پارادوکس قدرت مطلق: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←نقدها: کاملا بدون منبع و خود نوشته برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
||
خط ۱۹:
== نقدها ==
<!-- به باور منتقدان، اشکال از سوال است. در جملهٔ قادر مطلق که سنگی بسازد که خود نتواند بلند کند (قادر مطلق)یعنی تو از همه قادر تری اعتراف میشود. و در جمله(نتواند بلند کند)اعتراف می‌کنیم که تو قادر نیستی. خداباوران میگویند اگر انسان مکر کند خدا مکری بالاتر از انسان میکند وقتی به خدا گفته میشود سنگی یساز که نتوانی آن را بلند کنی خداوند سنگی میسازد که نتواند بلندش کند ولی وقتی تو سوالت را عوض کنی و بگویی حالا بلندش کن خداوند هم جوابش را عوض میکند و سنگ را بلند میکند تو هدف سوال اول را عوض کرده‌ای با کلک و خداوند هم که از تو باهوشتر است جوابش را عوض میکند -->
به باور [[فلسفه|فیلسوفان]] و [[علم کلام|متکلمین]] [[مسلمان]]، قدرت خدا به اموری تعلق می‌گیرد که امکان تحقق داشته باشند. از این رو آنچه ذاتاً ممتنع یا مستلزم امتناع و محال است، متعلق قدرت نخواهد بود. چنین اموری در دایره شی قرار نمی‌گیرند تا متعلق قدرت الهی باشند. بنابراین امور محال (همچون نمونه‌های بالا) متعلق قدرت الهی قرار نمی‌گیرند و عدم پیدایش این امور به علت محدودیت قدرت الهی نیست. یعنی قدرت خدا به محالات ذاتی تعلق نمی‌گیرد و این هیچ محدودیتی برای قدرت الهی پدید نمی‌آورد؛ زیرا این امور قابلیت ایجاد ندارند. قدرت خدا به امور قابل تحقق تعلق می‌گیرد و در هر حال فاعل کامل است اما این امور در درون خود ضعف و عجز دارند. یعنی قدرت به محالات ذاتیه تعلق نمی‌گیرد.<ref name=book>{{یادکرد|فصل=فصل سوم، صفات خدا |کتاب=اندیشهٔ اسلامی|نویسنده=جعفر سبحانی و محمد محمد رضایی|ترجمه=|ناشر=دفتر نشر معارف|شهر=تهران|کوشش=|ویرایش=|صفحه=صفحهٔ ۱۰۵و۱۰۶|سال=زمستان ۱۳۸۷ |شابک=}}</ref>
== پانویس ==
| |||