'''جوخه''' {{انگلیسی|Squad}} [[یگان|یگانی راهکنشی]] و کوچک که در ساختار سلسله‌مراتبی کوچکتر از [[رسد]] و بزرگ‌تر از [[گروه (یگان نظامی)|گروه]] است و معمولاً از ۷ تا ۱۰ [[سرباز]] تشکیل می‌شود.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.mtrd.ir/sites/default/files/journals-files/کامل%20کتاب%20تصحیح%20شده.pdf |title=فرهنگ هزارواژهٔ نظامی، مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی، دفتر واژه‌گزینی نظامی ستاد کل نیروهای مسلح، بهار ۱۳۹۲ |accessdate=۸ اوت ۲۰۱۸ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20181222163608/http://www.mtrd.ir/sites/default/files/journals-files/%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%84%20%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8%20%D8%AA%D8%B5%D8%AD%DB%8C%D8%AD%20%D8%B4%D8%AF%D9%87.pdf |archivedate=۱۳ مه ۲۰۲۱ |dead-url=yes}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=Military Units: Army|نشانی=https://www.defense.gov/Experience/Military-Units/Army/|وبگاه=U.S. Department of Defense|بازبینی=2021-05-05|کد زبان=en-US}}</ref>
به عبارت دیگر، حدود ۱۰ نفر با هم یک جوخه و ۲ جوخه با هم یک [[گروه (ارتش)|گروه]] را تشکیل می‌دهند و دو گروه با هم یک [[دسته (ارتش)|دسته]] را تشکیل می‌دهند. در بعضی مواقع، به‌ویژه در مواقع غیرجنگی، مثل فعالیت‌های امنیتی در سطح شهر، مانند [[نیروی انتظامی]]، دستهٔ مذکور از سه گروه کوچکتر در ابعاد جوخه تشکیل می‌شود. در قدیم و مخصوصاً در [[ایران شاهنشاهی]]، فرماندهِ یک جوخه معمولاً [[درجه (ارتش)|درجهٔ]] [[سرجوخه|سرجوخگی]] داشت ولی اکنون این اختیار به [[گروهبان]]ها و حتی [[استوار|استواردوم]] هم داده می‌شود.{{مدرک}}
