سید محمد پیش از پدر وفات یافت درباره او روایات زیادی نقل شده‌است که یکی را می‌آوریم: گروهی از [[بنی هاشم]] در روز وفات سیدمحمد به خانه امام [[علی بن محمد|هادی]] رفتند این گروه میگویندمی‌گویند وقتی به خانه امام هادی رفتیم دیدیم که در صحن خانه برای امام هادی(ع) فرشی گستردهاند و مردم در اطراف آن حضرت نشستهاند در حدود یک صد و پنجاه نفر از آل ابی طالب، [[بنی عباس]] و [[قریش]] حاضر شده بودند. در این حال امام [[حسن عسکری]] وارد شد در حالیکه در مرگ برادرش سوگوار بود. امام حسن عسکری در سمت راست پدر ایستاد پس از چند لحظه امام هادی(ع) رو به فرزندش امام حسن عسکری کرد و گفت: پسرم شکر خدا را تازه کن که در وجودتو امامت را مقرر کرده امام حسن عسکری گریه کرد و گفت: «انالله و اناالیه راجعون». ما امام حسن عسگری را نمی‌شناختیم و پرسیدیم که این آقا زاده کیست؟ گفتند: پسر امام هادی(ع) است در آن زمان به نظر ما امام حسن عسکری بیست ساله می‌نمود ما از آن روز فهمیدیم که امام ما پس از حضرت هادی اوست.<ref>(منتهی الامال، چاپ قدیم یک مجلدی، جزء دوم، ص ۲۶۰.)</ref> جناب سید محمد بن علی از نظر علمای علم رجال جزو انسانهای ثقه و مورد اعتماد است و هیچ گونه قدح و ذمی ندارد.<ref>(جامع الرواه، ج ۲، ص ۱۵۸،)</ref> مردم عراق از این امامزاده خوف دارند و همواره حرمت او را حفظ می‌کنند.<ref>(مفاتیح الجنان، زیارت ائمه سرّ من رأی)</ref> علی بن عمر نوفلی می‌گوید: در خدمت امام هادی(ع) بودم که پسرش محمد از کنار ما گذشت. گفتم: فدایت شوم آیا پس از شما امام ما این آقازاده‌است؟ [این حدیث نشانه عظمت مقام این امامزاده نزد مردم و بزرگان است]. اما امام فرمود: پس از من امام و صاحب شمافرزندم حسن خواهد بود.<ref>(بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۲۴۳، ح ۱۳)</ref> ناگفته نماند عظمت برخی امامزادگان در میان مردم آن گاه بیشتر آشکار می‌شود که بر آورده شدن حاجات و کراماتی از او ببینند که در این صورت اعتقاد مردم روز افزون می‌شود و نذورات و زیارت آنها بیشتر می‌شود و نسبت به حضرت [[عباس بن علی|ابوالفضل]](ع) و سیدمحمد(ع) بارهاکرامت و برآورده شدن حاجت اتفاق افتاده و برای منکران گرفتاری پیش آمد تا آنجا که حتی برخی اهل سنت و پیروان مسیحی اعتقاد پیدا کردهاند. در فروع کافی چنین آمده‌است: محمد بن یحیی از محمد بن حسین از محمد بن اسماعیل بن بزیع از خیبری از حسین بن ثویر و ابی سلمه سرّاج. حسین بن ثویر و ابی سلمه میگویندمی‌گویند: ما از امام صادق(ع) شنیدیم که پس از هر نماز واجبی، چهار مرد و چهار زن را نفرین می‌کرد چهار مرد عبارتند از فلان، فلان، فلان، و [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]]. امام این سه نفر را هم نام می‌برد و فلان زن، فلان زن، هند و ام الحکم که خواهر معاویه‌است.<ref>(کافی، فروع، ج ۳، ص ۳۴۲، باب التعقیب بعد الصلواه و الدعاء، ح ۱۰.)</ref> در این باب، ۲۸ حدیث ذکر شده‌است که برخی از این حدیثها قابل اعتماد و برخی قابل اعتماد نیست این حدیث که حدیث دهم این باب است از نظر سند قابل اعتماد نیست چون خیبری بن طحّان کوفی مورد وثوق نیست.<ref>(جامع الرواه، ج ۱، ص۲۶۶)</ref> ابوسلمه سراج هم ثقه نیست.<ref>(همان، ج ۲، ص ۳۹۰)</ref>
