مور (موسیقی): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح بر اساس منبع. فصلنامه ماهور را هم خواندم، مطالب درست بود و جعل نبود. برای تبار لک‌ها نظرات مختلفی هست و نباید یک نظر خاص را در مقالات دیگر پررنگ کنیم. برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
ابرابزار/ویرایش طبق منابع/ همچنین باید به صورت نقل قول آورده شود که فصلنامه ماهور مور را زیر مجموعه هوره میداند نه اینکه به صورت مطلق بیاید. همچنین جای این نظریات، در بخش نظریات است نه دیباچه و البته وزن فصلنامه ماهور برای این ادعای بزرگ هم به زودی بررسی خواهد شد. |
||
خط ۱:
'''مور'''
== آداب و رسوم ==
اجرای موسیقی مور بخشی از آداب و رسوم خاص مردم لک در مراسم سوگواری و عزاداری است. ایشان در عزای عزیزانشان نوایی دلتنگی با آواز حزین و غمناک سر میدهند، این آواز را، که بدون ضرب آهنگ و در قالب تک بیتی خوانده میشود، به زبان [[لکی]] مور می‌گویند. در زمان عزاداری معمولاً زنی به نام «سرخوشی وش» با خواندن ابیاتی از مور گروه مرثیه‌خوانی را رهبری می‌کند و دیگر زنان به همراه او بقیه شعری را در مدح متوفی می‌خوانند.<ref>ایزدپناه، حمید، (۱۳۷۶) فرهنگ لکی.تهران :موسسه فرهنگی جهانگیری ،</ref>
هر تک بیتی از ابیات "مور" را به زبان لکی کلیمه می‌گویند، کلیمه‌ها که حکایت‌کنندۀ احساسات غم‌انگیز است با لحنی سوزناک به شرح درد و رنج می‌پردازد.<ref>فرزین، علیرضا ، (۳۷۲۱) لرستان در گذر تاریخ.تهران:میراث فرهنگی کشور، ص ۷۳ پی‌نوشت</ref> همچنین مور در مناطق کردنشین [[استان کرمانشاه|کرمانشاه]] و [[استان ایلام|ایلام]] نیز خوانده میشود.<ref name=":0"
== وجه تسمیه ==
خط ۴۴:
* معنی:سردار سنگین و باوقاری که قوت دلمان بود، پدر و حامی بیچارگان و مستمندان و شکست دهنده زورداران بود
==اشتراکات و دیگر نظریات==
[[هوره (موسیقی)|هوره]] نیز یکی از گونه‌های آوازی کردی در قالب مویه است که علاوه بر کرمانشاه و ایلام و کردستان، در لرستان نیز کاربرد دارد. هوره را یکی از زیباترین مقام‌های آوازی کردی می‌دانند که دارای قدمت بسیاری است و درمراسم عزاداری و سوگ‌ها و ماتم‌ها و عزاداری‌ها و اتفاقات حماسی کاربرد دارد.<ref name=":0">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.ilna.ir/بخش-فرهنگ-هنر-6/779540-مقام-های-آوازی-کردها-مقایسه-شنیداری-بصری-گونه-های-آوازی-کردستان-کرمانشاه-دیگر-مناطق-غرب-کشور|عنوان=مقامات موسیقی کردی}}</ref> مور نیز یکی از گونه های آوازی باستانی است که به هوره شبیه است که بر علاوه بر استان‌های [[استان ایلام|ایلام]]، [[استان کرمانشاه|کرمانشاه]] و [[استان کردستان|کردستان]]، در [[لرستان|لرستان]] و مناطق لک‌نشین رواج بیشتری دارد.<ref name=":0"/> فصلنامه ماهور معتقد است مور زیر مجموعه آواز [[هوره (موسیقی)|هوره]] است<ref name=":1"/> و بدون همراهی ساز اجرا میشود. واژهٔ مور به معنای مویه است. این نوای باستانی، که با آوایی حزین و غمناک، و بدون ضرب آهنگ، فقط در قالب یک بیت (دو مصرعی) به مناسبت مرگ عزیز از دست رفته خوانده میشود، پیشینه‌ای بس کهن دارد.<ref>خان محمدی، محمدعلی حسین، موقعیت اجتماعی_اقتصادی مردان در 《مویه》لکی</ref> البته یکی ـ دو نوعِ آن در میان لک‌ها کاربردِ غیرسوگواری هم دارد.<ref name=":1">{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی= عبدی|نام= شاهو |تاریخ= زمستان ۱۳۹۸|عنوان= مفهوم قطار در حوزهٔ موسیقی کردی / با نگاهی به گونه‌های مختلف شعری - موسیقایی در مناطق کردنشین|پیوند= https://independent.academia.edu/abdishaho|ژورنال= فصلنامه موسیقی ماهور|دوره= |شماره= ۸۶|صفحات= ۵۹–۹۴|doi= |تاریخ بازبینی=تابستان ۱۴۰۲}}</ref>
== پانویس ==
{{پانویس|۲}}
| |||