[[حمدالله مستوفی]] در نیمۀنیمهٔ نخست سدۀسدهٔ ۸ ه. ق دربارۀدربارهٔ مردم تالش می‌نویسد: «مردم آنجا جنگی و مردانه باشند... و از مذاهب فراغتی دارند، اما به قوم شیعه و [[باطنیه|بواطنه]] نزدیک‌ترند». بدین‌سبب، از آغاز برآمدن شیوخ صفویه، مردم تالش نقش مهمی در به قدرت رسیدن آنان ایفا نمودند.<ref name = "عبدلی">{{یادکرد دانشنامه|نویسنده= علیفریدون عبدلیشایسته |مقاله =تالش|نشانی=http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=130&avaid=5725|دانشنامه=[[دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|ناشر=مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی|شابک=|جلد=۱۴|سال=|تاریخ بازبینی= ۶ آذر ۱۳۹۱}}</ref>[[شیخ صفی]]، سرسلسلۀسرسلسلهٔ این طایفه از جانب امرای تالش حمایت می‌شد و در حلقۀحلقهٔ مریدان او شمار بسیاری از مردم تالش حضور داشتند. [[شیخ صدرالدین موسی]] فرزند و جانشین شیخ صفی که از [[چوپانیان|ملک اشرف چوپانی]] بیمناک بود، نزد هواخواهان تالش خود پناه جست. در ۸۰۶ ه. ق/۱۴۰۳م [[تیمور]] پس از ملاقات با [[خواجه علی سیاهپوش|خواجه علی]] در اردبیل بسیاری از مزارع و روستاهای منطقۀمنطقهٔ تالش، از آن میان، آستارا و کرگان‌رود را در تیول خاندان او قرار داد. یکی از پسران خواجه علی به نام عبدالرحمان با خانوادۀخانوادهٔ خود در منطقۀمنطقهٔ تالش‌نشین [[گسکر]] اقامت دائمی گزید و در همان‌جا نیز درگذشت.<ref name = "عبدلی" />در نخستین لشکرکشی شیخ حیدر به [[داغستان]]، بخش مهمی از سپاه او را تالشان تشکیل می‌دادند. در منابع از آنان با عنوان «آبی جامه» یاد شده است.<ref name = "عبدلی" /> پس از کشته شدن [[شیخ حیدر]]، پسرش [[شاه اسماعیل یکم|اسماعیل]] که نوجوانی بیش نبود، جانشین او شد. در این زمان اسماعیل که در اردبیل به‌سر می‌برد، از بیم جان در خفا رهسپار گیلان شد. در این سفر دده بیگِ تالش از همراهان او بود و مردم تالش در سراسر مسیر اردبیل به لاهیجان، از او به گرمی استقبال و پذیرایی‌پذیرایی کردند.<ref name = "عبدلی" />یکی از علل گرایش مردم تالش به شاه اسماعیل و صفویان، ضدیت آنان با [[شروانشاهان]] بود. تالشها با آگاهی از دشمنی میان صفویان و شروانشاهان، رهایی خود را از استیلای آنان در قدرت گرفتن صفویان می‌دیدند.<ref name = "عبدلی" />همراهی و پشتیبانی [[مردم تالش|تالشها]] از حکومت صفویه موجب جلب اعتماد شاهان صفوی به آنان شده بود؛ این اعتماد به حدی بود که پس از سرکوب شورش غریب‌شاه در گیلان، همۀهمهٔ مردم گیلک‌‌نشینگیلک‌نشین مناطق گیلان خلع سلاح شدند و از حمل هرگونه جنگ افزار منع گردیدند و فقط اجازه داشتند برای کارهای کشاورزی از داس استفاده کنند؛ اما تالشان مجاز به حمل هر نوع جنگ‌افزاری بودند.<ref name = "عبدلی" />
