جمهوری روم: تفاوت میان نسخه‌ها

در ۶۳ ق. م، [[لوسیوس سرگیوس کاتلین|لوکیوس سرگیوس کاتیلینا]] پس از آنکه برای چندمین مرتبه از تصدی منصب [[کنسول روم|کنسولی]] منع شد، تصمیم گرفت توطئه‌ای شکل دهد و جمهوری را براندازد. امّا کنسول آن سال، [[سیسرون|مارکوس تولیوس سیسرون]]، موفق شد توطئه را برملا کرده و نظم را (هرچند موقتی) به روم بازگرداند.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[سالوست|Sallustio]] |عنوان=De Catilinae Coniuratione |صفحه=5}}</ref> کاتیلینا بیش از هرچیز متکی به حمایت [[پلبی‌ها]] ــ که بدانان اصلاحاتی رادیکال پیشنهاد می‌کردـ و نیز اشرافیان مضمحل شده‌ای بود که به آنان براندازی نظمنظام فعلی (جمهوری) و محتملاً ایجاد یک نظام [[پادشاهی روم|پادشاهی]] قدرتمند یا چیزی شبیه به آن را القا می‌کرد.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[پلوتارک|Plutarch]] |عنوان=Vita di Cicerone|صفحه=10,3-4}}</ref> سیسرون به لطف اخطار پنهانی مبنی بر در خطر بودن دولت که فولویا، معشوقه یکی از توطئه‌گران به نام کوینتوس کوریوس، در اختیارش نهاد از توطئهٔ در شرف وقوع مطلع شد،<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[پلوتارک|Plutarch]] |عنوان=Vita di Cicerone|صفحه=16,2}}</ref> و یک [[سناتوس کنسولتوم اولتیموم|فرمان نهایی سنا برای دفاع از جمهوری]]{{نشان|هفتاد}} از سنا گرفت که به موجب آن، قدرت و اختیارات ویژه‌ای به دو کنسول تفویض می‌شد.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[پلوتارک|Plutarch]] |عنوان=Vita di Cicerone|صفحه=15,5}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[سالوست|Sallustio]] |عنوان=De Catilinae Coniuratione |صفحه=29,2}}</ref> سیسرون که از یک تلاش ترور از سوی توطئه‌گران‌جان سالم به در برده بود،<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[سالوست|Sallustio]] |عنوان=De Catilinae Coniuratione |صفحه=28,1-3}}</ref> نشست سنا را در معبد [[ژوپیتر]] فراخواند، و با اولین نطق از مجموع چهار نطق موسوم به «خطابه‌های علیه کاتیلینا»{{نشان|هفتاد و یک}} اتهامات سختی به کاتیلینا زد.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[پلوتارک|Plutarch]] |عنوان=Vita di Cicerone|صفحه=16,4-5}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[سالوست|Sallustio]] |عنوان=De Catilinae Coniuratione |صفحه=31,6}}</ref> کاتیلینا که نقشه‌های خود را نقش بر آب می‌دید، ناچار شد روم را ترک کند تا با حامی‌اش گایوس مانلیوس به [[اتروریا]] عقب‌بنشیند، و در همین حال رهبری توطئه را به برخی از مردان مورد اعتمادش یعنی لنتولوس سورا و گایوس کِتِگوس سپرد.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[پلوتارک|Plutarch]] |عنوان=Vita di Cicerone|صفحه=16,6}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[سالوست|Sallustio]] |عنوان=De Catilinae Coniuratione |صفحه=32,1}}</ref>