ویکی‌پدیا

پدرخوانده

فیلمی از فرانسیس فورد کوپولا
(تغییرمسیر از پدرخوانده (فیلم))
برای دیگر کاربردها، پدرخوانده (ابهام‌زدایی) را ببینید.

پدرخوانده (انگلیسی: The Godfather) فیلم جنایی آمریکایی محصول ۱۹۷۲ به کارگردانی فرانسیس فورد کوپولا است که فیلم‌نامه‌اش را به همراه ماریو پوزو نوشت. این فیلم بر پایهٔ رمان به همین نام نوشتهٔ پوزو ساخته شده‌است که پرفروش‌ترین رمان ۱۹۶۹ شد. در این فیلم مارلون براندو، آل پاچینو، جیمز کان، ریچارد اس. کاستلانو، رابرت دووال، استرلینگ هایدن، جان مارلی، ریچارد کونته و دایان کیتن ایفای نقش می‌کنند. این نخستین قسمت از سه‌گانهٔ پدرخوانده است. داستان این فیلم از ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۵ اتفاق می‌افتد و به شرح حال خانواده کورلئونه تحت نظر پدرسالار ویتو کورلئونه (براندو) می‌پردازد که بر تحول پسر کوچکش، مایکل کورلئونه (پاچینو) تمرکز دارد.

پدرخوانده
"The Godfather" written on a black background in stylized white lettering, above it a hand holds puppet strings.
پوستر انتشار سینمایی
کارگردانفرانسیس فورد کوپولا
تهیه‌کنندهآلبر اس. رودی
فیلمنامه‌نویس
بر پایهپدرخوانده
اثر ماریو پوزو
بازیگران
موسیقینینو روتا
فیلم‌بردارگوردون ویلیس
تدوین‌گر
شرکت‌های
تولید
توزیع‌کنندهپارامونت پیکچرز
تاریخ‌های انتشار
مدت زمان
۱۷۵ دقیقه[۱]
کشورایالات متحده
زبانانگلیسی
هزینهٔ فیلم۶–۷٫۲ میلیون دلار[N ۱]
فروش گیشه۲۴۶–۲۸۷ میلیون دلار[N ۲]

پارامونت پیکچرز امتیاز انتشار این رمان را پیش از این‌که محبوبیت پیدا کند، با ۸۰٬۰۰۰ دلار به‌ دست‌ آورد.[۱۵][۱۶] مدیران اجرایی این استودیو در یافتن کارگردانی برای فیلم مشکل داشتند؛ چند داوطلب کارگردانی این فیلم را رد کردند و سپس کاپولا برای کارگردانی فیلم قرارداد بست اما اختلافات نظر بر سر انتخاب چندین شخصیت به ویژه ویتو و مایکل به وجود آمد. فیلم‌برداری عمدتاً در مکان‌های اطراف شهر نیویورک و سیسیل انجام شد و زودتر از موعد مقرر به پایان رسید. بخش اعظم موسیقی فیلم را نینو روتا آهنگ‌سازی کرده‌است و ساخت قطعات اضافه بر عهدهٔ کارمینه کوپولا بوده‌است.

پدرخوانده نخستین بار در ۱۴ مارس ۱۹۷۲ در تئاتر لئووز استیت به نمایش درآمد و در ۲۴ مارس ۱۹۷۲ به‌طور گسترده در ایالات متحده منتشر شد. این پرفروش‌ترین فیلم ۱۹۷۲ بود[۱۱] و با فروش بین ۲۴۶ تا ۲۸۷ میلیون دلار در گیشه، برای مدتی پرفروش‌ترین فیلم تاریخ شد.[۱۶] این فیلم با نقدهای مثبت منتقدان و مخاطبان همراه بود و از نقش‌آفرینی‌ها، به‌ویژه ایفای نقش براندو و پاچینو، کارگردانی، فیلم‌نامه، فیلم‌برداری، تدوین، موسیقی و برای به تصویر کشیدن مافیا تحسین شد. پدرخوانده فروگشایی برای چرخهٔ شغلی موفق کاپولا، پاچینو و سایر عوامل تازه‌وارد وابسته به بازیگران و دست‌اندرکاران بود. علاوه بر این باعث احیای مجدد فعالیت حرفه‌ای براندو بود که در دههٔ ۱۹۶۰ رو به افول بود و پس از آن در فیلم‌هایی نظیر آخرین تانگو در پاریس، سوپرمن و اینک آخرالزمان بازی کرد.

این فیلم در چهل و پنجمین دوره جوایز اسکار برندهٔ جوایز اسکار برای بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش اول مرد (براندو) و بهترین فیلم‌نامه اقتباسی (پوزو و کوپولا) شد. علاوه بر این، این فیلم نامزد دریافت ۷ جایزهٔ اسکار دیگر شامل بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای پاچینو، کان و دووال و بهترین کارگردانی برای کوپولا شد. پدرخوانده از زمان انتشار به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین فیلم‌های ساخته‌شده به‌خصوص در ژانر گنگستر مورد توجه قرار گرفته‌است.[۱۷] این فیلم برای نگهداری در فهرست ملی ثبت فیلم کتابخانه کنگره ایالات متحده در سال ۱۹۹۰ انتخاب شده‌است که «از نظر فرهنگی، تاریخی یا زیبایی‌شناختی قابل توجه است» و از سوی انستیتوی فیلم آمریکایی، دومین فیلم بزرگ سینمای آمریکا (پس از همشهری کین) رتبه‌بندی شده‌است. پس از آن دنباله‌های پدرخوانده: قسمت دوم (۱۹۷۴) و پدرخوانده: قسمت سوم (۱۹۹۰) منتشر شدند.

داستان ویرایش

فیلم در جشن عروسی کانی، دختر دون ویتو کورلئونه، با کارلو ریزی در لانگ بیچ نیویورک، لانگ آیلند در اواخر تابستان ۱۹۴۵ شروع می‌شود. وقت پدرخوانده برای شنیدن خواهش‌های دوستان و زیردستان چاپلوس پر شده‌است. یکی از این خواهش‌ها را پسر (خوانده) او، جانی فونتن خواننده (که گویی شخصیت او از فرانک سیناترا الهام گرفته شده‌است) مطرح می‌کند. او به نفوذ کورلئونه برای گرفتن یک نقش در فیلمی که توسط جک ولتز تهیه می‌شود، احتیاج دارد. دون کورلئونه به او اطمینان خاطر می‌دهد که همه چیز را درست کند.

در این میان، مایکل، کوچک‌ترین پسر دون، از خدمتش در جنگ جهانی دوم بازگشته‌است و به همراه دوست‌دخترش وارد جشن عروسی می‌شوند. کمی بعد وکیل خانواده، تام هاگن، وارد فیلم می‌شود. او بی‌خانمانی آلمانی-ایرلندی و دوست سانی، پسر بزرگ دون کورلئونه، بوده‌است. دون، هاگن را در کودکی به خانه آورده و مانند پسر خودش او را بزرگ کرده‌است. حال در بزرگسالی او وکیل شخصی و محرم اسرار خانواده‌ است.

بعد از جشن، هاگن به هالیوود می‌رود و از رئیس استودیو، ولتز، می‌خواهد که فونتان را در فیلم به بازی بخواند. هاگن از طرف دون کورلئونه به ولتز برای پایان دادن به اعتصاب کاری که در حال از هم گسیختن استودیو بود، پیشنهاد کمک می‌دهد و اضافه می‌کند که دون لطف او را تا ابد فراموش نخواهد کرد. این خدمت دون در ازای واگذاری نقش کلیدی فیلم به فونتان است. ولتز که هنوز از فونتان به خاطر رابطه‌اش با هنرپیشهٔ جوانی که وی برای شکوفایی و موفقیتش وقت و پول زیادی صرف کرده بود، بسیار عصبانی است، این پیشنهاد را نمی‌پذیرد. ولتز فونتان را به این خاطر سرزنش می‌کند که باعث شده بود این هنرپیشهٔ آینده‌دار قبل از آن‌که توسط او به یک ستاره تبدیل شود، از دستش در برود و غضبناک هاگن را از منزلش بیرون می‌کند. صبح روز بعد، وقتی که ولتز از خواب برمی‌خیزد، سر بریدهٔ اسب اصیلش را که ششصد هزار دلار وقت آمریکا ارزش داشت و یک سرمایه هنگفت به حساب می‌آمد، در تخت‌خواب خود می‌بیند.

وقتی که تام به نیویورک برمی‌گردد، خانواده در حال معامله با ویرجیل سولوتزوی ترک، یک دلال با نفوذ هروئین، هستند. سولوتزو از دون کورلئونه تقاضای حمایت سیاسی و یک میلیون دلار پول برای واردکردن عمدهٔ هروئین و پخش آن می‌کند. علی‌رغم قول سولوتزو مبنی بر برگشت خیلی خوب پول، دون کورلئونه وارد معامله نمی‌شود، اما سانی بی‌تجربه برخلاف پدرش به این معامله اظهار علاقه می‌کند.

لوکا براسی، گانگستر وفادار دون کورلئونه ماًمور جمع‌آوری اطلاعات از خانوادهٔ تاتاگلیا، از حامیان سولوتزو، می‌شود. او خیلی زود توسط آن‌ها کشته می‌شود. پس از امتناع دون کورلئونه، تام هاگن توسط سولوتزو دزدیده می‌شود. خود دون، اندکی پس از خرید میوه از یک دکه مورد حملهٔ مسلحانه قرار می‌گیرد. با این تصور که دون کورلئونه از بین رفته‌است، سولوتزو هاگن را راضی می‌کند که به سانی همان پیشنهادی را بدهد که خود او قبلاً به پدرش داده بود. پس از آزادی هاگن، سانی از قبول پیشنهاد سرباز می‌زند و قول می‌دهد که برای تلافی سوء قصد به جان پدرش، که به هر نحو زنده مانده بود، با تمام قوا با تاتاگلیاها بجنگد. اکنون خانواده کورلئونه خود را برای جنگ شدید احتمالی با سایر خانواده‌ها نیز آماده می‌کند و سایر خانواده‌های مافیا برای جلوگیری از یک درگیری ویرانگر، علیه کورلئونه‌ها جبهه می‌گیرند. در حالی‌که کورلئونه‌ها جمع‌اند و تلاش می‌کنند با لوکا براسی تماس بگیرند، جلیقه براسی به دستشان می‌رسد، جلیقه‌ای که دور یک ماهی مرده پیچیده شده‌است: یک پیغام سیسیلی (لوکا براسی با ماهی‌ها خوابیده).

مایکل که در تجارت خانواده وارد نشده‌است و خانواده‌های دیگر او را به چشم یک غیرنظامی می‌بینند برای عیادت پدرش به بیمارستان می‌رود؛ ولی هیچ اثری از افراد پدرش که باید برای محافظت از او کشیک بدهند، نمی‌بیند. بدین ترتیب متوجه می‌شود که برای شلیک مجدد به پدرش، دوباره برنامه‌ای ریخته شده‌است. مایکل با این‌که کمک خواسته، نگران این است که قبل از رسیدن کمک اتفاقی بیفتد مایکل، داماد انزوی شیرینی‌فروش را که برای ادای احترام به بیمارستان آمده بود به خدمت خود می‌گیرد. به او می‌گوید که بیرون بیمارستان در کنار او بایستد و تهدیدگرانه خود را مسلح جلوه دهد. بعد از مدتی ماشین‌های پلیس به سرکردگی سروان مک‌کلاسکی از راه می‌رسند. مایکل، مک‌کلاسکی را به آدم سولوتزو بودن متهم می‌کند، و او هم با یک مشت فک مایکل را می‌شکند. مایکل در عین بی‌گناهی در شرف دستگیری است که تام هاگن با کاراگاهان خصوصی از راه می‌رسد. آن‌ها حکمی از دادگاه مبنی بر حمل اسلحه دارند. مک کلاسکی صحنه را واگذار می‌کند و دون در امنیت قرار می‌گیرد.

 
از راست به چپ: جان کازال (فردو)، جیمز کان (سانی)، مارلون براندو (دون کورلئونه)، و آل پاچینو (مایکل)

در ادامه، مایکل داوطلب می‌شود که سولوتزو و محافظش، سروان مک‌کلاسکی را آشکارا با سولوتزو هم‌دست است از بین ببرد. آن‌ها در یک رستوران با سولوتزو و مک کلاسکی یک نشست صلح ترتیب می‌دهند. مایکل با اسلحه‌ای که قبلاً با دستور سانی در پشت سیفون دستشویی مخفی شده، هر دوی آن‌ها را در آن‌جا می‌کشد.

از ترس دستگیر شدن قاتل، مایکل به سیسیل فرستاده می‌شود و آن‌جا تحت حمایت دن تماسینو، دوست قدیمی دون کورلئونه، قرار می‌گیرد. او در شهر کورلئونه، در حین قدم زدن با محافظانش، مسحور آپولونیای زیبا می‌شود و پس از یک معاشقهٔ کوتاه او را به همسری می‌گیرد. در این خلال، در آمریکا، دون کورلئونه از بیمارستان به خانه می‌آید، و با شنیدن این‌که کشتن سولوتزو و مک‌کلاسی کار مایکل بوده، پریشان می‌شود. سانی به عنوان رهبر خانواده برادرش فردو را به لاس وگاس می‌فرستد تا با تجارت قمارخانه آشنا شود. در نیویورک، سانی تندمزاج شوهر خواهرش را به خاطر بدرفتاری با کانی، خواهر آبستنش، به شدت کتک می‌زند. پس از آن‌که کارلو، کانی را برای بار دوم کتک می‌زند، سانی به تنهایی برای انتقام‌جویی به دنبال او می‌افتد. در این حین دشمنان خانواده که در یک باجه عوارض راهداری کمین کرده‌اند سانی را به شکل فجیعی با ضرب گلوله‌های فراوان از پا درمی‌آورند.

دون کورلئونه به جای ادامه انتقام جویی‌ها، در یک جلسه با سران پنج خانواده به ناچار با قاتلین پسر بزرگش دست داده و ترتیبی می‌دهد که پسر کوچکش بتواند در امنیت کامل به خانه برگردد. در سیسیل، مایکل آمادهٔ بازگشت به آمریکا می‌شود. قبل از حرکت، یک بمب در ماشین وی کار گذاشته می‌شود. اما به جای او، آپولونیا کشته می‌شود.

در جلسهٔ سران خانواده‌های نیویورکی، دون درمی‌یابد که شخص پشت این جنگ‌ها و مرگ سانی، دون امیلیو بارزینی است، و نه فیلیپ تاتاگلیا. مایکل از سیسیل بر می‌گردد و با کی، دوست دختر سابقش، تماس می‌گیرد. می‌گوید که به او احتیاج دارد، پدرش به فعالیت خود خاتمه داده، و در طی پنج سال، خانواده کورلئونه کاملاً قانونی خواهد شد. اکنون در نبود سانی و به علت زرنگ نبودن فردو به اندازهٔ کافی، مایکل مسئول خانواده شده‌است. مایکل عازم نوادا می‌شود. در لاس وگاس، در هتل-کازینویی که نیمی از سرمایهٔ آن از کورلئونه‌هاست، و توسط مول گرین (شخصیتی که احتمالاً از باگزی سیگل الهام گرفته شده) اداره می‌شود، فردو، برادر مایکل از او استقبال می‌کند. میکایی مارکر دن، جانی فونتان را نیز فرامی‌خواند، و از او می‌خواهد که قراردادی را امضا کند که طی آن سالی چند مرتبه با کازینو در تماس جدی درآید، و همچنین از او خواهش می‌کند که دوستانش در هالیوود را هم به سوی کازینو سوق دهد. فونتان از فرصت پیش آمده برای تلافی لطف دون خوشحال می‌شود. مایکل درصدد است که تجارت روغن زیتون در نیویورک را رها کند و خانواده را به نوادا بیاورد. به مو گرین پیشنهاد خرید سهمش را می‌دهد. اما از آن‌جایی که گرین تصور می‌کند که کورلئونه‌ها ضعیف هستند، و او می‌تواند سهمش را به قیمت بهتری به بارزینی بفروشد، این پیشنهاد را با گستاخی رد می‌کند.

مایکل همراه همسرش، کی، و پسرش، آنتونیو، به خانه برمی‌گردد. در یکی از لطیف‌ترین صحنه‌های فیلم، ویتو کورلئونه متذکر می‌شود که دشمنان مایکل با تلاش برای ترتیب دادن یک نشست توسط آشنایان مورد اطمینان، درصدد کشتن او هستند و کسی که پیشنهاد این جلسه را می‌دهد قطعاً خائن است. در عین حال اعتراف می‌کند که همیشه امیدوار بوده که پسر کوچکش هیچگاه غرق تجارت خانواده نشود. کمی بعد، دون کورلئونه در حالیکه با نوه‌اش آنتونی در باغ بازی می‌کند، به دلیل سکتهٔ قلبی جان می‌سپارد. در مراسم خاکسپاری، کاپورژیم خانواده، تسیو به مایکل پیشنهاد یک نشست با دون بارزینی را در مرغزارهای تسیو می‌دهد، یعنی جایی که مایکل احساس امنیت کند. مایکل این پیشنهاد را می‌پذیرد، ولی به خیانت تسیو به خانواده پی می‌برد. مایکل تصمیم می‌گیرد تا قبل از تعمید خواهرزاده‌اش عازم حرکت نشود.

در ادامه مایکل ترتیب کشتن سران سایر خانواده‌ها را می‌دهد. روکو لامپونه، فیلیپ تاتاگلیا را ترور می‌کند. آل نری، امیلیو بارزینی را می‌کشد. پیتر کلمنزا به ویکتور استراسی شلیک می‌کند. ویلی ویسی، کارمین کونیو را به قتل می‌رساند. در همین خلال، مو گرین هم در لاس وگاس کشته می‌شود. این لحظه‌های نفس‌گیر آدمکشی‌ها به‌وسیله تدوین موازی با صحنه شرکت مایکل در مراسم مذهبی تعمید هم‌زمان شده‌است. وقتی که تسیو و تام هاگن آمادهٔ ترک جلسه می‌شوند، تعدادی از افراد هاگن، تسیو را محاصره می‌کنند و او را به داخل ماشین خود می‌آورند. او دیگر هرگز دیده نمی‌شود. تسیو در آخرین لحظات به تام می‌گوید: «به مایک بگو به خاطر کار بود. همیشه دوستش داشتم».

به دنبال ردیابی قتل سانی، مایکل به کارلو می‌رسد و او به نقشش در قتل اقرار می‌کند. مایکل می‌گوید که کارلو به لاس وگاس تبعید خواهد شد، ولی در ماشین توسط کلمنزا خفه می‌شود. در انتهای فیلم، کی می‌بیند که کلمنزا و روکو کاپورژیم جدید به مایکل ادای احترام می‌کنند، دستش را می‌بوسند و او را «دون کورلئونه» خطاب می‌کنند. در به روی او بسته می‌شود، و این در حالی است که مایکل دقیقاً همانی شده که پدرش نمی‌خواست.

بازیگران ویرایش

تولید ویرایش

برای تولید این فیلم لی وان کلیف و سرجو لئونه که هر دو باهم در فیلم های به خاطر چند دلار بیشتر و خوب بد زشت همکاری کرده بودند به ترتیب برای نقش ویتو کورلئونه پیر و کارگردانی این فیلم در نظر گرفته شده بودند ، اما سرجو لئونه این پیشنهاد را نپذیرفت و لی وان کلیف به دلیل تضاد برنامه ریزی با پروژه فیلم هفت سوار دلاور آن را رد کرد و مارلون براندو جایگزین او شد.

پخش دی‌وی‌دی ویرایش

پدرخوانده به همراه دو قسمت دیگرش در سال ۲۰۰۱ برای اولین بار روی دی‌وی‌دی رفت. کمی بعد این سه دی‌وی‌دی به همراه یک دیسک پشت صحنه در یک مجموعه با عنوان پدرخوانده: کلکسیون دی‌وی‌دی به بیرون عرضه شد. دفعه‌ای دیگر در سال ۲۰۰۷ این مجموعه فیلم دوباره بر روی دی‌وی‌دی عرضه شد. این بار بر روی پنج دیسک دی‌وی‌دی با عنوان تجدید کوپولا. از مزایای این پخش مجدد، پشت صحنه‌های جدید بود. در اوایل ۲۰۰۸ نیز این مجموعه فیلم‌های کوپولا روی دیسک‌های بلوری به بازار آمد. همچنین سه سال بر روی نسخه ترمیم شده این فیلم با نظارت خود کاپولا کار شده‌است که در دوم مارس ۲۰۲۲ به صورت عمومی انتشار یافت.[۱۸][۱۹]

فروش ویرایش

فیلم با ۶ میلیون دلار هزینه ساخته شد اما در اکران عمومی‌اش در سال ۱۹۷۲ طی ۱۸ هفته بیش از ۱۰۱ میلیون دلار در آمریکا و ۱۷۰ میلیون دلار آمریکا در گیشه جهانی فروخته شد (در کل ۲۷۰ میلیون دلار).

موسیقی ویرایش

موسیقی فیلم ساخته‌ی نینو روتا موسیقی‌دان ایتالیایی است که علاوه بر آهنگ‌سازی به عنوان یک رهبر ارکستر بزرگ نیز مشهور است. روتا برای ساخت موسیقی این فیلم از ترکیب سبک خاص موسیقی جاز ایتالیا با موسیقی احساسی سیسیل استفاده کرد. نتیجه کار با وجود آن‌که کاملاً رمانتیک و احساسی بود، توانست در تمام صحنه‌های فیلم اعم از احساسی، هیجانی، صحنه‌های درگیری و نبرد و… حضور داشته باشد.

جوایز ویرایش

اُسکار

این فیلم نامزد ۱۱ جایزه اسکار و برنده ۴ اسکار شد، اما بعدها جایزه اسکار بهترین موسیقی متن اعطاشده به این فیلم پس گرفته و باطل شد

جوایز و نامزدی‌های پدرخوانده
جایزه رده نامزدی نتیجه
چهل و پنجمین دوره جوایز اسکار جایزه اسکار بهترین فیلم آلبر اس. رودی برنده
جایزه اسکار بهترین کارگردانی فرانسیس فورد کوپولا نامزدشده
جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد (نپذیرفت) مارلون براندو برنده
جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جیمز کان نامزدشده
رابرت دووال نامزدشده
آل پاچینو نامزدشده
جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی ماریو پوزو، فرانسیس فورد کوپولا برنده
جایزه اسکار بهترین طراحی لباس آنا هیل جانستو نامزدشده
جایزه اسکار بهترین تدوین ویلیام اچ. رینولدز، پیتر زینر نامزدشده
جایزه اسکار بهترین میکس صدا پارلز گرنزباخ، ریچارد پورتمن، کریس نیومن نامزدشده
جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم نینو روتا باطل شد
بیست و ششمین دوره جوایز فیلم آکادمی بریتانیا جایزه بفتای بهترین بازیگر نقش اول مرد مارلون براندو (همچنین برای The Nightcomers) نامزدشده
جایزه بفتای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد رابرت دووال نامزدشده
جایزه بفتای برای خوش آتیه‌ترین بازیگر تازه‌وارد در نقش‌های اصلی فیلم آل پاچینو نامزدشده
جایزه بفتای بهترین موسیقی فیلم نینو روتا برنده
جایزه بفتای برای بهترین طراحی لباس آنا هیل جانستون نامزدشده
بیست و پنجمین دوره جوایز انجمن کارگردانان آمریکا دستاورد برجسته کارگردانی در فیلم‌های سینمایی فرانسیس فورد کوپولا برنده
سی‌امین مراسم گلدن گلوب جایزه گلدن گلوب بهترین فیلم درام برنده
جایزه گلدن گلوب بهترین کارگردانی فرانسیس فورد کوپولا برنده
جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم درام مارلون براندو برنده
آل پاچینو نامزدشده
جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جیمز کان نامزدشده
جایزه گلدن گلوب بهترین فیلم‌نامه ماریو پوزو و فرانسیس فورد کوپولا برنده
جایزه گلدن گلوب بهترین موسیقی نینو روتا برنده
پانزدهمین دوره جوایز گرمی بهترین موسیقی متن نوشته شده برای فیلم سینمایی یا تلویزیونی ویژه نینو روتا برنده
بیست و پنجمین دوره جوایز انجمن نویسندگان آمریکا بهترین درام برگفته از رسانه‌ای دیگر ماریو پوزو و فرانسیس فورد کوپولا[۲۰] برنده

جستارهای وابسته ویرایش

یادداشت‌ها ویرایش

  1. ↑ منابع در مورد میزان بودجه اصلی و بودجه نهایی اختلاف نظر دارند.[۲] $2 million,[۳][۴][۵][۶] and $2.5 million,[۷][۸] while Coppola later demanded—and received—a $5 million budget.[۹] The final budget has been named at $6 million,[۹][۷][۱۰][۱۱] $6.5 million,[۴][۱۲] $7 million,[۱۳] and $7.2 million.[۱۴]
  2. ↑ منابع در مورد مبلغی که فیلم بدست آورده اختلاف نظر دارند.
    • 1974: Newsweek. Vol. 84. 1974. p. 74. The original Godfather has grossed a mind-boggling $285 million...
    • 1991: Von Gunden, Kenneth (1991). Postmodern auteurs: Coppola, Lucas, De Palma, Spielberg, and Scorsese. McFarland & Company. p. 36. ISBN 978-0-89950-618-0. Since The Godfather had earned over $85 million in U.S. -Canada rentals (the worldwide box-office gross was $285 million), a sequel, according to the usual formula, could be expected to earn approximately two-thirds of the original's box-office take (ultimately Godfather II had rentals of $30 million).
    • Releases: "The Godfather (1972)". Box Office Mojo. Retrieved January 22, 2020. Original release: $243,862,778; 1997 re-release: $1,267,490; 2009 re-release: $121,323; 2011 re-release: $818,333; 2014 re-release: $29,349; 2018 re-release: $21,701; Budget: $6,000,000

منابع ویرایش

  1. ↑ "THE GODFATHER (18)". هیئت رده‌بندی سنی فیلم‌های بریتانیا. May 31, 1996. Archived from the original on April 28, 2016. Retrieved April 15, 2016.
  2. ↑ Phillips 2004, p. 92.
  3. ↑ Italie, Hillel (December 24, 1990). "'Godfather' films have their own saga". The Daily Gazette. Associated Press. p. A7. Archived from the original on November 14, 2020. Retrieved July 15, 2014.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "Backstage Story of 'The Godfather'". Lodi News-Sentinel. United Press International. March 14, 1972. p. 9. Archived from the original on November 21, 2018. Retrieved July 15, 2014.
  5. ↑ Cowie 1997, p. 9.
  6. ↑ Lebo 2005, p. 6.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Mark Seal (March 2009). "The Godfather Wars". Vanity Fair. Archived from the original on July 14, 2014. Retrieved July 15, 2014.
  8. ↑ "Francis Ford Coppola's The Godfather opens". History (U.S. TV network). Archived from the original on July 4, 2014. Retrieved July 16, 2014.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Horne, Philip (September 22, 2009). "The Godfather: 'Nobody enjoyed one day of it'". The Daily Telegraph. Archived from the original on September 24, 2009. Retrieved July 15, 2014.
  10. ↑ Jones 2007, p. 19.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ "The Godfather, Box Office Information". Box Office Mojo. Archived from the original on January 28, 2012. Retrieved January 21, 2012. Worldwide Gross: $245,066,411
  12. ↑ Phillips 2004, p. 93.
  13. ↑ "The Godfather (1972) – Financial Information". The Numbers. Archived from the original on March 14, 2019. Retrieved January 22, 2020.
  14. ↑ (Block و Wilson 2010، ص. 527)
  15. ↑ Allan, John H. (April 17, 1972). "'Godfather' gives boost to G&W profit picture". Milwaukee Journal. (New York Times). p. 16, part 2. Archived from the original on November 21, 2018. Retrieved July 19, 2018.
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ Allan, John H. (April 16, 1972). "Profits of 'The Godfather'". The New York Times. Archived from the original on September 10, 2018. Retrieved September 10, 2018.
  17. ↑ Gambino, Megan (January 31, 2012). "What is The Godfather Effect?". Smithsonian. Archived from the original on September 10, 2018. Retrieved September 10, 2018.
  18. ↑ Archive، View Author؛ feed، Get author RSS (۲۰۲۲-۰۲-۲۴). «Francis Ford Coppola disses 'big razzle-dazzle' of modern Oscars ceremonies». New York Post (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۲-۲۷.
  19. ↑ Parker، Ryan؛ Parker، Ryan (۲۰۲۲-۰۳-۲۱). «'The Godfather' at 50: Cast Looks Back on Legendary Motion Picture and Shares New Insights on the Production». The Hollywood Reporter (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۲۳.
  20. ↑ "Previous Nominees & Winners". The Writers Guilds Awards. Writers Guild of America. Archived from the original on March 7, 2016. Retrieved March 13, 2018.

کتاب‌شناسی ویرایش

پیوند به بیرون ویرایش

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پدرخوانده&oldid=37994287»