مهتاب نصیرپور
مهتاب نصیرپور (زادهٔ ۲۹ آذر ۱۳۴۴[۲]) بازیگر اهل ایران است. او برای بازی در نقش مکمل به نام پدر (۱۳۸۴) و فرزند خاک (۱۳۸۶)، برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن جشنواره فیلم فجر شد.
مهتاب نصیرپور | |
---|---|
زادهٔ | ۲۹ آذر ۱۳۴۴ (۵۸ سال) کازرون، فارس، ایران[۱] |
محل تحصیل | دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران |
پیشه | بازیگر |
سالهای فعالیت | ۱۳۵۰–اکنون |
همسر(ها) | محمد رحمانیان |
زندگی ویرایش
مهتاب نصیرپور در سال ۱۳۴۴ در کازرون زاده شد. او مدرک کارشناسی بازیگری و کارگردانی تئاتر را از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۱ بهدستآورد. مهتاب نصیرپور از سال ۱۳۶۵ بازی در تئاتر را با نمایش «حادثه در صبح پاییزی» آغاز کرد و از سال ۱۳۷۰ بازی در سینما را با فیلم مسافران آغاز نمود.[۳] فعالیت او در تلویزیون از سال ۱۳۶۸ آغاز شد. پس از آن به آموزش بازیگری در دانشگاه آزاد اسلامی پرداخت.[۴]
او در سال ۱۳۸۴ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برای بازی در فیلم «به نام پدر» از بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر دریافت کرد.[۴] همچنین در سال ۱۳۸۶ به خاطر بازی در فیلم فرزند خاک در بیست و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر، برای دومین بار برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. مهتاب نصیرپور در نخستین جشنواره تولیدات تلویزیونی صدا و سیما در سال ۱۳۷۴ نیز، بخاطر ایفای نقش در نمایش تلویزیونی معمای یک قتل برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر زن شد.[۵]
همسر مهتاب نصیرپور محمد رحمانیان، نمایشنامهنویس و کارگردان تئاتر و تلویزیون است.
هنرشناسی ویرایش
سینما ویرایش
- مسافران (۱۳۷۰) (عفت)[۳][۴]
- الو! الو! من جوجوام (۱۳۷۳)
- دنیای وارونه (۱۳۷۶)
- سگ کشی (۱۳۷۹)
- من، ترانه ۱۵ سال دارم (۱۳۸۰) (کشمیری)
- به نام پدر (۱۳۸۴) (راحله)
- فرزند خاک (۱۳۸۶) (گوانا)
- تهران ۱۵۰۰ (۱۳۸۷)
- دو (۱۳۹۳)
- سینما نیمکت (۱۳۹۴)
- سرو زیر آب (۱۳۹۶)
- آستیگمات (۱۳۹۶)
- اورکا (۱۳۹۸) (مهال)
- بیهمه چیز (۱۳۹۹)
تئاتر ویرایش
- حادثه در صبح پاییزی (ابوالقاسم معارفی) تهران، تئاتر شهر، سالن چهارسو، ۱۳۶۵
- بازرس (مجید بهشتی) تهران، تئاتر شهر، سالن اصلی، ۱۳۶۵
- دائی وانیا (محمد رحمانیان) تهران، تالار مولوی، ۱۳۶۶
- مریم و مرداویج (بهزاد فراهانی) تهران، تئاتر شهر، سالن اصلی و مجموعه آزادی، ۱۳۶۷
- روبن (جزیره) (سعید آرمند) تهران، تالار مولوی و خانه نمایش اداره تئاتر، ۱۳۷۱
- لباسی برای میهمانی (محمد رحمانیان) تهران، جشنواره فجر، تالار مولوی، ۱۳۷۳
- مصاحبه (محمد رحمانیان) تهران، جشنواره فجر شانزدهم، تئاترشهر، سالن شماره۲، ۱۳۷۶
- مجلس نامه (محمد رحمانیان) تهران، جشنواره تئاتر فجر، سالن سایه، ۱۳۷۷
- لباسی برای میهمانی (محمد رحمانیان) تهران، تالار مولوی، ۱۳۷۸
- خروس (محمد رحمانیان) تهران، تهران، جشنواره تئاتر فجر نوزدهم، ۱۳۷۹
- یک دقیقه سکوت (محمد یعقوبی) تهران، جشنواره تئاتر فجر، سالن سایه؛ اجرای عموم، سالن چهارسو، ۱۳۷۹
- شهادتخوانی قدمشاد مطرب در طهران (محمد رحمانیان)، تهران، بیستمین جشنواره تئاتر فجر ،۱۳۸۰
- پل (محمد رحمانیان)، تهران، تئاتر شهر، سالن چهارسو، ۱۳۸۲
- مرغ دریایی من یا چخوف ساد (محمد رحمانیان)، تهران، تئاترشهر، تالار نو، ۱۳۸۲
- ترانههای ایرانی (محمد رحمانیان) مکزیک، ۱۳۸۲
- مرغ دریایی من (محمد رحمانیان) مکزیک، ۱۳۸۲
- آواز قوی آنتوان چخوف (محمد رحمانیان) تهران، تئاترشهر، سالن سایه، ۱۳۸۳
- فنز (محمد رحمانیان) تهران، تئاترشهر، تالار چهارسو، و همچنین اجرا در تالار وحدت در جشنواره تئاتر فجر و اجرا در سوئد، دبی و کانادا (۱۳۸۴–۱۳۸۵)
- عشقه (محمد رحمانیان)، (حبیب رضایی)تهران، جشنواره تئاتر فجر، ۱۳۸۵
- عشقه (محمد رحمانیان)، (حبیب رضایی)تهران، تئاترشهر، ۱۳۸۶
- مانیفست چو (محمد رحمانیان) تهران، تئاتر شهر، سالن چهارسو، ۱۳۸۷
- پروانهها (موسیقی- روایت) (محمد رحمانیان)تهران، باغ موزه دفاع مقدس، ۱۳۸۹
- شب سال نو (محمد رحمانیان)، ونکوور، تالار سنتینیال، ۱۳۹۱
- آرش ساد (محمد رحمانیان)، ونکوور، تالار دوم کی میک سنتر، ۱۳۹۲[۶]
- شب سال نو (نمایشنامه خوانی) (محمد رحمانیان)تهران، فرهنگسرای اندیشه، ۱۳۹۲
- ترانههای قدیمی (موسیقی-نمایش) (محمد رحمانیان) تهران، تالار شمس و برج میلاد ،۱۳۹۲
- آرش ساد (برخوانی نمایش) (محمد رحمانیان) تهران، تالار وحدت، ۱۳۹۲
- دعوت به مراسم اسیدپاشی و سه تک گویی دیگر (نمایشنامه خوانی) (محمد رحمانیان) تهران، باغ موزه قصر، ۱۳۹۲
- ترانههای قدیمی (موسیقی-نمایش)(محمد رحمانیان) شیراز، تالار حافظ، ۱۳۹۳
- خاطرات هنرپیشهٔ نقش دوم (نمایشنامه خوانی) (محمد رحمانیان) تهران، فرهنگسرای نیاوران، سالن خلیج فارس ،۱۳۹۳
- ترانههای محلی (موسیقی-نمایش) (محمد رحمانیان) تهران، تئاترشهر، سالن اصلی ،۱۳۹۳
- ترانههای قدیمی (موسیقی-نمایش) (محمد رحمانیان) مشهد، تئاترشهر، سالن اصلی ،۱۳۹۳
- ترانههای قدیمی (موسیقی-نمایش) (محمد رحمانیان) تهران، برج میلاد و تالار وحدت، ۱۳۹۳
- ترانههای قدیمی (موسیقی-نمایش) (محمد رحمانیان) تهران، تالار شمس، ۱۳۹۳
- نمایشنامه خوانی شب سال نو (محمد رحمانیان) تهران، پردیس سینمایی چارسو، ۱۳۹۳
- سینماهای من (محمد رحمانیان) تهران، پردیس سینمایی چارسو، ۱۳۹۴
- هامون بازها (محمد رحمانیان) تهران، تالار وحدت، مرداد ۱۳۹۴
- آدامس خوانی (محمد رحمانیان)، تهران، ایرانشهر - سالن استاد سمندریان، ۱۳۹۵
- مجلس ضربت زدن (محمد رحمانیان)، تهران، سالن اصلی تئاترشهر، ۱۳۹۵
- نمایش نامه خوانی هفت مجلس در عزا و معجزه (محمد رحمانیان)، تهران، سالن اصلی تئاترشهر، ۱۳۹۵
- ترانههای قدیمی: پیکان جوانان (محمد رحمانیان)، تهران، پردیس تئاتر شهرزاد، آذر ۱۳۹۶
- لیلا و چند مسافر (محمد رحمانیان)، تهران، ایرانشهر - سالن استاد سمندریان، ۱۳۹۷
- اثر پرتوهای گاما بر گلهای همیشه بهار (مهتاب نصیرپور)، تهران، خانه نمایش مهرگان، ۱۳۹۸
تلویزیون ویرایش
- آلبوم خانوادگی (محمد رحمانیان) از شبکه دو، ۱۳۶۷
- تهی دستان (جاوید مهتدی) از شبکه یک، ۱۳۶۹
- تلهتئاتر «فیزیکدانها»[۷] (رضا کرمرضایی) از شبکه دو ،۱۳۷۱
- فراماسونری (عبدالرضا نوابصفوی) از شبکه یک، ۱۳۷۱
- چراغ گاز (پروانه مژده) از شبکه دو ،۱۳۷۲
- شاهدی برای بازپرسی (حسن فتحی) از شبکه دو، ۱۳۷۲
- معمای یک قتل (حسن فتحی) از شبکه دو، ۱۳۷۳
- سوءتفاهم (حسن فتحی) از شبکه دو، ۱۳۷۴
- توراندخت (رضا کرم رضایی) از شبکه دو ،۱۳۷۵
- کشتی اسپرانزا (محمد رحمانیان) از شبکه دو ،۱۳۷۵
- خودرو تهران یازده (مرضیه برومند) از شبکه پنج، ۱۳۷۶
- تله تئاتر زندهٔ "مسافر خانهٔ شمارهٔ ۵" (محمد رحمانیان) از شبکه پنج، ۱۳۷۶
- خانههای اجارهای (محمد رحمانیان) از شبکه دو ،۱۳۷۶
- همهٔ پسران من (محمد رحمانیان) از شبکه چهار ،۱۳۷۷
- ناهار (محمد رحمانیان) از شبکه دو ،۱۳۷۸
- بازرس (محمد رحمانیان) از شبکه چهار ،۱۳۸۰
- نکراسوف (محمد رحمانیان) از شبکه چهار، ۱۳۸۲
- نیمکت (محمد رحمانیان) از شبکه یک، ۱۳۸۴
- در یاروندگان (محمد عاقبتی) از شبکه چهار، ۱۳۸۵
- توی گوش سالمم زمزمه کن (محمد رحمانیان) از شبکه یک، ۱۳۸۵
- و خداوند عشق را آفرید (مسعود شامحمدی) از شبکه سه، ۱۳۸۵[۸]
نماهنگ ویرایش
- نماهنگ «مرغ سحر» (مسعود آبپرور)
فعالیتهای پشت صحنه ویرایش
- طراح صحنه و لباس مجموعهٔ تلویزیونی «هوای تازه» ،۱۳۷۴
- دستیار کارگردان نمایش «مرغ دریایی من» (اجرا در فستیوال رومانی)، ۱۳۸۲
- مشاور کارگردان نمایش «ترانههای ایرانی» (اجرا در مکزیک)، ۱۳۸۲
- بازیگردان مجموعهٔ تلویزیونی «خرده ستمگران» ،۱۳۸۷
پانویس ویرایش
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۳۱ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۷ دسامبر ۲۰۱۸.
- ↑ info@theater.ir (۲۰۱۷-۱۱-۲۲). «نگاهی به تقویم تئاتر ایران در آذرماه / ماه تولد هنرمندان و پژوهشگران شهیر تئاتری». ایران تئاتر. دریافتشده در ۲۰۲۳-۱۱-۱۸.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «مهتاب نصیرپور». وبگاه سوره. دریافتشده در ۵ تیر ۱۳۸۸.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ «مهتاب نصیرپور». ایراناکت. بایگانیشده از اصلی در ۲۷ آوریل ۲۰۰۹. دریافتشده در ۵ تیر ۱۳۸۸.
- ↑ «بیانیه نخستین جشنواره سیما». پایگاه اطلاعرسانی اداره کل آمورش و پژوهش سیما. ۴ آذر ۱۳۸۸. دریافتشده در ۳۱ خرداد ۱۳۹۳.[پیوند مرده]
- ↑ «آلبوم عکس: 'آرش-ساد'؛ اثر تلفیقی بهرام بیضایی و پتر وایس به کارگردانی محمد رحمانیان». BBC News فارسی. دریافتشده در ۲۰۱۹-۱۰-۰۲.
- ↑ ماهنامهٔ سینمایی فیلم، سال یازدهم، شمارهٔ ۱۴۳، صفحهٔ ۳۰، تیر ۷۱
- ↑ «و خداوند عشق را آفرید (1385) و خداوند عشق را آفرید (1385)». ifilm-آیفیلم. بایگانیشده از اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۰۱۹-۱۰-۰۲.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ مهتاب نصیرپور موجود است. |