اسیری لاهیجی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی، ابرابزار |
||
خط ۱:
''' شمس‌الدین محمد بن یحیی بن علی لاهیجی نوربخشی''' معروف به شمس‌الدین محمد لاهیجی و متخلص به '''فدائی''' یا '''اسیری''' از اعاظم و افاضل عرفای قرن نهم هجری بود. از
== آثار ==
شهرت بیشتر لاهیجی به واسطه شرح [[گلشن راز]] شیخ [[محمود شبستری]] است که شرحی است به فارسی به نام [[مفاتیح‌الاعجاز فی شرح گلشن راز]].<ref>لاهیجی، محمد. مفاتیح‌الاعجاز فی شرح گلشن راز با مقدمه کیوان سمیعی. چاپ پنجم انتشارات سعدی ۱۳۷۱</ref>
شمس‌الدین به علت اطلاع وسیعی که از انواع علوم رسمیه و احاطه‌ای که بر علم کلام و حکمت و تصوف علمی و عملی داشت، مسائل ذوقی [[عرفان]] را در مواردی که دور از ادراک عقل بوده با استدلالات علمی توأم ساخت و بدین وسیله آنها را به ادراک نزدیک کرد. کتاب‌های دیگر مثنوی اسرار الشهود و دیوان اشعار است.<ref>بزرگان نامی پارس، جلد اول، ص ۵۲۴</ref>
آثار منظوم او، اعم از مثنوی و غزل، از لحاظ لفظ و معنی متأثر از آثار مولوی و حافظ
▲آثار منظوم او، اعم از مثنوی و غزل، از لحاظ لفظ و معنی متأثر از آثار مولوی و حافظ است. این تأثیر، البته در غزلیات اسیری بسیار آشکار است. او با مثنوی مولوی آشنا بوده است، و به قول خود، دفتر آن اثر، جان او را حیات بخشیده، و به او «جام شراب وحدت» نوشانده است <ref> [http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=123&avaid=3513 اسیری لاهیجی در دایره المعارف بزرگ اسلامی]</ref>.
== پانویس ==
{{پانویس}}
سطر ۱۲ ⟵ ۱۳:
== منابع ==
* {{یادکرد|نویسنده=میر، محمد تقی|کتاب=بزرگان نامی پارس، جلد اول|ترجمه=|چاپ=اول|سال=۱۳۶۸|ناشر= انتشارات دانشگاه شیراز|شهر=شیراز|شابک=}}
* لاهیجی، محمد. مفاتیح الاعجازفی شرح گلشن راز با مقدمه کیوان سمیعی. چاپ پنجم انتشارات سعدی ۱۳۷۱
[[رده:اهالی لاهیجان]]
| |||