بهاءالدین ابشیهی: تفاوت میان نسخه‌ها

| زادروز = [[۱۳۸۹ (میلادی)|۱۳۸۹]]/ [[۷۹۰ (قمری)|۷۹۰]]

| تاریخ مرگ = [[۱۴۴۸ (میلادی)|۱۴۴۸]]/ [[۸۵۲ (قمری)|۸۵۲]]

| محل زندگی =

'''بهاءالدین إبشیهی''' ([[۱۳۸۹ (میلادی)|۱۳۸۹]]-[[۱۴۴۸ (میلادی)|۱۴۴۸]]) (نسب: ابوالفتح محمد بن احمد اِبشیهی) ادیب و شاعر [[عربی]]، فقیه و عالم قرآنی [[مصری]] بود.<ref name="فروخ">{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = فروخ | نام = عمر | پیوند نویسنده = عمر فروخ | عنوان = تاریخ الأدب العربی| جلد = سوم | سال = [[۱۹۸۴ (میلادی)|۱۹۸۴]]| ناشر = [[دارالعلم للملایین]] |مکان = [[بیروت]] | صفحه = ۸۴۸}}</ref> <ref>{{یادکرد وب |عنوان=شهاب الدينالدین الأبشيهيالأبشیهی |نشانی=http://shamela.ws/index.php/author/791|بازبینی=۱۴/۸/۲۰۱۶ |ناشر= کتابخانهٔ شامله| کد زبان=ar}}</ref> بذله گویی و ناتوانی زبان بر آثارش چیره شد. <ref>{{یادکرد دانشنامه | نام خانوادگی = بعلبکی| نام = منیر | پیوند نویسنده = منیر بعلبکی | مقاله = al-Ibsheehi| دانشنامه = [[دانشنامه المورد]] | جلد= پنجم | سال =[[۱۹۸۰ (میلادی)|۱۹۸۰]] | ناشر = [[دارالعلم للملایین]] | مکان = [[بیروت]] | صفحه = ۱۶۸| زبان = عربی}}</ref>

نسب کامل او «بهاء الدین ابوالفتح محمد بن احمدِ خطیب بن منصور بن احمد ابن عیسی مَحلّی اِبشیهی» ذکر شده استشده‌است. در سال [[۱۳۸۹ (میلادی)|۱۳۸۹]]/ [[۷۹۰ (قمری)|۷۹۰]] در روستایی به‌نام اِبشویه در [[استان غربیه]] نزدیک [[فیوم]] به‌دنیا آمد. بیشتر زندگی‌اش در [[محله الکبری]] گذشت؛ در آنجا قرآن آموخت و کمی فقه و نحو درس خواند. بارها به قاهره رفت و نیز حج گذارد ([[۸۱۴ (قمری)|۸۱۴ق]]/[[۱۴۱۲ (میلادی)|۱۴۱۲م]]). سپس مدتی در قاهره ماند و نزد جلال‌الدین بلقینی سماع حدیث داشت؛ گویا از [[برهان بقاعی]] نیز درس آموخته. هنگامی که پدرش درگذشت، او خطیبی را برگرفت. در این اثنا، به ادبیات نیز توجه داشت. بهاءالدین ابشیهی در سال [[۱۴۴۸ (میلادی)|۱۴۴۸]]/ [[۸۵۲ (قمری)|۸۵۲]] درگذشت.<ref name="فروخ"/>