محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیگر مشکل لحن ندارد، فقط مقاله باید براساس منابع معتبر گسترش یابد
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
Ertedad (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: برگردانده‌شده ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱:
{{گسترش}}
بر اساس باورهای [[اسلام]]ی، به [[دوزخ]] '''جهنم''' گفته می‌شود. مسلمانان معتقدند جهنم هفت طبقه دارد و هر چه پایین‌تر، جای افراد بدتر. عذاب‌های دوزخ هم روحی هستند هم جسمی. برخی جهنمیان همیشه در آنجا می‌مانند و برخی دیگر پس از مدتی بخشوده می‌شوند و به [[بهشت]] می‌روند.<ref>اسفارجَهَنَّم اربعه،یا [[ملادوزخ صدرا]]،جایگاه جلدانسان‌های ۹،بدکار صفحهٔ(گناه‌کار، ۳۲۰</ref>منافق، کافر و مشرک) در جهان پس از مرگ است که در آن سزای اعمال خود را خواهد دید. در قرآن افزون بر نام جهنم، نام‌های دیگری مانند جَحیم، سَقَر و سَعیر نیز اشاره به جهنم یا طبقه‌ای از آن دارد و در موارد زیادی نیز فقط با واژه «النار» (آتش) از آن یاد شده است.
در فرهنگ ایران، نام دوزخ بازمانده از ایران باستان به عنوان معادلی برای جهنم کاربرد داشته است. جهنم نه تنها در نصوص دینی مانند قرآن و روایات بازتاب وسیعی داشته، بلکه در حیطه دانش‌هایی چون کلام، فلسفه و عرفان نظری هم مباحثی را به خود اختصاص داده است.<ref>اسفار اربعه، [[ملا صدرا]]، جلد ۹، صفحهٔ ۳۲۰.جهنم به‌معنای چاه بسیار ژرف، در اصل، نام آتشی است که خداوند با آن گناه‌کاران را مجازات می‌کند و در اصطلاح قرآن کریم به معنای جایگاه عذاب اخروی است که بدکاران و کافران در آنجا به کیفر اعمال خود می‌رسند.[۱]
بیشتر واژه‌شناسان مسلمان، جهنم را واژه‌ای غیرعربی و معرب شمرده‌اند.[۲] گروهی نیز، آن را عربی می‌دانستند.[۳] جوهری و راغب اصفهانی جهنم را واژه‌ای فارسی شمرده‌اند. راغب اصل واژه را «جهنام» می‌داند.[۴] ابن اثیر، ابن منظور و سیوطی به احتمال عبری بودن اصل این واژه نیز اشاره دارند و آن را برگرفته از «كِهِنّام» عبری می‌دانند.[۵]
محققان معاصر غربی جهنم را برگرفته از واژه «گِه‌هینُّم» یا «جِهینَُم» عبری، به معنای دره یا وادی بنی هینَُم به شمار آورده‌اند.
قرآن کریم بارها به این نکته اشاره دارد که جهنم را درهایی است و در یک مورد اشاره دارد که جهنم را هفت باب است که هر یک را «جزئی مقسوم» است. اشاره‌ای هم به مراتب جهنم وجود دارد؛ این‌که در موضعی به «پایین‌ترین درک از آتش» اشاره شده است.برخی مفسران «اسفل السافلین» را نیز ناظر به همین پایین‌ترین مرتبه شمرده‌اند.
برخی از لغویان و مفسران اشاره دارند که درکات در خصوص جهنم، همپای مفهوم درجات درباره بهشت است.اما به ندرت تعبیر درجات درباره جهنم هم به کار رفته است.در زبانزد مردم درک به عنوان صورت کوتاه شده «درک اسفل السافلین» مفهوم شناخته شده است.برخی از مفسران چون ابن جریج، هفت باب را اشاره به هفت درک جهنم دانسته‌اند که مضمون آن در حدیثی مرسل هم تأیید شده است.برخی مفسران با بهره گرفتن از نام‌های آتش آخرت در قرآن کریم، جهنم، لظی، حطمه، سعیر، سقر، جحیم و هاویه را نام‌های این ۷ مرتبه می‌دانند، گرچه درباره ترتیب آن‌ها اتفاق نظری وجود ندارد.</ref>
 
== جستارهای وابسته ==