همایون خرم، سازی پر صلابت، سنگین و عاری از هر نوع خودنمایی بود. گر چه در شیرین نوازی خرم را نمیتوان با اسدالله ملک، پرویز یاحقی و حبیبالله بدیعی هم تراز دانست با این حال توانایی او در آفرینش آنی ملودیهای جاندار و جذاب، بافت تکنوازیهای او را به مراتب از کارهای دیگران خوش ساختتر و پرمایه تر میسازد. از این بابت خرم و [[علی تجویدی]] را میتوان در یک گروه قرار داد چون قابلیت آهنگسازی این دو بر نوازندگیشان چیره بود، درست عکس آنچه در مورد بدیعی و یاحقی میتوان گفت. نباید از قلم انداخت که خرم، همانگونه که تجویدی، آهنگسازی تجربی و منحصراً ذوقی نبود. وی بنیادهای علمی آهنگسازی را آموخته بود و بر آنها تسلط داشت. از جمله اینکه [[هارمونی]] را با [[فریدون فرزانه]] و با شیوه " سارلی " فراگرفته و در سازبندی از کورساکف متأثر بود. خوش سلیقگی و نوآوریهای خرم در تنظیم کارهایش جداً شنیدنی است. شیوه تقسیم ملودی و همراهی سازها نزد خرم بسیار حساب شده و پرداخت کار بی خدشه و نقص است. قدر مسلم اینکه بخش گستردهای از آثار خرم حافظه موسیقایی حداقل سه نسل از ایرانیان را در سیطره خود دارد. دشوار میشود ایرانی را یافت که نتواند ترانه "[[غوغای ستارگان|امشب در سر شوری دارم]] " را زمزمه کند. گر چه باید تأکید کرد که اعتبار خرم هرگز در ترانههای ساده و همه پسندش خلاصه نمیشد و نمیشود. کارهای ارکستری او که غالباً جملهبندیهایی مرکب و پیچیده توأم با ضرب آهنگهای بسیار متنوع دارند نمونههای گاه سمفونی گونه ایی از موسیقی ایرانی به دست میدهند که کمتر آهنگسازی یارای برابری با آنها را داشتهاست.
خرم با تواناترین و حرفه ایترین خوانندگان دوران دو دهه طلایی موسیقی ایران همکاری نزدیک داشتهاست. [[حسین قوامی]]، [[ایزدبانو]]، [[مرضیه]]، [[گلوریا روحانی]]، [[دلکش]]، [[شجریان]]، [[گلپا]] و [[ایرج]] از آن جملهاند. از طرف دیگر باید گفت که "[[پروین (خواننده)|پروین نوری وند]]" تا چندین سال خواننده انحصاری آثار خرم محسوب میشد. سنگینی و بی پیرایگی صدای پروین، قرینهٔ سنگینی و بی پیرایگی ساز و نغمه خرم بود. علیرغم آن که برخی از کارهای خرم با صدای خوانندگان دیگر بازخوانی شدهاست، مشکل میتوان گفت که درخشش و ظرافت بازخوانیها به پای اجراهای گذشته میرسد.<ref>http://www.baharnewspaper.com/Pdf/91-10-30/14.pdf</ref><ref>http://www.baharnewspaper.com/News/91/10/30/3730.html</ref><ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/25711/376/text جشن نامه همایون خرم: ای آشنا! راز دل بشنو]</ref>
وی همچنین تحصیلات دانشگاهی خود را در [[دانشگاه علم و صنعت ایران]] در رشته [[مهندسی برق]] ادامه داد. در جلد سوم کتاب موسیقیدان ایرانی نوشته [[پژمان اکبرزاده]] آمدهاست: «پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران، فعالیتهای اجرایی همایون خرم دچار وقفهای چندین ساله شد. اوقات او از آن پس، بیشتر صرف تدریس خصوصی [[ویلن]] و فعالیتهای پژوهشی دربارهٔ موسیقی ایرانی شد.»<ref name="GooyaNews">{{یادکرد وب| نشانی = http://news.gooya.com/culture/archives/073467.php| عنوان = موسیقیدان ایرانی (جلد سوم) نوشته پژمان اکبرزاده| تاریخ بازدید = ۲۰ بهمن ۱۳۹۱| ناشر = انجمن میراث ایران و نشر روشنک}}</ref>