لینچکردن در ایالات متحده آمریکا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویرایش با ابرابزار |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹:
در ابتدای قرن بیستم در آمریکا، یک سرگرمی برای عکاسی بود. مردم کارت پستالهایی از زجرکشیهایی که شاهد ش بودند را برای هم میفرستاند. این عمل چنان پست بود که در سال ۲۰۰۰ نویسندهای در تایم نوشت که «حتی نازیها سوغاتیهای آشوویتس را نمیفروختند، ولی صحنههای زجرکشی به بخشی پررونق از صنعت کارت پستال تبدیل شد. در ۱۹۰۸، این تجارت چنان بزرگ و ارسال کارتهای قربانیان زجرکشی چنان زننده شده بود که رییس کل پست آمریکا این کارتها را ممنوع کرد.<ref>http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,42301,00.html</ref>»
[[File:Postcard of the lynched Jesse Washington, front and back.jpg|thumb|200px| پشت و جلوی کارت پستال جسد سوخته جسی واشینگتن در معرض نمایش در [[رابینسون، تگزاس]] پس از زجر کش شدن در واکو، در همان نزدیکی در ۱۶ مه 1916 the]]
{{پانویس}}
|