ویکیپدیا:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۹/۱۶
جو زمین بالاترین بخش تشکیلدهندهٔ کرهٔ زمین است که مخلوطی از گازهایی از جمله نیتروژن (۷۸٪)، اکسیژن (۲۱٪)، آرگون (۰٫۹٪) و کربن دیاکسید (۰٫۰۳٪) است. جو زمین از سطح زمین آغاز شده و تا ارتفاع ۱۰٫۰۰۰ کیلومتر (۶٫۲۰۰ مایل) ادامه مییابد و پنج لایهٔ اصلی تروپوسفر، استراتوسفر، مزوسفر، ترموسفر و اگزوسفر را در بر میگیرد. مولکولهای ازون که لایهٔ ازون را تشکیل میدهند، در استراتوسفر قرار دارند و از ورود پرتوهای فرابنفش خورشیدی جلوگیری میکنند و موجب ادامهٔ زندگی بر سطح زمین میشوند. سردترین بخش جو زمین با دمای ۹۰- درجهٔ سانتیگراد در بالای مزوسفر قرار دارد. یونوسفر، مگنتوسفر و کمربند تابشی وان آلن بخشهای جداگانهای در جو با توجه به ویژگیهای الکترومغناطیسی هستند. جو نخست زمین حدود ۴٫۵۷ میلیارد سال پیش شکلگرفت که شامل گازهای هیدروژن و هلیم بود؛ که پس از مدتی بهدلیل سبک بودن، بر گرانش زمین غلبه کردند و به فضا گریختند. جو دوم حدود ۳٫۵ یا ۲٫۷ میلیارد سال پیش شکلگرفت و شامل گازهایی مانند بخار آب، کربن دیاکسید و آمونیاک بود. با فعالیت باکتریها و انجام فرایند فتوسنتز و عوامل دیگر، اکسیژن در جو آزاد شد و موجب شکلگیری جو سوم شد. در این زمان، ابردوران پیدازیستی شکلگرفت که طی آن جانوران با تنفس اکسیژن، زندگیهای جانوری را تشکیل دادند. هرچه از سطح زمین به ارتفاعات میرویم، فشار هوا و چگالی کاهش مییابد. مجموع جرم جو زمین ۱۰۱۸×۵٫۵ کیلوگرم است.