ویکی‌پدیا

جان فورد (نمایشنامه‌نویس)

نمایشنامه‌نویس انگلیسی

جان فورد (به انگلیسی: John Ford) (۱۵۸۶ – ۱۶۳۹) نمایشنامه‌نویس و شاعر انگلیسی از دورهٔ الیزابتی و جاکوبی بود. نمایشنامه‌های او عمدتاً در مورد درگیری بین هوای نفس و وجدان است. با اینکه فورد در درجه اول به عنوان یک نمایشنامه‌نویس یاد می‌شود، او همچنین تعدادی از اشعار دربارهٔ عشق و اخلاق نوشته‌است.

جان فورد
نشان فورد از باگتور و ناتول.[۱]
نشان فورد از باگتور و ناتول.[۱]
نام اصلی
جان فورد
زاده۱۷ آوریل ۱۵۸۹
روستای ایلسیتگتون در دوون، انگلستان
درگذشته۱۶۳۹ (۵۰ سال)
زمینه کارینمایشنامه‌نویس و شاعر
ملیتانگلستان
دورهچارلز یکم
سبک نوشتاریالیزابتی و جاکوبی
کار(های) برجستهافسوس که او یک فاحشه است

فورد برای تراژدی افسوس که او یک فاحشه است (۱۶۳۳)، یک درام خانوادگی با یک خط طرح دربارهٔ رابطهٔ جنسی بین برادر و خواهر، شناخته شده‌است. عنوان این تراژدی اغلب در تولیدات جدیدتر تغییر یافت؛ گاهی اوقات به سادگی با عنوان جیووانی و آنابلا شناخته می‌شد و قبلاً در قرن نوزدهم به صورت خجالتی فقط با عنوان برادر و خواهر شناخته می‌شد.[۲] این قطعه که در زمان خودش تکان‌دهنده محسوب می‌شد، همچنان به‌طور گسترده‌ای به عنوان یک قطعهٔ کلاسیک از درام انگلیسی در نظر گرفته می‌شود.

زندگی ویرایش

جان فورد در ۱۵۸۶ در روستای ایلسیتگتون در دوون، انگلستان متولد شد و در ۱۷ مارس ۱۵۸۶ در کلیسای ایلسینگتون، دوون غسل تعمید داده شد. او پسر دوم توماس فورد (۱۵۵۶–۱۶۱۰) از خانوادهٔ باگتور در ایلسینگتون و همسرش الیزابت پوپهام (درگذشت ۱۶۲۹) از خانواده پوپهام از هانتورث در سامرست بود.[۳] بنای یادبود او در کلیسای ایلسینگتون وجود دارد.[۴] پدر بزرگ توماس فورد، جان فورد از اشبرتون (درگذشت ۱۵۳۸)[۵] (پسر و وارث ویلیام فورد چگفورد[۶] بود که املاک باگتور را در محله ایلسینگتون خریداری کرد و وارثان مردش پی در پی جای خود را گرفتند.[۷] امروزه یک عمارت الیزابتین از فورد در باگتور باقی مانده‌است.[۸][۹]

آثار ویرایش

نمایشنامه‌ها ویرایش

 
صفحه عنوان اولین چاپ افسوس که او یک فاحشه است، (۱۶۳۳)

فورد حرفه دراماتیک خود را با کمک به نمایشنامه‌های دیگر به عنوان نویسندهٔ همکار با نمایشنامه‌نویس‌های معتبرتر آغاز کرد، امری که در آن دوره معمول بود. شش چنین نمایشنامه‌هایی از او باقی مانده‌اند:

پس از ۱۶۲۶ فورد به یک نویسنده مستقل تبدیل شد و هشت نمایشنامهٔ دیگر نوشت:

اشعار ویرایش

علاوه بر اشعار یاد شده چند شعر دیگر نیز از فورد باقی مانده‌است.[۱۰] جان گاف آهنگساز استرالیایی در دهه ۱۹۲۰ اثر فورد «زیباییِ زیبایی»[ظ] را به موسیقی تبدیل کرد.[۱۱]

جستارهای وابسته ویرایش

پانویس ویرایش

یادداشت‌ها ویرایش

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ The Queen
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ The Broken Heart
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Love's Sacrifice
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ The Lady's Trial
  5. ↑ The Laws of Candy
  6. ↑ Philip Massinger
  7. ↑ The Witch of Edmonton
  8. ↑ Thomas Dekker
  9. ↑ William Rowley
  10. ↑ The Welsh Ambassador
  11. ↑ The Spanish Gypsy
  12. ↑ Thomas Middleton
  13. ↑ The Sun's Darling
  14. ↑ The Fair Maid of the Inn
  15. ↑ John Webster
  16. ↑ John Fletcher
  17. ↑ The Lover's Melancholy
  18. ↑ Perkin Warbeck
  19. ↑ The Fancies Chaste and Noble
  20. ↑ Beauty's Beauty

منابع ویرایش

  1. ↑ Vivian, Lt.Col. J.L. , (Ed.) The Visitations of the County of Devon: Comprising the Heralds' Visitations of 1531, 1564 & 1620, Exeter, 1895, pp.349–351, pedigree of Ford of Nutwell
  2. ↑ William Francis Collier, A History of English Literature in a Series of Biographical Sketches, London, T. Nelson, 1871; p. 170.
  3. ↑ Vivian, Lt.Col. J.L. , (Ed.) The Visitations of the County of Devon: Comprising the Heralds' Visitations of 1531, 1564 & 1620, Exeter, 1895, p.349, pedigree of Ford of Nutwell. No first name given for her father "..Popham of Huntworthie"
  4. ↑ Vivian, p.349
  5. ↑ Vivian, p.652
  6. ↑ Vivian, p.349, pedigree of Ford
  7. ↑ Risdon, Tristram (died 1640), Survey of Devon, 1810 edition, London, 1810, p.135
  8. ↑ Pevsner, Nikolaus & Cherry, Bridget, The Buildings of England: Devon, London, 2004, p.507; Hoskins, W.G., A New Survey of England: Devon, London, 1959 (first published 1954), p.415
  9. ↑ Lysons (1822) gives the following description of the Ford family: "Ford, of Chagford, &c. — Eight descents of this family are described in the visitation of 1620. Prince supposes them to have been descended from the Fords, of Fordmore, in Moreton Hampsted, settled there as early as the 12th century; the heiress of that family married Charles, of Tavistock. The Fords, of Chagford, settled there in consequence of a marriage with the heiress of Hill. John, the fourth in descent, who was of Ashburton, married the heiress of Holwell, by whom he had a daughter and heiress married to St. Clere. The son of a second marriage continued the family. John Ford, of Bagtor, married the heiress of Drake, of Spratshays, in Littleham, and was father of Sir Henry Ford, of Nutwell, who was chief secretary for Ireland, under Arthur Capel, Earl of Essex, and was buried at Woodbury, in 1684: he left a son Charles, supposed to have died in his minority, and three daughters, married to Drake, (ancestor of George Drake, Esq. , of Ipplepen,) Holwill, and Egerton. John, second son of John Ford above mentioned, continued the line at Ashburton; Mr. John Ford, who died in 1677, is supposed to have been the last of the branch: there was another younger branch at Totnes. Arms: — Party per fesse, A. and S. , in chief, a greyhound current; in base, an owl within a border engrailed, all counterchanged. Crest: — A demi-greyhound, charged with a bend, Argent, collar'd, Or, between 2 apple branches fructed of the second".(Lysons, Samuel & Daniel. (1822). Magna Britannia: volume 6: Devonshire, Families removed since 1620. pp. CLXXIII-CCXXV.
  10. ↑ "John Ford". Poetry Nook. Retrieved 18 May 2016.
  11. ↑ Penton, B. C. (4 May 1929). "Australia. Discovered by England. The Work of John Gough". سیدنی مورنینگ هرالد. p. 13. Retrieved 18 May 2016.

پیوند به بیرون ویرایش

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=جان_فورد_(نمایشنامه‌نویس)&oldid=36684294»