ویکی‌پدیا:نظرخواهی/کتاب‌های آکادمیک

بحث زیر پایان یافته‌است و به‌زودی بایگانی خواهد شد.

به اجماع نرسید Yamaha5 (بحث) ‏۱۳ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۰۳:۴۴ (UTC)[پاسخ]


من جهت ترویج فرهنگ استفاده از منابع آکادمیک و شناخت منابع آکادمیک هم برای تازه واردان و هم کهنه کاران، پیشنهاد می کنم بندی به وپ:سرشناس اضافه شود تا کتاب هایی که چاپ انتشارات دانشگاهی هستند یا توسط استاد دانشگاه نوشته یا ویراستاری می شوند هم سرشناس تلقی گردند تا بتوان برای هر کتاب آکادمیکی (چه لاتین، چه فارسی) مقاله مجزایی ساخت. این هم به تعداد مقالات ویکی می افزاید و هم نوعی ترویج استفاده از کتاب های آکادمیک به جای کتاب های غیر علمی(وپ:حاشیه) استفاده کنند. همچنین گاهی می شود نقد (داوری همتا) این کتاب ها را داخل مقاله افزود (مثل دو قرن سکوت)--Gnat (بحث) ‏۱ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۱۷:۰۷ (UTC)[پاسخ]

از دوستان علمی دعوت می کنم به این بحث بپیوندند:

@Mehran: @Ariobarzan: @PHoBiA: @Mardetanha: @Behaafarid: @Raamin: @Pouyana: @4nn1l2: @Kamix: @In fact: @ZxxZxxZ: @Behzad.Modares: @Sa.vakilian: @Alborz Fallah: @Kazemita1: @Roozitaa: @Ladsgroup: @Calak: @نوژن: @دالبا: @درفش کاویانی: @طاها: @همان: @آرش: @ماني:

--Gnat (بحث) ‏۱ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۱۷:۲۲ (UTC)[پاسخ]

توضیح تکمیلی :

در دانشنامه ایرانیکا و دانشنامه جهان اسلام، مدخلی به برخی کتاب های آکادمیک و ایرانشناسان مشهور اختصاص داده شده تا خواننده با آنها آشنا شود. مثل [ایران کمبریج] و ایضا و هانس روبرت. ما می تونیم خیلی فراتر از اینها کار کنیم. این فقط کورسویی از نوری است که من در این پروژه می بینم--Gnat (بحث) ‏۱ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۱۷:۳۲ (UTC)[پاسخ]

انتشارات معروف از تظر من، انتشارات Brill و I.B.Tauris و کلیه انتشارات دانشگاهی ِ دانشگاه های مطرح ایالات متحده + فرانسه + آلمان + ایتالیا است.--Gnat (بحث) ‏۱ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۱۷:۴۶ (UTC)[پاسخ]
مخالف متاسفانه به علت اینکه نشر کتاب و مقاله امتیازی برای دانشجویان و اساتید دانشگاه‌ها دارد و همچنین رنکینگ دانشگاه را بالا می‌برد کتاب های فارسی و حتی ترجمه‌هایی بی‌کیفیت در بازار دیده می‌شود که توسط انتشارات دانشگاه‌های ایران چاپ شده است . به نظر همان بندهای ویکی‌پدیا:سرشناسی (کتاب‌ها) برای ارزیابی کفایت می‌کنند هرچند که تعدادی از آنها برای ایران باید حذف شوند مثلا بندی که می‌گوید اگر کتاب در دانشگاه تدریس می‌شود سرشناس است. چندین استاد معرفی کنم که دانشجویان را مجبور می‌کنند که کتاب‌هایی که خودشان چاپ کردند را به جای جزوه بخوانند و حتی سر کلاس یا پشت ماشینشان کتاب می فروشند!! Yamaha5 (بحث) ‏۲ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۱۵:۵۷ (UTC)[پاسخ]

کتابهای دانشگاهی اساتید ایرانی، غالباً همان بازنشر اطلاعات کتابهای آمریکایی و اروپایی منتها با ادبیات و لحنی متفاوت است. وگرنه بنده در دوران دانشجویی یاد ندارم شنیده باشم که یکی از اساتید دانشگاه‌های ایران، خودش به تولید علم پرداخته باشد و گامی جدید در توسعه علمی برداشته باشد. حداکثر برد عملیاتی اساتید موجود در ایران، به اعتقاد بنده، همان جزوه‌های دانشجویی است که آنها در اختیار انتشارات دانشگاه قرار می‌دهند و شما یه روز قبل از امتحان می‌خرید و شب امتحان نیز چندین بار صفحاتش را می‌شمارید که کی تمام می‌شود؟! :) Gire 3pich2005 (بحث) ‏۲ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۱۶:۱۶ (UTC)[پاسخ]

مخالف به نظر من نیز معیار فعلی کامل است. بهتر است برای کتاب‌های سرشناس مقاله ایجاد کرد، کتاب‌های چاپ دانشگاهی لزوماً سرشناس نیستند و چاپ اکثر آن‌ها در این انتشارات، بستگی به میزان رابطه و آشنا در انتشارات دانشگاه دارد! درفش کاویانی (بحث) ‏۲ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۱۶:۲۳ (UTC)[پاسخ]
  • راستش من در حالت کلی کاربری Inclusive هستم و ظاهراً بیش از حد میانگین دیگر کاربران با ماندن مقالات موافقم. اما اگر برای کتابی نقدی نگاشته نشده باشد یا در خبر به آن اشاره نشده باشد، چیزی بیشتر از سایت‌هایی مانند Amazon با مشابه‌های ایرانی آن نمی‌توان در موردش نوشت. در نتیجه مقاله خرد و بدون مطلب مفید باقی خواهد ماند. لذا در ماندن‌شان هم خیلی فایده‌ای نمی‌بینم. طاها (بحث) ‏۲ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۲۳:۰۷ (UTC)[پاسخ]
  • راستش من با این عقل سلیم که دوست خوبمان جناب به آفرید آورده اند [۱] بشدت موافقم و فکر می کنم نمی توان معیارهای کلی وضع کرد.--سید (بحث) ‏۳ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۰۱ (UTC)[پاسخ]
@درفش کاویانی: معیار شما برای سرشناسی کتاب چیست ؟ در کشوری که سرانه مطالعه آن چند دقیقه است و تیراژ کتاب چندصد تا است، چگونه می شود فهمید چه کتابی سرشناس است ؟ Gnat (بحث) ‏۴ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۰۳:۲۴ (UTC)[پاسخ]
  • مخالف به نظر من معیار اعتبار کتاب‌های آکادمیک آن است که توسط نویسنده‌هایی نوشته شده باشند که در آن زمینه سرشناس به سزا دارند (مثل کتاب فیزیک هالیدی). کتاب اعتبارش را از نویسنده می‌گیرد، نه بر عکس. به همین اقتضا، سرشناسی یک کتاب هم (به جز معیارهای اولیه، مثل این که توسط چندین منبع معتبر مورد نقد قرار گرفته باشد) تنها از همین راه باید حاصل بشود. انتشارات دانشگاهی به خودی خود اعتبار آفرین نیستند. نه فقط در مورد دانشگاه‌های ایرانی، که در مورد تمام دنیا. اتفاقاً بیشتر کتاب‌های آکادمیک (نظیر همان فیزیک هالیدی) توسط انتشارات دانشگاه منتشر نمی‌شوند بلکه توسط ناشران محتوای علمی نظیر اشپرینگر و وایلی منتشر می‌شوند. اما حتی نمی‌توان گفت که هر کتابی که وایلی متنشر کرده معتبر است یا معیاری برای سرشناسی نویسنده‌اش است، چرا که انتشاراتی‌ها بر مبنای داوری همتا کتاب‌ را برای چاپ انتخاب نمی‌کنند بلکه با نیات اقتصای این کار را می‌کنند. در نتیجه سوگرایی دارند. ▬ حجت/بحث ‏۷ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۱۹:۰۸ (UTC)[پاسخ]