|
[[پرونده:New-Map-Francophone World.PNG|بندانگشتی|نمایش وضعیت‌های متنوع در هر قاره بر روی نقشه]]
'''فرانسه‌زبانی''' یا '''فرانکوفونی''' {{به فرانسوی|سازمان بین المللی از فرانکفونییا به اختصار فرانکفونی}} یک [[سازمان بین‌المللی]] به نمایندگی از کشورها و مناطقی است که [[زبان میانجی]] [[زبان فرانسوی|فرانسوی]] را به کار برند، یا بخش قابل توجهی از مردم آن را فرانسه‌زبان تشکیل دهد، یا وابستگی قابل‌توجهی با [[فرهنگ فرانسه]] داشته باشد.{{Infobox geopolitical organisation|name='' "سازمان بین المللی <br /> فرانکفونی" ''|leader_name1=[[Louise Mushikiwabo]]|official_website=[http://www.francophonie.org/ francophonie.org]|population_density_km2=36|population_estimate_year=1395|population_estimate=1 میلیارد|area_sq_mi=10,897,032.263|area_km2=28,223,185|established_date2=23–25 آبان 1376<بازوی "فرانکوفونی")|established_event2=کنفرانس [[هانوی]]|established_date1=29 اسفند1348 <br /> (به عنوان [[آژانس همکاری های فرهنگی و فنی | ACCT]])|established_event1=کنفرانس [[نیامی]]|leader_name3=[[فرانسوا پارادی]]|leader_title3=[[مجمع پارلمانی فرانکفونی | APF]] رئیس|leader_name2=[[ژاک کرابال]]|leader_title2=[[مجمع پارلمانی فرانکفونی | APF]] دبیر کل|leader_title1=Secretary-General|linking_name=فرانکفونی|languages=[[زبان فرانسوی|فرانسوی]]|languages_type=زبان رسمی|admin_center=[[پاریس، فرانسه]]|admin_center_type=مرکز فرماندهی|membership={{collapsible list
'''فرانسه‌زبانی''' یا '''فرانکوفونی''' {{به فرانسوی|Organisation internationale de la Francophonie یا به اختصار La Francophonie}} یک سازمان بین‌المللی به نمایندگی از کشورها و مناطقی است که [[زبان میانجی]] [[زبان فرانسوی|فرانسوی]] را به کار برند، یا بخش قابل توجهی از مردم آن را فرانسه‌زبان تشکیل دهد، یا وابستگی قابل‌توجهی با فرهنگ فرانسه داشته باشد.
| titlestyle = background: transparent; text-align: left; font-weight: normal;
| title = 54 full members <ref>{{Cite web|url=https://www.francophonie.org/-88-Etats-et-gouvernements-|title=88 États et gouvernements - Organisation internationale de la Francophonie|date=1 November 2018|archive-url=https://web.archive.org/web/20181101095424/https://www.francophonie.org/-88-Etats-et-gouvernements-|archive-date=1 November 2018}}</ref>
| {{nowrap|{{flagcountry|Albania}}}}
| {{flagcountry|Andorra}}
| {{flagcountry|Armenia}}
| {{flagcountry|Belgium}}<br /> '''∟''' {{flagicon image|Flag of Wallonia.svg}} [[French Community of Belgium]]
| {{flagcountry|Benin}}
| {{flagcountry|Bulgaria}}
| {{flagcountry|Burkina Faso}}
| {{flagcountry|Burundi}}
| {{flagcountry|Cambodia}}
| {{flagcountry|Cameroon}}
| {{flagcountry|Canada}}<br /> '''∟''' {{flagicon image|Flag of New Brunswick.svg}} [[New Brunswick]]<br /> '''∟''' {{flagicon image|Flag of Quebec.svg}} [[Quebec]]
| {{flagcountry|Cape Verde}}
| {{flagcountry|Central African Republic}}
| {{flagcountry|Chad}}
| {{flagcountry|Comoros}}
| {{flagcountry|Republic of Congo}}
| {{flagcountry|Democratic Republic of Congo}}
| {{flagcountry|Djibouti}}
| {{flagcountry|Dominica}}
| {{flagcountry|Equatorial Guinea}}
| {{flagcountry|Egypt}}
| {{flagcountry|France}}
| {{flagcountry|Gabon}}
| {{flagcountry|Greece}}
| {{flagcountry|Guinea}}
| {{flagcountry|Guinea-Bissau}}
| {{nowrap|{{flagcountry|Haiti}}}}
| {{flagcountry|Ivory Coast}}
| {{flagcountry|Laos}}
| {{nowrap|{{flagcountry|Lebanon}}}}
| {{flagcountry|Luxembourg}}
| {{nowrap|{{flagcountry|Madagascar}}}}
| {{nowrap|{{flagcountry|Mali}}}}
| {{flagcountry|Mauritania}}
| {{flagcountry|Mauritius}}
| {{nowrap|{{flagcountry|Moldova}}}}
| {{flagcountry|Monaco}}
| {{nowrap|{{flagcountry|Morocco}}}}
| {{nowrap|{{flagcountry|North Macedonia}}}}
| {{nowrap|{{flagcountry|Niger}}}}
| {{flagcountry|Romania}}
| {{flagcountry|Rwanda}}
| {{flagcountry|Saint Lucia}}
| {{nowrap|{{flagcountry|São Tomé and Príncipe}}}}
| {{flagcountry|Senegal}}
| {{flagcountry|Seychelles}}
| {{flagcountry|Switzerland}}
| {{nowrap|{{flagcountry|Togo}}}}
| {{flagcountry|Tunisia}}
| {{flagcountry|Vanuatu}}
| {{flagcountry|Vietnam}}
}}|membership_type=[[کشورهای عضو سازمان بین المللی فرانکفونی|عضو]]|map_caption=Map showing the [[Member states of the International Organization of the Francophonie|member states]] of la Francophonie (blue)|image_map=Map-Francophonie organisation en.svg|anthem="[[Anthem of Europe|Ode to Joy]]" (orchestral)
[[File:Anthem of Europe (US Navy instrumental short version).ogg|center]]|text_symbol="Égalité, complémentarité, solidarité"<ref name=IEPF/><br />"Equality, complementarity, solidarity"|text_symbol_type=[[شعار]]|image_symbol=Logo OIF.svg|symbol_type=لوگو|image_flag=Flag of La Francophonie.svg|footnote_a=اشاره عمدی به [[فرانسه]] [[آزادی، برابری، برادری | شعار]].}}
سازمان بین‌المللی فرانکوفونی (OIF؛ گاهی اوقات به فرانکفونیخلاصه می‌شود، فرانسوی: La فرانکفونی[kɔfɔla fʁɑ̃ni]، اما در زمینه [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] زبان، [[سازمان بین‌المللی فرانکفونی]] نیز نامیده می‌شود) یک سازمان بین‌المللی است که نماینده کشورها و مناطقی است که فرانسه در آنها یک کشور است. زبان فرانسوی یا زبان عرفی، جایی که بخش قابل توجهی از جمعیت آن فرانسوی‌زبان هستند (فرانسوی زبان)، یا جایی که وابستگی قابل توجهی به فرهنگ فرانسوی وجود دارد.
این سازمان شامل 88 کشور عضو و دولت است. از این تعداد، 54 ایالت و دولت عضو کامل، 7 عضو وابسته و 27 کشور ناظر هستند. اصطلاح فرانکوفونی(با حروف کوچک "f") یا فرانکوسفر(اغلب در انگلیسی با حروف بزرگ) نیز به جامعه جهانی مردمان فرانسوی [[زبان اشاره]] دارد که شامل شبکه ای از سازمان های خصوصی و عمومی است که روابط برابر را بین کشورهایی که فرانسوی ها یا فرانسوی ها در آنجا ترویج می کنند. فرانسه نقش تاریخی مهمی از نظر فرهنگی، نظامی یا سیاسی ایفا کرد.
سازمان مدرن در سال 1970 ایجاد شد. شعار آن [[برابری اجتماعی|برابری]]، [[مکمل‌های اسیدآمینه|مکمل]]، [[همبستگی و وابستگی|همبستگی]] («برابری، مکمل و همبستگی») است که کنایه ای عمدی از شعار فرانسه آزادی، برابری، برادری است. فرانکفونی که به عنوان گروه کوچکی از کشورهای فرانسوی زبان شروع شد، از آن زمان به یک سازمان جهانی تبدیل شد که شاخه های متعدد آن با کشورهای عضو آن در زمینه های فرهنگ، علم، اقتصاد، عدالت و صلح همکاری می کنند.
== تاریخ ==
کنوانسیون ایجاد آژانس برای همکاری فرهنگی و فنی (آژانس همکاری های فرهنگی و فنی) در 29اسفند 1348توسط نمایندگان 21 ایالت و دولت تحت نفوذ سران کشورهای آفریقایی، لئوپولد سدار سنگور از سنگال امضا شد. حبیب بورقیبا از تونس، هامانی دیوری از نیجر و شاهزاده نورودوم سیهانوک از [[کامبوج]].
بر اساس اشتراک زبان فرانسه، ماموریت های این سازمان بین دولتی جدید، ترویج فرهنگ اعضای آن و تشدید همکاری های فرهنگی و فنی بین آنها و همبستگی و ارتباط بین آنها از طریق گفت و گو است.
پروژه فرانکفونی از زمان ایجاد آژانس همکاری های فرهنگی و فنی به طور بی وقفه تکامل یافته است و در سال 1376به آژانس بین دولتی فرانسه (آژانس بین دولتی فرانکفونی) تبدیل شد تا وضعیت بین دولتی خود را یادآوری کند. سرانجام در سال 1383، تصویب منشور جدید فرانکفونی (منشور فرانکفونی) نامی را به آژانس بین المللی سازمان فرانکفونی (سازمان بین المللی فرانکفونی) داد.
== ساختار ==
دبیرخانه اجرایی (دبیران کل)
سمت دبیرکلی در سال 1997 در هفتمین اجلاس سران رهبران که در هانوی برگزار شد ایجاد شد. ژان لوئیس روی، کانادایی، دبیر تکنیک آژانس همکاری های فرهنگی و
از سال 1989 تا زمان ایجاد رسمی آژانس بین دولتی فرانسه در سال 1375با دبیرکل سابق سازمان ملل متحد، بوتروس بوتروس غالی به عنوان اولین دبیر کل سازمان ملل بود. فرانکفونی. عبدو دیوف، رئیس جمهور سابق جمهوری سنگال، در 1 ژانویه 1381دبیرکل شد. او در 11دی 1384برای دومین دوره در اجلاس سران فرانکفونی [[بخارست]] انتخاب شد و مجدداً در سال 1388در اجلاس سران انتخاب شد. در اجلاس سال 1392در داکار، فرماندار کل سابق کانادا، مایکل ژان به عنوان رهبری سازمان از ژانویه 1393انتخاب شد.
دبیر کل فرانکفونی در طی اجلاس سران انتخاب می شود و به عنوان سخنگوی و نماینده رسمی بین المللی اقدامات سیاسی فرانکفونی ایفای نقش می کند. دبیر کل مسئول پیشنهاد حوزه های اولویت دار برای اقدامات فرانکفونی چندجانبه است. وظیفه او تسهیل همکاری چندجانبه فرانسه و اطمینان از هماهنگی برنامه ها و فعالیت های همه آژانس های عامل است. دبیرکل مأموریت چهار ساله خود را زیر نظر سه نهاد اصلی فرانکفونی: اجلاس سران، کنفرانس وزیران و شورای دائمی انجام می دهد.
== اجلاس سران ==
این اجلاس، بالاترین مقام در فرانک فونی، هر دو سال یکبار برگزار می شود و سران کشورها و دولت های همه کشورهای عضو سازمان بین المللی فرانکفونی را پیرامون موضوعات مورد بحث گرد هم می آورد. ریاست آن را رئیس دولت و دولت کشور میزبان برعهده دارد و این شخص تا اجلاس بعدی این مسئولیت را بر عهده می گیرد. این اجلاس با ایجاد امکان گفت‌وگوی سران کشورها در مورد همه موضوعات بین‌المللی روز، به توسعه استراتژی‌ها و اهداف فرانکفونی کمک می‌کند تا از نفوذ این سازمان در صحنه جهانی اطمینان حاصل شود.[10]
== کنفرانس وزیران ==
کنفرانس وزیران فرانکفونی هر ساله وزرای امور خارجه یا فرانسه زبان کشورهای عضو و دولت ها را گرد هم می آورد تا از تداوم سیاسی اجلاس اطمینان حاصل شود. این کنفرانس تضمین می کند که تصمیمات اتخاذ شده در اجلاس های قبلی انجام می شود و برای اجلاس بعدی برنامه ریزی می شود. همچنین اعضا و ناظران جدید را به اجلاس توصیه می کند.[9]
== شورای دائمی ==
شورای دائمی فرانکفونی سفرای کشورهای عضو را به ریاست دبیر کل فرانک فونی گرد هم می‌آورد و زیر نظر کنفرانس وزیران وظیفه اصلی آن برنامه‌ریزی اجلاس سران است. این کنفرانس همچنین بر اجرای تصمیمات اجلاس سران اتخاذ شده توسط کنفرانس های وزیران به صورت روزانه در مورد بررسی پیشنهادهای توزیع بودجه نظارت می کند.[9]
== مجلس پارلمانی ==
اهداف مجمع پارلمانی فرانکفونی، نمایندگی در برابر مقامات فرانسوی زبان، منافع جوامع فرانسوی زبان، ترویج دموکراسی، [[حاکمیت قانون]] و احترام به [[حقوق بشر]] است. علاوه بر این، به دنبال اجرای برنامه‌های عملیاتی توسط گردانندگان فرانکفونی است که توسط کنفرانس اعضا با استفاده از زبان فرانسوی به عنوان زبان مشترک تدوین شده است. جنوب. مجمع پارلمانی فرانکفونی توسط بخش های عضوی که 77 پارلمان یا سازمان بین پارلمانی را نمایندگی می کنند تشکیل می شود. دبیر کل سناتور فرانسوی ژاک لژاندر است.[9]
آژانس فرانکفونی
آژانس فرانک فونی مجری اصلی برنامه های همکاری فرهنگی، علمی، فنی، اقتصادی و حقوقی است که در اجلاس سران تصمیم گیری می شود. همچنین مقر قانونی دبیرکل است و به عنوان پشتیبان اداری مورد استفاده وی قرار می گیرد. این آژانس همچنین به توسعه زبان فرانسه و ترویج زبان ها و فرهنگ های متنوع اعضای خود کمک می کند و در عین حال درک متقابل بین آنها و فرانسه را تشویق می کند. به همین دلیل محل تبادل و گفتگو و همزمان در کشورهای فرانکوفون است. مقر آژانس در [[پاریس]] است و دارای سه شعبه منطقه ای در لیبرویل، گابن است. لومه، توگو؛ و هانوی، ویتنام.[23]
== آژانس های عملیاتی ==
سازمان بین المللی فرانکفونی برای انجام وظایف خود به پنج آژانس عامل متکی است: آژانس دانشگاه فرانکفونی (AUF). TV5Monde; انجمن بین المللی شهرداران فرانسوی زبانان(AIMF)؛ انجمن مقامات فرانکوفون سازمان های بین المللی و دانشگاه سنقر اسکندریه.[31]
اتحادیه دانشگاه های فرانسه (AUF)
انجمن دانشگاه‌های فرانسوی که در سال 1961 در مونترال تأسیس شد، مؤسسات [[آموزش عالی]] و تحقیقاتی را در میان کشورهای فرانسوی زبان آفریقا، جهان عرب، آسیای جنوب شرقی، [[اروپای مرکزی]] و شرقی و کارائیب جمع‌آوری می‌کند.
ماموریت آن کمک به ساخت و تثبیت یک فضای علمی به زبان فرانسوی است. از زبان فرانسه، [[تنوع فرهنگی]] و زبانی، قانون و دموکراسی و محیط زیست و توسعه پایدار حمایت می کند. همچنین برنامه تحرک مهمی را برای دانشجویان، محققان و اساتید فراهم می کند.[32]
مجمع کارمندان دولت فرانسه زبان سازمان های بین المللی (AFFOI)
مجمع بین‌المللی سازمان‌های بین‌المللی (AFFOI) که در سال 1386در لاهه تأسیس شد، کارمندان دولتی بین‌المللی را از همه سازمان‌های بین‌المللی جهان - مانند سازمان ملل متحد، کمیسیون اروپایی اتحادیه آفریقا - و از کشورهای عضو جمع‌آوری می‌کند. فرانکفونی.[33]
ماموریت آن حمایت از زبان فرانسه و تنوع زبانی در سازمان های بین المللی است. انجمن هر سال روز زبان فرانسه را در سازمان های بین المللی هماهنگ می کند.[34] همچنین حوزه های علمیه را برای افزایش آگاهی در مورد اهمیت تنوع زبانی، فرهنگی و مفهومی سازماندهی می کند. رئیس جمهور دومینیک هوپ، کارمند بین المللی فرانسوی است.
TV5جهان، تلویزیون بین المللی فرانسوی زبان
TV5Monde اولین شبکه تلویزیونی بین المللی فرانسوی زبان است که در بسیاری از کشورها موجود است. در تلویزیون و آنلاین، مخاطبان TV5جهان به سرعت رشد کرده است. TV5 یکی از سه شبکه بزرگ تلویزیونی در جهان است (به همراه بی‌بی‌سی و سی‌ان‌ان)، و یکی از بزرگترین دستاوردهای فرانکفونی محسوب می‌شود.[35] دسترسی گسترده ای به برنامه های تلویزیونی اصلی به زبان فرانسوی فراهم می کند و به توسعه زبان و فرهنگ های فرانسوی زبان کمک می کند. این برنامه اشکال مختلف زبان فرانسوی را که در سراسر جهان صحبت می شود، با تمام لهجه های آنها پخش می کند. فراتر از زبان مادری فرانسوی است. اکثر کسانی که می توانند آن را دریافت کنند و بخشی از مخاطبان آن را بینندگانی تشکیل می دهند که زبان فرانسه برای آنها زبان مادری نیست. به لطف زیرنویس‌ها به زبان‌های مختلف، دسترسی به فرانکفونی را برای غیر فرانسوی‌زبان‌ها فراهم می‌کند - به 12 زبان ترجمه شده است.[36]
== انجمن بین المللی شهرداران فرانسوی زبان ==
انجمن بین المللی شهرداران فرانسوی زبان در سال 1357در شهر کبک به ابتکار ژان پلتیه و ژاک شیراک، سپس شهرداران مربوطه شهر کبک و پاریس ایجاد شد. این یک آژانس عامل برای توسعه شهری است که 48 کشور یا دولت را جمع آوری می کند. هدف ایجاد همکاری نزدیک در تمام زمینه های فعالیت شهرداری است. ماموریت های آن تقویت دموکراسی محلی، ایجاد ظرفیت های شهرداری و حمایت از مردم است. انجمن اقدامات خود را در حوزه های بهداشت، فرهنگ، جوانان و آموزش، توسعه شهری، آموزش و زیرساخت های شهرداری دنبال می کند.[37][38]
== دانشگاه سنقر اسکندریه ==
نوشتار اصلی: دانشگاه سنقر
پروژه ایجاد دانشگاه فرانسوی زبان در خدمت توسعه آفریقا پس از اجلاس داکار در سال 1367ارائه و به تصویب رسید. دانشگاه سنگور یک موسسه تحصیلات تکمیلی خصوصی است که مدیران و مربیان سطح بالا را در زمینه هایی که برای توسعه در اولویت هستند آموزش می دهد. در آفریقای فرانسوی زبان.[39] ظرفیت‌های مدیران و مربیان را به سمت عمل و اعمال مسئولیت‌ها در حوزه‌های خاصی برای توسعه هدایت می‌کند: مدیریت پروژه، مؤسسات مالی، محیط‌زیست، تغذیه-سلامت و میراث فرهنگی. دانشگاه سنقر به طور مرتب حوزه های علمیه را برای کمک به دانشجویان خود و عموم افراد متخصص در حوزه فعالیت خود با همکاری سایر اپراتورها و موسسات فرانکفونی سازماندهی می کند.[40]
== ماموریت ها ==
سازمان بین المللی فرانکفونی اقدامات سیاسی و همکاری های چند جانبه را بر اساس مأموریت های تعیین شده توسط اجلاس سران فرانکفونی رهبری می کند. در این اجلاس سران کشورها و دولت های کشورهای عضو سازمان بین المللی فرانکفونی گرد هم می آیند و در مورد سیاست بین المللی، اقتصاد جهانی، همکاری فرانسوی زبان، حقوق بشر، آموزش، فرهنگ و دموکراسی بحث می کنند. اقدامات سازمان بین المللی فرانکفونی در یک دوره چهار ساله برنامه ریزی شده و با کمک های اعضای آن تامین می شود.[41]
Charte de la Francophonie نقش و مأموریت های سازمان را تعریف می کند. منشور کنونی در 2 آذر 1384 در آنتاناناریوو به تصویب رسید. نشستی که در اواگادوگو، بورکینافاسو در 6تا 7آذر 2004 برگزار شد، شاهد تصویب یک چارچوب استراتژیک برای دوره 1383-1393بود.
چهار مأموریتی که توسط اجلاس سران فرانکفونی ترسیم شده است عبارتند از:
ترویج زبان فرانسه و تنوع فرهنگی و زبانی.
ترویج صلح، دموکراسی و حقوق بشر.
حمایت از آموزش، آموزش، آموزش عالی و تحقیقات علمی.
گسترش همکاری برای توسعه پایدار.[41]
زبان فرانسه، تنوع فرهنگی و زبانی
ماموریت اصلی این سازمان، ترویج زبان فرانسه به عنوان یک زبان بین المللی و ارتقای تنوع فرهنگی و زبانی در سراسر جهان در عصر جهانی شدن اقتصادی است. در این راستا، کشورهای عضو فرانکفونی تا حد زیادی در تصویب کنوانسیون حفاظت و ارتقای تنوع بیان فرهنگی (20 اکتبر 2005) توسط یونسکو مشارکت داشته اند.
در سطح ملی، مشکل ترویج زبان فرانسه در چارچوب همزیستی آن با سایر زبان های شریک یا بین المللی در اکثر کشورهای عضو، به ویژه در آفریقا وجود دارد. حفظ اهمیت نسبی موقعیت زبان فرانسه امری ضروری است که مستلزم همبستگی و تجمیع وسایل و منابع بین کشورهای متعهد به زبان فرانسه در جوامع مربوطه خود است.
فرانکفونی از نظر به رسمیت شناختن تنوع فرهنگی و گفتگوی فرهنگ ها پیشگام بوده است. باید راه‌هایی برای مقابله با گرایش به سوی یکنواختی که همراه با جهانی شدن است و حفظ و توسعه تنوع فرهنگی را تقویت کند.[42]
== صلح، دموکراسی و حقوق بشر ==
همانند کشورهای مشترک المنافع، فرانکفونی به عنوان اهداف اعلام شده خود ارتقای دموکراسی و حقوق بشر را دارد. به دنبال اعلامیه 3 نوامبر 2000 باماکو، [43] فرانکفونی امکانات مالی برای دستیابی به تعدادی از اهداف تعیین شده در این زمینه را به خود اختصاص داده است.
فرانکفونی در نظر دارد با تمرکز بر پیشگیری کمک قابل توجهی به ارتقای صلح، دموکراسی و حمایت از حاکمیت قانون و حقوق بشر کند. ثبات سیاسی و حقوق کامل برای همه، موضوع اعلامیه باماکو، کلید توسعه پایدار تلقی می شود.
فرانکفونی انتخاب کرده است تا به کشورهای عضو خود دسترسی به تخصص شبکه گسترده بین دولتی، نهادی، دانشگاهی و غیردولتی خود را با هدف ایجاد ظرفیت‌های ملی، حل مناقشات و ارائه پشتیبانی برای پایان دادن به بحران‌ها فراهم کند.[44]
در سال‌های اخیر، برخی از دولت‌های شرکت‌کننده، به‌ویژه دولت‌های کانادا و کبک، برای تصویب یک منشور به منظور تحریم کشورهای عضوی که شناخته شده‌اند در زمینه حمایت از حقوق بشر و حقوق بشر سوابق ضعیفی دارند، تلاش کردند. عمل دموکراسی چنین اقدامی حداقل دو بار مورد بحث قرار گرفت اما هرگز تصویب نشد.
== حمایت از آموزش، آموزش، آموزش عالی و پژوهش ==
هدف سازمان بین المللی فرانکفونی ایجاد ارتباط میان مردمان مختلف با استفاده از زبان فرانسوی به عنوان زبان مشترک از طریق دانش آنهاست. آموزش، مانند دسترسی به استقلال و اطلاعات برای همه، با دسترسی همه کودکان به آموزش ابتدایی کامل و عاری از هرگونه نابرابری آغاز می شود. این شامل یک رویکرد یکپارچه از آموزش و آموزش از ابتدایی تا متوسطه است که منجر به اشتغال می شود. سیاست‌های آموزشی نیز باید به زبان فرانسه در کنار زبان‌های شریک جایگاهی جدایی‌ناپذیر بدهد. در نهایت، پتانسیل پژوهشی جریان های آکادمیک فرانسوی زبان باید ارتقا یابد.[44]
همکاری برای توسعه پایدار
فرانکفونی متعهد به کار در جهت توسعه پایدار با حمایت از بهبود حکمرانی اقتصادی، ظرفیت سازی، همکاری و جستجوی مواضع مشترک در مذاکرات بزرگ بین المللی است. مدیریت پایدار منابع طبیعی، به ویژه انرژی و آب ضروری است، و سیاست برای اطمینان از حفظ این منابع با کمپین های موثر ضد فقر، ایجاد شده است.[45]
در سال 1392، برنامه داوطلبان سازمان ملل متحد برای سال های 1392و 1393 کمک مالی از خدمات خارجی، تجارت خارجی و همکاری های توسعه خدمات عمومی فدرال (FPS) پادشاهی بلژیک برای حمایت از دسترسی به جهان فرانسوی زبان و ترویج دریافت کرد. از طریق خدمات داوطلبانه آنلاین آن.[46]
انتقاد از سازمان
== گسترش کشورهای عضو و مأموریت ها ==
تعداد اعضای OIF از 21 کشور در سال 1970 به 88 کشور عضو و منطقه در سال 2018 افزایش یافته است. نگرانی رو به رشد دانیل باگیونی و رولاند برتون، زبان شناسان در مطالعه سال 1996 خود در مورد فضای فرانکوفونی، با اشاره به درخواست های اخیر بلغارستان و آنگولا برای پیوستن به OIF، اشاره کردند که تنها معیارهای سیاسی-دیپلماتیک می تواند این گسترش های عجیب و غریب فرانسه را توضیح دهد.[47] خاویر دنیو، موسس انجمن پارلمانی زبان فرانسه (مجمع پارلمان کنونی) و نویسنده La Francophonie، ابراز نگرانی کرد که گسترش OIF به کشورهایی که در آنها زبان فرانسه عملاً وجود ندارد، خطر کاهش اثربخشی سازمان را به دنبال دارد.[48] علیرغم درخواست‌ها برای توقف پذیرش اعضای جدید، [49][50] هر Sommet de la Francophonie جدید شاهد پذیرش دسته‌هایی از اعضای جدید بوده است که ارتباط چندانی با زبان فرانسوی ندارند: بوسنی و هرزگوین. ، جمهوری دومینیکن، امارات متحده عربی، استونی و مونته نگرو در سال 2010؛ قطر و اروگوئه در سال 2012; مکزیک، کاستاریکا و کوزوو در سال 2014. در آن مناسبت، روزنامه مونترال Le Devoir، که گزارش گسترده ای در مورد OIF و اجلاس سران آن دارد، خاطرنشان کرد که چندین عضو این "دیوانخانه شاد" که OIF تبدیل شده بود هرگز کوزوو را به رسمیت نشناختند. یک کشور.[51] «گسترش بی پایان»[52] سازمان پس از روی کار آمدن بوتروس غالی به ریاست OIF، دبیرکل سابق سازمان ملل متحد، شتاب گرفت که در اوایل دوره ریاست جمهوری خود در سال 1998 اعلام کرد که فرانسوی به نظر او زبان همبستگی، تساهل و مدارا است. احترام به فرد، تنوع فرهنگی، جهانی بودن و باز بودن، OIF باید خود را به روی غیرفرانسه‌فون‌ها باز کند.[53] به نظر می رسد انگیزه کشورهای کوچک و متوسط برای پیوستن به این سازمان، تمایل به افزایش دید بین المللی آنها باشد. در اکتبر 2018، وزیر امور اروپایی ایرلند توضیح داد که الحاق ایرلند به OIF با وضعیت ناظر یکی از گام‌های تعیین شده در «ایرلند جهانی» است، ابتکار دولت برای دو برابر کردن دامنه و تأثیر ردپای جهانی ایرلند در جهان. دوره تا سال 2025.[54]
پس از ورود بوتروس غالی، OIF همچنین شاهد افزایش پیوسته در تعداد مأموریت ها و حوزه های اقدام اولویت دار خود بود - پیشگیری از صلح و درگیری، حقوق بشر، دموکراسی، همکاری بین المللی، توسعه پایدار، تنوع فرهنگی و زبانی، آموزش و پرورش و آموزش، جوانان، برابری جنسیتی، جامعه مدنی - ایجاد یک تغییر اساسی از حوزه فرهنگی به حوزه سیاسی. ژاک لژاندر، گزارشگر سنای فرانسه در مورد فرانکفونی، ابراز نگرانی کرد که OIF در حال تبدیل شدن به "یک نسخه تکراری درجه دو مجمع عمومی سازمان ملل" است.[55] بسیاری از بازیگران حوزه فرانسوی که به آینده سازمان علاقه مند هستند، از جمله وزرای سابق فرانسه یا وزرای خارجه فرانسه مانند پیر آندره ویلتزر و ژان باپتیست لموین، از OIF خواسته اند تا بر اساس آن تمرکز کند: زبان. و فرهنگ.[56]
== نادیده گرفتن حقوق بشر و آزادی های اساسی ==
حقوق بشر و آزادی های اساسی، علیرغم اینکه در سال 1377توسط دبیر کل بوتروس غالی "الزامات قاطع" اعلام شد، به طور معمول توسط بسیاری از کشورهای عضو OIF مورد سوء استفاده قرار می گیرد. سوابق اسفناک بسیاری از کشورهای عضو OIF در رابطه با حقوق بشر در اجلاس سران فرانکفونی در سال 1378در مونکتون (کانادا) زمانی که روزنامه های کانادایی با صدای بلند سکوت سازمان را در مورد نقض گسترده حقوق بشر توسط کشورهای عضو تحت حکومت "ظالم" محکوم کردند، آشکار شد. اشاره شد که کمتر از 35 کشور عضو OIF توسط عفو بین‌الملل به نقض حقوق بشر متهم شده‌اند، در حالی که 15 کشور عضو از جمله کشورهایی هستند که توسط گزارشگران بدون مرز به‌عنوان ناقض سیستماتیک آزادی مطبوعات در فهرست فهرست‌بندی‌های گزارشگران بدون مرز قرار دارند. نخست‌وزیر کرتین و رئیس‌جمهور شیراک احساس کردند که مجبور بودند در پایان اجلاس اعلام کنند که یک دیده‌بان حقوق بشر برای مقابله با این مشکل ایجاد خواهد شد.[57][58] با توجه به اینکه در طول 12 سال تصدی خود، رئیس جمهور شیراک، با نام بابا آفریقا یا شیراک آفریقایی، بیش از یک بار اعتراف کرده بود که آفریقا آمادگی چند حزبی (آفریقا برای چند حزبی آماده نیست) را ندارد و به رابطه نزدیک او با بسیاری از مردان قدرتمند آفریقایی تثبیت شده، عمر بونگو از گابن، گناسینگبه ایادما از توگو، دنیس ساسو نگوسو از کنگو، بلز کامپائوره از بورکینافاسو را "دوستان شخصی" نامیدند، [59][60] چیزی از این اعلامیه به دست نیامد. روزنامه فرانسوی لوموند در آن زمان خاطرنشان کرد که اگر احترام به آزادی‌های اساسی به معیاری برای عضویت در OIF تبدیل شود، این سازمان به سادگی وجود نخواهد داشت.[61]
== شگفتی مکرون رئیس جمهور فرانسه ==
اعلامیه در ماه مه 2018 مبنی بر اینکه فرانسه رسما از نامزدی لوئیز موشیکیوابو، وزیر امور خارجه باسابقه رواندا، به عنوان دبیرکل بعدی OIF حمایت کرد، از نظر بسیاری به عنوان یک عقبگرد برای دفاع و ارتقای حقوق بشر تلقی شد. نامه سرگشاده‌ای که توسط چهار وزیر سابق همکاری‌های بین‌المللی فرانسه امضا شد، این اقدام را محکوم کرد، از یک سو به این دلیل که رئیس‌جمهور فرانسه آن را به‌طور یک‌جانبه بدون مشورت با سایر کشورهای عضو سازمان اتخاذ کرد و از سوی دیگر به دلیل نادیده‌انگاشتن مسیر تاسف‌آور رئیس‌جمهور کاگامه. سابقه حقوق بشر.[17] فرانکوفونی چگونه می‌تواند آزادی مطبوعات را به عنوان بخشی از مأموریت خود در دفاع از حقوق بشر ترویج کند، اگر رهبری آن را یکی از رهبران کلیدی کشوری برعهده داشته باشد که آزادی رسانه‌ها را زیر پا گذاشته و روزنامه‌نگاران را به مدت 18 سال سرکوب کرده است؟» کریستوف دلور، دبیرکل گزارشگران بدون مرز، از او پرسید.[62]
== منبع ==
# Brochure: ''L’Institut de l’énergie et de l’environnement de la Francophonie'' (IEPF). Accessed 22 January 2009.
# '''^'''
# '''^'''
# '''^'''
# '''^''' FRANCOPHONIE 18 March 2006 Archived 6 January 2007 at the Wayback Machine, ''Radio France International''.
# '''^'''
# '''^'''
# '''^'''
# ^ Jump up to:<sup>'''''a'''''</sup> <sup>'''''b'''''</sup> <sup>'''''c'''''</sup> <sup>'''''d'''''</sup> Structure and institutions of La Francophonie. Accessed 5 May 2011
# '''^''' La Francophonie: History, Structure, Organisation, and Philosophical Underpinnings. Accessed on 5 May 2011
# ^ Jump up to:<sup>'''''a'''''</sup> <sup>'''''b'''''</sup>
# '''^'''
# '''^'''
# '''^'''
# '''^'''
# '''^'''
# ^ Jump up to:<sup>'''''a'''''</sup> <sup>'''''b'''''</sup> "Louise Mushikiwabo n’a pas sa place à la tête de la Francophonie" ''Le Monde'', 13 September 2018.
== منابع ==
| 