نبرد راسینیای: تفاوت میان نسخه‌ها

ساعت ۳ بامداد روز ۲۲ ژوئن [[عملیات بارباروسا]] با گلوله‌باران مواضع دشمن توسط توپخانه آغاز شد. گروه ارتش شمال هنگام آغاز تهاجم از پشتیبانی هوایی ۴۰۰ هواگرد ناوگان ۱ هوایی لوفت‌وافه برخوردار بود.{{sfn|Buttar|2013|p=۷۵}} [[ارتش چهارم زرهی (ورماخت)|گروه زرهی ۴]] تحت فرمان ارتشبد [[اریش هوپنر]] نقش سرنیزه زرهی این گروه ارتش را بر عهده داشت.{{sfn|Glantz|2001|p=۴۳}} این گروه زرهی بدون این که همانند سایر گروه‌های زرهی به یک ارتش پیاده‌نظام مرتبط شده باشد، با شروع عملیات، پیشروی سریع خود را در [[منطقه بالتیک]] آغاز کرد.{{sfn|Kirchubel|2013|p=۱۳۹}} [[لشکر هشتم زرهی (ورماخت)|لشکر ششم زرهی]] به فرماندهی سرتیپ [[فرانتس لنتگراف]] به عنوان بخشی از [[سپاه ۴۱ (ورماخت)|سپاه ۴۱ موتوریزه]] در جناح شمالی گروه زرهی ۴، با هدف اولیه [[راسینیای]]، نیروهای جلودار خود را به دو گروه‌رزمی تقسیم کرد. در جناح راست گروه‌رزمی ''زِکِندورف'' یک گردان پیاده‌نظام، یک گردان موتورسوار، یک گردان تانک و یگان‌های پشتیبانی مهندسی، ضد تانک و ضدهوایی در اختیار داشت، وظیفه یافته بود از طریق جاده اصلی از جنوب به سمت راسینیای یورش ببرد. گروه‌رزمی ''راوس'' در جناح چپ با یک گردان پیاده‌نظام و یک گردان تانک نیز در محوری همگرا با دیگر گروه‌رزمی از جنوب غربی به سمت راسینیای در حرکت بود. روز ۲۳ ژوئن، گردان شناسایی لشکر با پیشروی در پیش‌رو، گذرگاه رود [[دوبیسا]] را در شمال شرقی راسینیای را به سلطه خود درآورد. در مواجه با مقاومت پراکنده و ناهماهنگ دشمن، گروه‌های رزمی پیشروی خوبی انجام دادند و راسینیای را به سرعت تصرف کردند. گردان شناسایی با گذر از رود دوبیسا در کرانه شرقی آن جای پایی برای لشکر باز کرد. زکندورف یگان‌های خود را به جانب پل‌های تحت کنترل گردان شناسایی پیش برد و راوس راه جانب شمالی را برای به دست آوردن گذرگاه‌های بیشتر در نزدیکی [[کاتائوسکیای]]، پیش گرفت.{{sfn|Buttar|2013|p=۸۲–۸۴}}

 

 

 

== قوای طرفین ==

{| class="wikitable" style="font-size:100%; text-align:center" align="center"

|-

 

== آغاز نبرد ==

 

با درخواست کمک سرهنگ دوم زکندورف از قرارگاه لشکر، سرتیپ لنتگراف که دیگر هیچ ابزار مؤثری در اختیار نداشت، از او خواست تا رسیدن پشتیبانی از سپاه ۴۱ موتوریزه، موضع خود را حفظ کند. با وجود خوشبینی اولیه قرارگاه سپاه ۴۱ موتوریزه نسبت به اوضاع لشکر ششم زرهی، با دیدار سپهبد [[گئورگ-هانس راینهارت]]، فرمانده این سپاه از خط مقدم و با آگاهی از شرایط بحرانی آن، وعده ارسال چندین آتشبار توپ‌های ۸۸ میلی‌متری ضدهوایی که تنها سلاح مؤثر علیه تانک‌های دشمن فرض می‌شد، به این لشکر داده شد. ضد حمله مختصر هنگ ۱۱ زرهی لشکر ششم زرهی آسیب چندانی به تانک‌های شوروی وارد نیاورد اما آن‌ها را جهت دفع آن، وادار به توقف نمود تا از شدت تهاجم کاسته شود. ساعت ۱۵ نخستین آتشبار توپ‌های ۸۸ میلی‌متری خود را به لشکر ششم زرهی رساند و به رهبری سرتیپ لنتگراف راهی خط مقدم شد تا علیه دشمن به کار گرفته شود. در همین زمان تانک‌های شوروی در حال نزدیک شدن به ارتفاعات شرق راسینیای بودند. این توپ‌ها با جای‌گیری و استتار مناسب شروع به هدف قرار دادن تانک‌های دشمن کردند که با از بین بردن تعدادی از آن‌ها، منجر به توقف مجدد دشمن شد. اقدام نیروهای شوروی در همکاری با پیاده‌نظام برای دور زدن مواضع زکندورف نیز کار به جایی نبرد.{{sfn|Raus|2003|p=۲۳–۲۴}}