گوستابو سانتائولایا
گوستابو آلفردو سانتائولایا (اسپانیایی: Gustavo Alfredo Santaolalla، اسپانیایی: [ɡusˈtaβo alˈfɾeðo santaoˈlaʝa]؛ زاده ۱۹ اوت ۱۹۵۱) نوازنده، موسیقی‌دان، آهنگساز و تهیه‌کننده موسیقی اهل آرژانتین است. وی دو بار موفق به دریافت جایزه اسکار برای بهترین آهنگسازی در فیلم‌های کوهستان بروکبک و بابل در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ شده‌است. همچنین اولین تجربه ساخت موسیقی بازی کامپیوتری وی، بازی آخرین بازمانده از ما است که موفقیت‌های بسیاری را هم به‌دست‌آورد. یکی از سازهایی که او می‌نوازد چارانگو نام دارد که ساز سنتی برخی از کشورهای آمریکای جنوبی از جمله آرژانتین است. سانتائولایا به مدت بیست و سه سال است که در لس آنجلس به همراه همسر و فرزندان خود زندگی می‌کند.
| گوستابو سانتائولایا | |
|---|---|
 سانتائولایا در سال ۲۰۲۲ | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| نام بومی | گوستابو آلفردو سانتائولایا |
| زاده | ۱۹ اوت ۱۹۵۱ (۷۲ سال) سیوداد ژاردین لوماس دل پالومار، آرژانتین |
| ژانر | |
| پیشه(ها) | موسیقی‌دان، آهنگساز و تهیه‌کننده موسیقی |
| ساز(ها) | گیتار، چارانگو، پیانو، گیتار بیس |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۶۷ تا کنون |
| همکاری‌های مرتبط | باخوفوندو سولوندا آرکو ایریس |
قطعهٔ «پرواز بی‌پایان» از فیلم بابل رویایی‌ترین اثر اوست که اسکار بهترین موسیقی متن را گرفت.
ترانه‌شناسی و فیلم‌شناسی ویرایش
- ۱۹۸۱: او تنها می‌رقصد
- ۱۹۹۸: رون‌روکو (کار انفرادی، نخستین نسخه از ترانهٔ «ایگواسو»)
- ۱۹۹۹: نفوذی
- ۲۰۰۰: عشق سگی
- ۲۰۰۳: ۲۱ گرم
- ۲۰۰۴: نمک‌زارهای گسترده (مجموعه تلویزیونی)
- ۲۰۰۴: خاطرات موتورسیکلت
- ۲۰۰۵: سرزمین شمالی
- ۲۰۰۵: بله (با ارائه آهنگ «ایگواسو»)
- ۲۰۰۵: کوهستان بروکبک (جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم)
- ۲۰۰۶: ملت حاضری‌خور (با ارائه ترانه «ایگواسو»)
- ۲۰۰۶: بابل (جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم)
- ۲۰۰۷: به‌سوی طبیعت وحشی (با ارائه ترانه «چیدن توت»)
- ۲۰۰۷: شب‌های بلوبری من (با ارائه ترانه «پرندگان»)
- ۲۰۰۹: با باران می‌آیم
- ۲۰۰۹: آفتاب پشت ابر: کشمکش تبت برای آزادی
- ۲۰۱۰: نانگا پاربات
- ۲۰۱۰: بیوتیفول
- ۲۰۱۰: خاطرات بمبئی
- ۲۰۱۱: جهنم متحرک (مجموعه تلویزیونی)
- ۲۰۱۲: در جاده
- ۲۰۱۳: آخرین بازمانده از ما (بازی ویدئویی)
- ۲۰۱۳: اوسیج کانتی
- ۲۰۱۴: کتاب زندگی
- ۲۰۱۴: قصه‌های وحشیانه
- ۲۰۱۴: مسیر
- ۲۰۱۶: زمان قرضی (انیمیشن کوتاه)
- ۲۰۱۶: پیش از سیل
- ۲۰۱۶: کاپاک نیان: بازپیمایی مسیر
- ۲۰۱۷: اریک کلپتون: زندگی در ۱۲ میزان
- ۲۰۱۷: پایان جنگ
- ۲۰۱۷: تمام آنچه ما را از هم جدا می‌کند
- ۲۰۱۸: نارکوها: مکزیک
- ۲۰۲۰: پیکار
- ۲۰۲۰: آخرین بازمانده از ما قسمت ۲ (بازی ویدئویی)
- ۲۰۲۰: اِل سید
- ۲۰۲۱: فینچ
- ۲۰۲۱: مایا و آن سه
- ۲۰۲۲: خانه
- ۲۰۲۳: آخرین بازمانده از ما (مجموعه تلویزیونی)
جایزه‌ها ویرایش
- جوایز اسکار:
- (۲۰۰۶) بابل
- (۲۰۰۵) کوهستان بروکبک
- جوایز بافتا:
- (۲۰۰۶) بابل
- (۲۰۰۴) خاطرات موتورسیکلت
- جوایز گلدن گلوب:
- (۲۰۰۵) کوهستان بروکبک
- جوایز گرمی:
- (۲۰۰۹) آلبوم زندگی… نسبی است
- (۲۰۰۴) آلبوم چهار مسیر
- جوایز گرمی لاتین:
- (۲۰۰۸) عاشقم می‌کند
- (۲۰۰۸) زندگی… نسبی است
- (۲۰۰۶) قهوه‌خانهٔ استادان
- (۲۰۰۵) خون من
- (۲۰۰۴) چهار مسیر
- (۲۰۰۳) برای تو
- (۲۰۰۳) یک روز عادی
- (۲۰۰۳) باخوفوندو تانگو کلاب
- (۲۰۰۱) توجه کن
- (۲۰۰۰) برمی‌گردم/من
منابع ویرایش
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gustavo Santaolalla». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ ژانویه ۲۰۱۰.
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ گوستابو سانتائولایا موجود است. |
 | این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک آهنگساز است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |