شهرکرد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏نام گذاری: افزودن متن با منبع
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
←‏نام گذاری: با وجود این همه منبع تخصصی و تاریخی چنین متن هایی اساسا منابع حاشیه ای هستند پس وجود انان ضرورت ندارد چرا که کرد در گذشته به مردم عسایر گفته اند که لر نیز از ان مستثنا نشده است
برچسب‌ها: حذف حجم زیادی از مطالب منبع‌دار ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۶۲:
از دیدگاهِ [[گارنیک آساتوریان]]؛ بر همین پایه، لرها و [[دیلمیان|دیلیمان]] و [[مردم بلوچ|بلوچان]] و مردمان دیگر را جزو کردان شمرده‌اند؛ زیرا واژه ''کرد'' به معنی یک گونه شیوه زندگی و نه معنی زبانی بوده‌است.<ref name="Professor Garnik Asatrian 2009 pp.1-58">Professor Garnik Asatrian (Yerevan University) (2009). Prolegomena to the study of the kurds (pdf). Published in 2009, Iran and the Caucasus, 13, pp.1-58</ref>
از دیدِ قومیت، لرها و کردها جدا از هم شمرده می‌شوند.<ref name="Professor Garnik Asatrian 2009 pp.1-58"/>
 
در کتاب جغرافیای کامل ایران راجع به نژاد مردمان و سکنی گزینی در این ناحیه نوشته شده: «اهالی این ناحیه از نژاد کردان مهاجر بوده‌اند که جهت دامداری و دامپروری به این سرزمین کوچ کرده و در دشتهای سرسبز و دامنه‌های مصفای آن به زندگی پرداخته‌اند»<ref>دبیران گروه‌های آموزشی جغرافیای استانها. جغرافیای کامل ایران، جلد اول تهران، زمستان 1366، ص 588</ref>
 
[[سکندر امان الهی بهاروند]] در کتابِ قوم لُر آورده‌است:
احتمال دارد این طوایف کرد بوده باشند چنانکه ابن بطوطه در قرن چهاردهم میلادی در حین مسافرت به پایتخت لر بزرگ وقتی از رامهرمز و بهبهان عیور می کرد به بازماندگان این طوایف مهاجر برخورد نموده است مدت ها یک دهکده کرد در کنار رود جراحی وجود داشته است او در ادامه میگوید شهاب الدین العمری اظهار داشته که لرها در سوریه و مصر یافت می شده اند و صلاح الدین ایوبی از چالاکی و زبر دستی انان در بالا رفتن از صخره های سخت به وحشت افتاد و دستور قتل عام انان را صادر کرد این روایت شاید علل امدن طوایف یا بازگشت انان را روشن سازد <ref>{{پک|امان الهی بهاروند|۱۳۹۳|ک=قوم لُر|ص=۳۳}}</ref>
محمد میرک بن مسعود الحسینی صاحب کتاب ریاض الفردوس خانی اشاره به بقایای الوار کرده که در جبل السماق شام صیت جاه و جلال هزار اسپ را استماع نموده و به او پیوسته اند این خود نشان می دهد که این طوایف کرد نبوده بلکه همان لرهایی هستد که شهاب الدین العمری از ان ها یاد کرده است<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ریاض الفردوس خانی . تالیف: محمد میرک بن مسعود الحسینی ص. ۲۳۹}}</ref>
شهاب الدین العمری در کتاب مسالک الابصار فی ممالک الامصار سرزمین لرها را کنار شول شبانکاره و اکراد جبال(زاگرس) معرفی کرده است که خود نشان می دهد لرها و کرد ها و دیگر اقوام در شام حضور داشته و شهاب الدین العمری از ان ها به صورت گروه قومی مجزا یاد کرده است اگر چه سرزمین انان را جبال دانسته <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مسالک الابصار فی ممالک الامصار. تالیف: شهاب الدین العمری ص. ۲۵۵}}</ref>