پیانیست (فیلم)
پیانیست (به انگلیسی: The Pianist) فیلمی است ساخته رومن پولانسکی. فیلم بر مبنای داستان واقعی زندگی نوازندهٔ پیانوی یهودی، ووادیسواف اشپیلمان در دوران جنگ جهانی دوم در لهستان و اشغال این کشور توسط آلمان به قلم خودش ساخته شده‌است. وی در آن دوران آثار موسیقی شوپن را در ایستگاه رادیویی ورشو می‌نواخت.
| پیانیست | |
|---|---|
 پوستر فیلم | |
| کارگردان | رومن پولانسکی |
| تهیه‌کننده | آلبرت س. رودی |
| فیلمنامه‌نویس | رونالد هاروود |
| بر پایه | کتاب پیانیست اثر ووادیسواف اشپیلمان |
| بازیگران | آدرین برودی توماس کرچمان فرنک فینالی مورین لیپمن امیلیا فاکس زبیگنیف زاماخوفسکی میخاو ژبروفسکی آندژی بلومنفلد یانوش اولینیچاک پاوئو ماواشینسکی بوریس شیتس آندژی پیچنسکی زوفیا چروینسکا مارک برودزکی ماریان جِـنـجِـل لخ ماتسکیه‌ویچ کشیشتف پیه‌چینسکی آندژی ژیلینسکی کاتاژینا بارگیه‌ووسکا ماچئی کوالفسکی اِتل شیتس پیوتر شِـیکا رافائو مور تادئوش وویتیخ |
| موسیقی | وویچیخ کیلار |
| فیلم‌بردار | پاوئو ادلمن |
| تدوین‌گر | اِروِه دو لوز |
تاریخ‌های انتشار | ۴ دسامبر، ۲۰۰۲ (آمریکا) |
مدت زمان | ۱۵۰ دقیقه |
| کشور | انگلستان، آلمان، فرانسه و لهستان |
| زبان | انگلیسی، آلمانی، روسی |
| فروش گیشه | ۱۲۰ میلیون دلار |
رومن پولانسکی کارگردان این فیلم، از آن به عنوان مهم‌ترین فیلم خود یاد کرده‌است. وی در کودکی بمباران‌های ورشو توسط نازیها را تجربه کرده و مادرش را در همین بمباران‌ها از دست داده‌است.
آدرین برودی با دریافت جایزه اسکار در سن ۲۹ سالگی، رکورد جوان‌ترین بازیگری که جایزهٔ نقش اول مرد را گرفته، شکست؛ او جایزه فوق را به ووادیسواف اشپیلمان تقدیم کرد.
خلاصه داستان ویرایش
داستان فیلم از ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۹ و درست چند هفته پس از تهاجم نظامی آلمان نازی به لهستان و با بمباران شهر ورشو توسط آلمانی ها آغاز می شود. روایت ساده، رمز اصلی موفقیت پیانیست است. ووادیسواف اشپیلمان، پیانیست جوانی که در یک ایستگاه رادیویی، قطعات کلاسیک را اجرا و تا آخر ماجرا این روایت همراه او است. خانواده اشپیلمان که به نظر خانواده خوشبختی است و در آغاز جنگ در امنیت هستند. خانواده اشپیلمان به گزارشهای مربوط به اعلام جنگ انگلیس و فرانسه علیه آلمان دلگرم بوده هرچند حلقه محاصره نازیها روز به روز تنگ تر می‌شد ولی امیدراور بودند نازیها به زودی عقب رانده می‌شوند و زندگی به حالت عادی بر می‌گردد. اما...
جزئیات ویرایش
- در پایان اولین اکران فیلم در ورشو که ۳۵۰۰ نفر حضور داشته‌اند و رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر لهستان هم در میان آنان بوده‌اند، به مدت ۲۰ دقیقه همه کف میزده‌اند.[نیازمند منبع]
- رومن پولانسکی کارگردان فیلم بعد از متهم شدن به تجاوز جنسی به یک دختر ۱۳ ساله و برای فرار از زندانی شدن، در سال ۱۹۷۸ از آمریکا خارج شد و از آن زمان تاکنون به آمریکا بازنگشته‌است. اسکار بهترین کارگردانی برای پیانیست را هریسون فورد از طرف او دریافت کرد و ۵ ماه بعد در فرانسه به وی تحویل داد.[۱]
- آدرین برودی برای هر چه بهتر به تصویر کشیدن زندگی کسی که تمام داشته‌هایش را از دست داده، در عرض ۶ هفته نزدیک به ۱۴ کیلوگرم وزن کم کرده‌است. وی در طول مدت ساخت فیلم بسیاری از دارایی‌ها و اموال شخصی خودش (شامل آپارتمان شخصی و ماشینش) را رها کرده و خود را از خانواده و دوستانش جدا نموده بود همچنین در تمام قسمت‌هایی که آدرین برودی در حال نواختن پیانو می‌باشد، واقعاً خودش در حالِ نواختن آن قطعه است که البته صدای موسیقی مزبور با اجرای یک نوازندهٔ حرفه‌ای بر روی آن میکس شده‌است و فقط در جاهایی که کلوز آپ دست خالی نوازنده نشان داده می‌شود، توسط پیانیست مشهور لهستانی «یانوش اولینیچاک» نواخته شده‌است در واقع می‌توان گفت که قسمت شروعی قطعات شوپن توسط خود آدرین برودی نواخته شده‌است و وقتی قطعه در ادامه به قسمت‌های خیلی مشکل‌تر و تکنیکی تر از نظر نوازندگی می‌رسد توسط نوازنده مشهور لهستانی نواخته شده و در فیلم هم در این قسمت‌ها فقط دستان نوازنده نشان داده می‌شود. گفته می‌شود که آدرین برودی در کودکی پیانو را آموخته‌است ولی برای نواختن این قطعات شوپن ماه‌ها قبل از شروع فیلمبرداری این فیلم تمرینات پیانو خود را دوباره از سر گرفته‌است. .[۲]
جوایز ویرایش
| جایزه | نامزد | نتیجه |
|---|---|---|
| هفتاد و پنجمین دوره جوایز اسکار | بهترین فیلم | نامزدشده |
| بهترین بازیگر نقش اصلی مرد برای آدرین برودی | پیروز | |
| بهترین طراحی لباس | نامزدشده | |
| بهترین تدوین | نامزدشده | |
| بهترین فیلم برداری | نامزدشده | |
| بهترین کارگردانی برای رومن پولانسکی | پیروز | |
| بهترین فیلم‌نامه اقتباسی | پیروز | |
| شصتمین مراسم گلدن گلوب | بهترین فیلم درام | نامزدشده |
| بهترین بازیگر نقش اصلی مرد برای آدرین برودی | نامزدشده | |
| پنجاه و ششمین مراسم بفتا | بهترین فیلم | پیروز |
| بهترین کارگردانی برای رومن پولانسکی | پیروز | |
| بهترین بازیگر نقش اصلی مردبرای آدرین برودی | نامزدشده | |
| بهترین فیلم نامه اقتباسی | نامزدشده | |
| بهترین فیلم برداری | نامزدشده | |
| بیست و هشتمین مراسم سزار[۳] | بهترین بازیگر نقش اول مرد برای آدرین برودی | پیروز |
| بهترین کارگردانی برای رومن پولانسکی | پیروز | |
| بهترین فیلم | پیروز | |
| بهترین طراحی صحنه و لباس | نامزدشده | |
| بهترین فیلم برداری | پیروز | |
| بهترین ویرایش | نامزدشده | |
| بهترین طراحی تولید | پیروز | |
| بهترین موسیقی | پیروز | |
| بهترین طراحی صدا | پیروز | |
| بهترین فیلم نامه | نامزدشده |
پانویس ویرایش
- ↑ IMDB-bio
- ↑ imdb.com[پیوند مرده]
- ↑ بیست و هشتمین مراسم سزار، اسکار فرانسه
منابع ویرایش
- نقد فیلم، به قلم راجر ابرت بایگانی‌شده در ۱۸ فوریه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine