پدرخوانده: قسمت دوم

پدر خوانده: قسمت دوم
	پوستر اصلی فیلم
کارگردان	فرانسیس فورد کاپولا
تهیه‌کننده	فرانسیس فورد کاپولا; گری فردریکسون; فرد راث
نویسنده	ماریو پوزو; فرانسیس فورد کاپولا
بازیگران	آل پاچینو; رابرت دنیرو; رابرت دووال; دایان کیتن; جان کازال; تالیا شایر; لی استراسبرگ; مایکل وی. گازو; مُرگانا کینگ; اریکا یون; اورسته بالدینی; تام روسکوئی; فرانچسکا د ساپیو
موسیقی	نینو روتا
فیلم‌بردار	گوردون ویلیس
تدوین‌گر	پیتر زینر; بری مالکین; ریچارد مارکس;
توزیع‌کننده	پارامونت پیکچرز
تاریخ‌های انتشار	۱۲ دسامبر ۱۹۷۴ (ایالات متحده)
مدت زمان	۲۰۲ دقیقه
کشور	ایالات متحده
زبان	انگلیسی; سیسیلی
هزینهٔ فیلم	۱۳ میلیون دلار

پدرخوانده: قسمت دوم (به انگلیسی: The Godfather: Part II) فیلمی داستانی-جنایی به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا و محصول سال ۱۹۷۴ کمپانی آمریکایی پارامونت پیکچرز می‌باشد. این فیلم پس از موفقیت درخشان فیلم پدرخوانده و در ادامهٔ آن ساخته شد. آل پاچینو در این فیلم در نقش مایکل کورلئونه یکی از بهترین و تاثیر گذارترین نقش آفرینی های سینما را انجام داده است. او برای بازی در قسمت دوم پدرخوانده نامزد جایزه اسکار شد ولی در عین ناباوری بدان دست نیافت. کاپولا در ابتدا نمی‌خواست که خود این فیلم را بسازد (به‌دلیل جنجال‌های بسیار با کمپانی در ساخت فیلم پدرخوانده) و کارگردانی آن را به مارتین اسکورسیزی که در آن زمان زیاد به شهرت نرسیده بود پیشنهاد کرد.^{^{[نیازمند منبع]}} ولی کمپانی پارامونت با این پیشنهاد مخالفت کرد ولی در عوض کاپولا اختیارات زیادی از آن‌ها گرفت و با این کار خود، از دخالت‌های بسیار کمپانی جلوگیری کرد.

این فیلم مانند قسمت نخست آن هواداران بسیاری دارد و بین منتقدان بحث‌های زیادی مبنی بر این‌که کدام فیلم بهتر است شده‌ است. این فیلم در نظرسنجی وب‌گاه «IMDb» تاکنون حائز مقام سوم شده‌است.^[۱] همچنین مقام دوم نظرسنجی از کارگردانان^[۲] و مقام چهارم نظرسنجی از منتقدان^[۳] مجلهٔ سایت‌اندساند را نیز دارا است.

فیلم پدر خوانده ۲ از پنج سکانس از ویتو، پنج سکانس از مایکل و یک سکانس دنبالهٔ کوتاه که همهٔ این سکانس‌ها را به فیلم ربط می‌دهد تشکیل شده‌است. تم‌هایی چون خانواده و معامله، جستجوی امنیت بورژوازی و فریب بودن آن، پیوند بین سکانس‌ها را تشکیل می‌دهند.^[۴]

فیلمنامهٔ اصلی در موزهٔ ملی سینما در تورین

داستانویرایش

در سال 1901 خانواده ویتو آندولینی 9 ساله پس از توهین پدرش به دون چیچو، رئیس محلی مافیا در کورلئونه، سیسیل کشته می شوند.

ویتو به شهر نیویورک فرار می کند و به عنوان “ویتو کورلئونه” در جزیره الیس مشغول به کار می شود.

در سال 1958 مایکل کورلئونه (آل پاچینو) در جریان اولین مهمانی عشای ربانی پسر خود در دریاچه تاهو، به عنوان دون جدید خانواده کورلئونه جلساتی را برگزار می کند.

فرانک پنتاگلی (مایکل وی. گازو) یکی از اعضای باند مافیایی کورلئونه از دستور مایکل مبنی بر کمک به شریک تجاری مایکل، هایمن راث (لی استراسبرگ) در برابر برادران روزاتو امتناع می ورزد. آن شب، مایکل از یک ترور در خانه ی خود جان سالم به در برده و نوادا را ترک می کند.

در سال 1917، ویتو کورلئونه (رابرت دنیرو) به همراه همسرش کارملا (مرگانا کینگ) و پسرش سانی در نیویورک زندگی می کنند. او به دلیل اصرار دون فنوچی (گستونه موسکین) کار خود را از دست می دهد چون فنوچی می خواهد که خواهر زاده اش به جای ویتو کار کند.

پیتر کلمنزا (برونی کیربی) از ویتو می خواهد که همراه او در یک سرقت شرکت کند.

مایکل مظنون است که راث این ترور را برنامه ریزی کرده به همین دلیل با او در میامی ملاقات می کند و وانمود می کند که از این موضوع بی خبر است. در نیویورک، پنتاگلی سعی دارد با خانواده روزاتو از در دوستی وارد شود اما آن ها در صدد بر می آیند تا او را بکشند.

راث، مایکل و چند نفر از شرکای آن ها برای گفتگو در مورد آینده تجاری خود در کوبا به هاوانا سفر می کنند. مایکل تمایلی به تجارت در کوبا ندارد و شب کریسمس تصمیم می گیرد که راث و دست راست او، جانی اولا (دومینیک کیانزه) را به قتل برساند اما پلیس، محافظ مایکل که قصد انجام این کار را دارد شناسایی کرده، می کشد و راث زنده می ماند.

مایکل پس از این که فردو (جان کازال) به اشتباه فاش می‌کند که اولا را می شناسد، متوجه می‌شود که برادرش به او خیانت کرده است. باتیستا به دلیل شورش ربوده می‌شود و در طول هرج و مرج مایکل، فردو و راث به طور جداگانه به ایالات متحده آمریکا فرار می‌کنند.

مایکل پس از بازگشت به خانه متوجه می شود که همسرش کی (دایان کیتن) دچار سقط جنین شده است.

تا سال 1920، ویتو و کارملا دو پسر دیگر به نام های فردو و مایکل دارند. کار های خلاف ویتو توجه فانوچی را به خود جلب می کند، فانوچی سعی دارد از او اخاذی کند.

شرکای ویتو، کلمنزا و سالواتوره تسیو (جان اپرا) به او می گویند که پول را به فانوچی بدهد تا از بروز دردسر جلوگیری کنند اما ویتو اصرار دارد که می تواند فنوچی را با پرداخت مبلغ کمتری راضی کند. سرانجام او در یک جشن محلی فنوچی را در آپارتمانش به قتل می رساند.

در واشنگتن دی سی، یک کمیته سنا در مورد جرم های سازمان یافته خانواده کورلئونه در حال تحقیق است. در این زمان پنتانگلی موافقت می کند که علیه مایکل شهادت دهد.

حالا ویتو یک شخصیت محترم در جامعه شده و به همراه شرکای خود روز به روز موفق تر می شوند.

فردو هنگام بازگشت به نوادا، برای مایکل توضیح می دهد که به دلیل بی توجهی ها به او خیانت کرده است. او همچنین به مایکل اطلاع می دهد که وکیل سنا، کوستاد به عنوان زیر دست راث کار می کند. مایکل به فردو می گوید که تا زمانی که مادرشان زنده است هیچ اتفاقی برای او نمی افتد (او را نمی کشد).

مایکل با وجود تدابیر امنیتی نمی تواند به پنتاگلی دسترسی داشته باشد به همین دلیل از طریق برادرش که در سیسیل زندگی می کند او را وادار می کند تا اظهارات خود را پس بگیرد.

کی به مایکل می گوید که او بچه ی خودش را انداخته (دچار سقط جنین نشده) چون نمی خواهد فرزند دیگری وارد زندگی جنایی مایکل شود. مایکل با عصبانیت به کی حمله می کند، او را از خانواده تبعید کرده و حضانت فرزندان را به عهده می گیرد.

در سال 1923، ویتو به همراه خانواده برای اولین بار پس از مهاجرت به سیسیل سفر می کند. او و شریک تجاری اش توماسینو در صدد همکاری با دون سیسیو هستند. ویتو پس از فاش کردن هویت سابقش، دون سیسیو را می کشد و انتقام دوران کودکی خود را از او می گیرد اما در حال فرار توماسینو مورد اصابت گلوله قرار گرفته و دچار ناتوانی دائمی می شود.

کارملا کورلئونه می میرد و در مراسم خاکسپاری، این طور به نظر می رسد که مایکل فردو را بخشیده است.

راث از پناهندگی خودداری کرده و مجبور به بازگشت به ایالات متحده آمریکا می شود. مایکل با وجود مخالفت های مشاورش تام هاگن (رابرت دووال)، یکی از افرادش به نام روکو لامپونی را برای کشتن راث می فرستد، روکو پس از انجام ماموریتش توسط ماموران فدرال کشته می شود.

در جریان ملاقات با پنتانگلی، هاگن به او یادآوری می کند که توطئه گران شکست خورده علیه امپراتور روم اغلب خودکشی می کردند و به او اطمینان می دهد که از خانواده وی مراقبت شود. پنتانگلی رگ دست خود را در وان حمام می زند و خودکشی می کند.

آل نری (ریچارد برایت) با دستور مایکل فردو را ترور می کند.

در 7 دسامبر 1941، خانواده کورلئونه دور هم جمع شده اند تا ویتو را برای روز تولدش غافلگیر کنند. مایکل اعلام می کند که کالج را ترک کرده و در نیروی دریایی ایالات متحده ثبت نام کرده است. سانی با عصبانیت آنجا را ترک می کند، تام باور نمی کند و فردو تنها حامی برادرش در جمع است. ویتو نزدیک درب ورودی می شود و همه به جز مایکل از اتاق بیرون می روند تا به او خوش آمد بگویند.

مایکل تنها در کنار دریاچه در عمارت خانوادگی شان دیده می شود.

بازیگرانویرایش

آل پاچینو در نقش «مایکل کورلئونه»
رابرت دنیرو در نقش «ویتو کورلئونه»
رابرت دووال در نقش «تام هاگن»
دایان کیتن در نقش «کی کورلئونه»
جان کازال در نقش «فردو کورلئونه»
تالیا شایر در نقش «کانی کورلئونه»
لی استراسبرگ در نقش «هایمن راث»
مایکل وی. گازو در نقش «فرانکی پنتانگلی»
جی. دی اسپاردین در نقش «سناتور پت گیری»
ریچارد برایت در نقش «ال نری»
گستونه موسکین در نقش «دن فانوچی»
تام روسکوئی در نقش «روکو لامپونه»
فرانچسکا د ساپیو در نقش «جوانی ماما کورلئونه»
جیمز کان در نقش «سانی کورلئونه»
اورسته بالدینی در نقش «ویتو آندولینی» (پسر کوچک)
اریکا یون در نقش «فرماندار»
ماریا کارتا در نقش «مادرِ ویتو کورلئونه»

جوایزویرایش

جوایز و نامزدی‌های پدرخوانده: قسمت دوم
جایزه	رده	نامزدی	نتیجه
چهل و هفتمین دوره جوایز اسکار	جایزه اسکار بهترین فیلم	فرانسیس فورد کوپولا، گری فردریکسن، فرد راث	برنده
	جایزه اسکار بهترین کارگردانی	فرانسیس فورد کوپولا	برنده
	جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد	آل پاچینو	نامزدشده
	جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد	رابرت دنیرو	برنده
		مایکل وی.گازو	نامزدشده
		لی استراسبرگ	نامزدشده
	جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن	تالیا شایر	نامزدشده
	جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی	ماریو پوزو، فرانسیس فورد کوپولا	برنده
	جایزه اسکار بهترین طراحی صحنه	تئادورا ونرانکل	نامزدشده
	جایزه اسکار بهترین طراحی لباس	تئادورا ونرانکل	نامزدشده
	جایزه اسکار بهترین کارگردانی هنری	دین تراولاریس، جورج ار. نلسون، آنجلو گراهام	برنده
	جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم	نینو روتا، کارمینه کوپولا	برنده