پیربوترول

پیربوترول
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Maxair
AHFS/Drugs.com	Consumer Drug Information
مدلاین پلاس	a601096
رده‌بندی داروهای; بارداری	C;
روش مصرف دارو	Inhalational (MDI)
کد ATC	R03AC08 R03CC07 (WHO)‎;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	AU: فقط با نسخه (اس۴) ; US: فقط ℞ ;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک (RS)-6-[2-(tert-butylamino)-1-hydroxyethyl]-2-(hydroxymethyl)pyridin-3-ol;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	38677-81-5 ; HCl: 38029-10-6 ;
پاب‌کم CID	4845;
IUPHAR/BPS	7272;
دراگ‌بنک	DB01291 ;
کم‌اسپایدر	4679 ;
UNII	OG645J8RVW; HCl: J6793T658K ;
KEGG	D08387 ;
ChEMBL	ChEMBL1094966 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID0046937 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C12H20N2O3
جرم مولی	۲۴۰٫۳۰۳ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
دست‌سانی	مخلوط راسمیک
	SMILES Oc1ccc(nc1CO)C(O)CNC(C)(C)C;
	InChI InChI=1S/C12H20N2O3/c1-12(2,3)13-6-11(17)8-4-5-10(16)9(7-15)14-8/h4-5,11,13,15-17H,6-7H2,1-3H3 ; Key:VQDBNKDJNJQRDG-UHFFFAOYSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

پیربوترول (انگلیسی: Pirbuterol) (نام تجاری Maxair) یک آگونیست گیرنده آدرنرژیک β2 کوتاه‌اثر با عملکرد برونش گشادکننده است که در درمان آسم استفاده می‌شود و (به‌عنوان پیربوترول استات) به‌عنوان یک استنشاقی با دوز تعیین‌شده با تنفس فعال می‌شود.

این دارو در سال ۱۹۷۱ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۸۳ مورد استفاده پزشکی قرار گرفت.^[۱]

کاربرد پزشکی ویرایش

پیربوترول در آسم برای معکوس کردن برونکواسپاسم حاد و همچنین به عنوان یک داروی نگهدارنده برای جلوگیری از حملات بعدی به کار می‌رود. این دارو باید در بیماران ۱۲ ساله و بالاتر با یا بدون تئوفیلین و/یا کورتیکواستروئید استنشاقی همزمان استفاده شود. مکانیسم عمل و عوارض جانبی آن مانند دیگر داروهای آگونیست بتا۲-آدرنرژیک است.^[۲]^[۳]

فارماکوکینتیک ویرایش

پس از استنشاق دوزهای تا ۸۰۰ میکروگرم (دو برابر بیشینه دوز توصیه شده) سطح سیستمیک خون پیربوترول کمتر از حد حساسیت سنجش (۲ تا ۵ نانوگرم در میلی لیتر) است. میانگین ۵۱٪ از دوز در ادرار به عنوان پیربوترول به همراه مزدوج سولفات آن پس از تجویز توسط آئروسل بازیابی می شود. پیربوترول توسط کاتکول-O-متیل ترانسفراز متابولیزه نمی‌شود. نیمه عمر پلاسمایی اندازه گیری شده پس از مصرف خوراکی حدود دو ساعت است.

منابع ویرایش

↑ Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 543. ISBN 9783527607495.
↑ "Maxair Autohaler (pirbuterol acetate inhalation aerosol) For Oral Inhalation Only. U.S. Full Prescribing Information". 3M Pharmaceuticals. Northridge, CA 91324. Archived from the original on 20 September 2018. Retrieved 7 March 2016.
↑ Bianchi M, Clavenna A, Bonati M (September 2010). "Inter-country variations in anti-asthmatic drug prescriptions for children. Systematic review of studies published during the 2000-2009 period" (PDF). European Journal of Clinical Pharmacology. 66 (9): 929–36. doi:10.1007/s00228-010-0845-y. PMID 20533030. S2CID 21834280.

پیوند به بیرون ویرایش

RxList: Maxair (Pirbuterol) بایگانی‌شده در ۶ ژوئیه ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[Fis2006-1] Fischer J, Ganellin CR (2006). Analogue-based Drug Discovery (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 543. ISBN 9783527607495.

[PI-2] "Maxair Autohaler (pirbuterol acetate inhalation aerosol) For Oral Inhalation Only. U.S. Full Prescribing Information". 3M Pharmaceuticals. Northridge, CA 91324. Archived from the original on 20 September 2018. Retrieved 7 March 2016.

[BianchiClavenna2010-3] Bianchi M, Clavenna A, Bonati M (September 2010). "Inter-country variations in anti-asthmatic drug prescriptions for children. Systematic review of studies published during the 2000-2009 period" (PDF). European Journal of Clinical Pharmacology. 66 (9): 929–36. doi:10.1007/s00228-010-0845-y. PMID 20533030. S2CID 21834280.

[۱]

[۲]

[۳]